******* กาลครั้งหนึ่ง เนิ่นนาน....นานมาแล้ว ยังมีแก้ว ดวงหนึ่ง ซึ่งสวยใส เมื่อเวลา แปรเปลี่ยน หมุนเวียนไป แก้วที่ใส หมองหม่น จนขึ้นรา เกิดอะไร ขึ้นแล้ว แก้วจึงเปรอะ มันแสนเขลอะ เลอะคาว แห่งตัณหา แก้วเคยใส วาววับ จับนัยน์ตา ช่างไร้ค่า เมื่อเพลิน เดินผิดทาง มาวันนี้ แก้วช้ำ จำกลับบ้าน เธอซมซาน มาถึง เมื่อรุ่งสาง ตะวันส่อง แสงจ้า มาจางจาง ฟ้ารุ่งราง ต้อนรับ การกลับคืน แก้วหวังเป็น คนดี คนมีค่า แต่ทว่า ไม่อาจข่ม ความขมขื่น เมื่อสิ่งที่ คิดหวัง ไม่ยั่งยืน จึงเสียงปืน แก้วปลิด ชีวิตตน กาลครั้งหนึ่ง เนิ่นนาน นานมาแล้ว เรื่องของแก้ว ดังไป ในทุกหน กลายเป็นอุ- ธาหรณ์ สอนกมล อย่ามืดมน สิ้นหวัง ดั่งแก้วเลย %16%.........................
din 10 ธ.ค. 2553 17:55 น. - ID 138279 
1666
4
0
13 ธันวาคม 2553 17:16 น. - comment id 1171600
แก้วใบนี้กำลังร้าวค่ะ รอวันแตกสลายอยู่ค่ะ
14 ธันวาคม 2553 11:26 น. - comment id 1171657
.............. แก้วใบไหน กำลังร้าว คงไม่ใช่แก้วชื่อเพียงพลิ้วนะ
10 ธันวาคม 2553 18:27 น. - comment id 1172647
10 ธันวาคม 2553 19:50 น. - comment id 1172725
10 ธันวาคม 2553 20:27 น. - comment id 1172741
แก้วในมือใครปาทิ้งน่าเศร้า นิยายเเก่าเล่าใหม่ไม่ฉงน สังคมทุนข่มขืนคนกลืนคน วันนี้จนตายซ้ำซาก...ทำไม
10 ธันวาคม 2553 20:37 น. - comment id 1172751
เศร้าจังเนาะค่ะ ชีวิตแก้ว
10 ธันวาคม 2553 22:19 น. - comment id 1172784
แวะมาอ่านงานงามๆครับ
10 ธันวาคม 2553 22:44 น. - comment id 1172794
11 ธันวาคม 2553 20:53 น. - comment id 1172927
คนแล้วคนเล่า... หวังและหวังอย่ามีใครอีกเลย
12 ธันวาคม 2553 16:04 น. - comment id 1173028
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
