เพราะลูกมากยากไร้ไม่พอกิน กับหนี้สินพอกพูนเข้าทับถม ทนหาเช้ายันค่ำลูกหิวนม ทุกข์ระทมตกงานอยู่นานวัน ใช้ชีวิตอยู่กินกลางเมืองใหญ่ จากถิ่นไกลหางานเพื่อสร้างฝัน สร้างครอบครัวลำบากมาด้วยกัน มีสุขสันต์พร้อมหน้าลูกและเมีย กับซาเล้งคันเก่าเก็บของขาย เช้ายันบ่ายค้นหาเก็บของเสีย ทั้งขวดน้ำขวดเหล้าและขวดเบียร์ ของหล่นเรี่ยพอได้ค่าข้าวยา ปล่อยให้ลูกเล่นอยู่เพียงลำพัง ไม่ระวังลูกหิวเดินค้นหา เห็นขวดน้ำดื่มกินดิ้นกลับมา ข้างขวดหลายาขัดเงาเจ้าดิ่มกิน โบราณว่าลูกมากจะยากหลาย มีบางรายไม่พอใช้หนี้สิน ทนลำบากตรากตรำน้ำตาริน คนเดินดินรอความหวังโชคชะตา
6 มกราคม 2554 19:14 น. - comment id 1178259
หวัดดีครับพี่น้องมิตรสหายทุกท่าน กลอนนี้เขียนไว้นานแล้วตอนมีข่าว พดดีเอาคอมไปทำมาระหัสหายเข้าไ่ม่ถูก เลยเพิ่งเอามาลง ให้พี่น้องมิตรสหายทุกท่านที่เข้ามาชมมีความสุขมากๆนะครับ ขอให้ร่ำรวยมีความสุขตลอดปี
6 มกราคม 2554 21:20 น. - comment id 1178297
ขอน้อมรับทั้งกลอน & คำอวยพรค่ะ อ่านแล้วก็รันทดแทน.สังคมไทยครับพี่น้อง ขอความสุข ความเจริญ จงมีแด่ผู้เขียนนะคะ ..................................
7 มกราคม 2554 11:02 น. - comment id 1178388
ลูกมากไม่ยากจน หากขยันเนาะค่ะ สวัสดีปีกระต่ายค่ะน้องชาย
7 มกราคม 2554 14:15 น. - comment id 1178451
สวัสดีปีใหม่คะ บทกินใจคะ อ่านแล้ว...เศร้ามาก
7 มกราคม 2554 14:58 น. - comment id 1178472
มีลูกหนึ่งคนจนไปหลายปีเลยค่ะ
7 มกราคม 2554 15:22 น. - comment id 1178487
มีลูกหนึ่งคนจนไปสิบๆปี กลอนดีมากๆค่ะ ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป