เพื่อวิถีที่เธอรัก (ที่จะอยู่ จะเป็น) ๏เพราะเธออยู่ตรงที่ใครเขาไม่อยู่ จึงขวางหู ตาใครเมื่อได้เห็น เธออยู่ตรงที่ใครใครอยากให้เว้น เกิดประเด็นเป็นปัญหาว่าท้าทาย ๏เพราะเธออยู่ตรงที่ใครเขาไหวหวั่น เขาพรึงพรั่นแต่เธออยู่กับดูง่าย เขาข้องขัดชุลมุนแสนวุ่นวาย เธอกลับเฉยเสบยสบาย ณ ที่นั้น ๏เพราะเป็นตรงที่เขาไม่เคยเป็น เขาจึงเต้นโลดถลึงจนถึงขั้น อ้างเอากฎกติกามายืนยัน มากางกั้นให้เธอกลัวถอนตัวไป ๏เพราะเธอเป็นตรงที่ใครเขาไม่คุ้น จึงว้าวุ่นอย่างที่เห็นเป็นไปได้ ความแปลกแยกแตกต่างพลอยสร้างภัย ช่างเหลวไหลแต่ต้องเชื่อเมื่อพบมัน ๏หากเธอเหมือนตามที่ใครอยากให้เหมือน ยอมลืมเลือนกลายกลับยามคับขัน เลิกอยากอยู่ - อยากเป็นเช่นก่อนนั้น เขาดับฝันเธอได้อย่างแท้จริง ๏ไม่อยากอยู่ ไม่อยากเป็นเหมือนเช่นเขา เรายังอยากเป็นเรา๐ อย่าเฉยนิ่ง ต้องก้าวหน้าหาหลักไว้พักพิง บทเรียนยิ่งต้องซื้อหาราคาแพง ๏เมื่ออยากอยู่ อยากเป็น เช่นที่หมาย เลือกให้เห็นเป็นหรือตายไม่หน่ายแหนง จะมีเพื่อนผู้องอาจประกาศแสดง ทุกหนแห่งเข้าเคียงข้างสะสางภัย ๏ขอเธออยู่ เธอเป็นให้เด่นชัด เล่นบทที่เธอถนัดให้ชัดใส่ รักจะอยู่- รักจะเป็นเช่นดั่งใจ อย่าลืมเหลือเผื่อรักไว้ ตลอดทาง๚ะ๛ ------------------------------------------ นฤมิตร ประพันธ์ + คืนเก่า ๏กลับมาเป็นคนเล็กเล็กและเรียบง่าย ซ่อนเร้นใจกายอีกสักหน บนภูสูงนั้นหนาวสุดทานทน ในท่ามกลางผู้คนเราวังเวง ๏กลับมาเป็นคนเล็กที่เคยเป็น หยุดกระโดดโลดเต้นจังหวะเร่ง อยู่เงียบเงียบคอยนั่งเสียงเพลง อันกู่ร้องก้องเปล่งอยู่ในใจ ๏ออกจากห้องท่องเที่ยวในทุ่งกว้าง ซึ่งสายหมอกเลือนรางยังวูบไหว ฟังเสียงนกเริงร้องทำนองไพร ชื่นสายลมลูบไล้เรียวหญ้างาม ๏ถอดหัวโขนโยนทิ้งไปให้หมด หนีจากกรอบกำหนดน่าเกรงขาม ลืมบทบาทมาดผู้นำอันคุกคาม ไปแสดงบทผู้ตาม ตามใจเรา ๏สูงสุดลงมาสู่สามัญ ก่อนสูญเสียความฝันอย่างโง่เขลา กลับไปสู่วันงดงามท่ามวัยเยาว์ ก่อนเวลาจะพร่าเผาจิตวิญญาณ ๏คืนตัวตนเก่าเก่าเราอีกครั้ง สู่ร่มไม้ใบบังในรั้วบ้าน นิ่ง นั่งฟังเสียงคีตการ สดับเสียงกู่ขานแห่งเสรี ๏กลับมาเป็นคนเล็กเล็กอีกสักครั้ง ก่อนชีวิตจะผุพังไปกว่านี้ เก็บตัวตนเก่าเก่าเท่าที่มี มาตกแต่งให้ดูดีอย่างเคยเป็น๚ะ๛ ------------------------------------------ ไพฑูรย์ ธัญญา
13 มิถุนายน 2554 22:10 น. - comment id 1198144
แซมมาขออ่านด้วยคน.... ชอบมากๆ เหมือนกันค่ะ.. แซมว่าจะบอกคุณกระต่ายหลายครั้งแล้ว แต่แซมขี้ลืม.. ตอนหลังสงกรานต์ แซมไปแวะที่วัดพระแก้วที่เชียงราย.. เดินๆๆ เกือบทั่ววัด จะแอบตามหาคุณกระต่าย... ไม่ทราบจะถามใคร และถามว่ายังไง..เพราะไม่ทราบชื่อจริงของกระต่ายน้อย... เลยฝากความคิดถึงเอาไว้ตรงลานวัดนั่นแหละค่ะ.... ขอให้วันนี้เป็นวันที่ร่มเย็นนะคะ... แซมค่ะ
14 มิถุนายน 2554 08:26 น. - comment id 1198987
สวัสดีคะ ชอบคะ... อ่านแล้วซึมนิดหน่อย แต่เพราะคะ แวะเข้ามา say hello กะเพื่อนเก่า รักคะ
14 มิถุนายน 2554 09:41 น. - comment id 1199001
เขาอยากมีอยากเป็นไม่เว้นวาง ใครมาขวางแผ่นดินต้องกลบหน้า เขามุ่งมั่นตะกายให้ถึงฟ้า เพื่อท้ายท้าปวงชนคนเดินดิน ทำทุกอย่างเพื่อสร้างบารมี คนอัปรีย์จังไรหัวใจหิน เสียงสาปแช่งเพียงไรไม่ยลยิน อยากจะบินเทียมฟ้า"หน้าตัวเมีย" มืดไปหมดไม่ว่าจะเป็นอำนาจหรือมือจะมองเห็นได้ยังไงล่ะ
17 มิถุนายน 2554 08:31 น. - comment id 1199098
แม้มองไม่เห็นแต่ก็ยังเป็นมิตรภาพ อย่าท้อ สู้ ๆเพื่อน
16 มิถุนายน 2554 09:05 น. - comment id 1199315
เป็นมิตรที่น่ารักมากเลยค่ะ สวัสดียามเช้านะค่ะ
17 มิถุนายน 2554 10:51 น. - comment id 1199446
เป็นบทกลอนที่มีความหมายมากเลยค่ะ :)