อกของพ่อมีไว้ให้เจ้าซบ ให้เจ้าหลบหลีกห่างเส้นทางล้า มือของพ่อพร้อมเช็ดเกล็ดน้ำตา คอยโอบบ่าบอกเจ้าพ่อเข้าใจ แขนของพ่อพร้อมกางให้ร่างเจ้า โถมกายเข้าสู่อกยามหมกไหม้ หยดน้ำตาเปื้อนเสื้อปนเหงื่อไคล พ่อจะใช้มันเช็ดทุกเม็ดพราว หากจะร้องร้องไปให้เต็มที่ พ่อคนนี้อยู่ข้างทุกย่างก้าว เช็ดหัวใจลูกแก้วให้แวววาว ความปวดร้าวทั้งมวลให้ชวนมา พ่อจะขอแบ่งปันในวันทุกข์ ให้เจ้าซุกร่างสั่นหวั่นผวา จะโอบกอดกายสั่นให้ขวัญตา จนนิทราลาลับกับแสงเงา หากวันหนึ่งวันใดพ่อไม่อยู่ เจ้าจงดูท้องฟ้าเวลาเหงา พ่อจะอยู่ตรงนั้นเพื่อบรรเทา ความโศกเศร้าเข้ารุมจะคุ้มครอง เจ้าจงยิ้มให้ฟ้าต่อหน้าพ่อ และสัญญาว่าไม่ท้อพ่อขอร้อง พ่อจะอยู่ดูเจ้าคอยเฝ้ามอง นกสีทองของพ่อบินต่อไป.... ................... (ไร้อันดับ)
12 ธันวาคม 2553 15:15 น. - comment id 766654
คิดถึงพ่อจัง พ่อผมไม่ยู่นานแล้วครับ
10 ธันวาคม 2553 16:19 น. - comment id 1172640
10 ธันวาคม 2553 16:23 น. - comment id 1172642
2 แก้วแบม
10 ธันวาคม 2553 17:09 น. - comment id 1172660
เศร้าๆอ่ะกลอนนี้
10 ธันวาคม 2553 17:32 น. - comment id 1172664
ไม่ค่อยได้กอดกะพ่อเท่าไหร่ ส่วนมากกอดแต่กะแม่กะสาวๆ อิอิ
10 ธันวาคม 2553 17:51 น. - comment id 1172673
^ ^ กอดคนข้างบนดีกว่า อุ่นดี คริ คริ
10 ธันวาคม 2553 17:57 น. - comment id 1172675
ไม่กอดเจ้าของกลอนล่ะ น่าจะอุ่นก่าน๊า อิอิ
10 ธันวาคม 2553 18:54 น. - comment id 1172680
^ ^ กอดเจ้าของกลอนไม่ได้หรอก โอบไม่มิด
10 ธันวาคม 2553 19:19 น. - comment id 1172693
^ ^ รุ่นนี้ 3 คนโอบ
10 ธันวาคม 2553 19:41 น. - comment id 1172721
:) ขอบคุณมาก
10 ธันวาคม 2553 19:54 น. - comment id 1172729
10 ธันวาคม 2553 22:23 น. - comment id 1172786
ยอดเยี่ยมไปเลยครับคุณนักสืบ
11 ธันวาคม 2553 00:03 น. - comment id 1172817
11 ธันวาคม 2553 20:51 น. - comment id 1172921
โห...คิดถึงพ่อมากเลย กลอนไพเราะมาก ซาบซึ้งค่ะ
12 ธันวาคม 2553 09:38 น. - comment id 1172945
คุณแจ้น พ่อไม่ว่าอยู่ที่ไหน ความห่วงใยต่อลูก คงไม่มีทางที่จะลดน้อยลง บางครั้งพ่อทำได้แค่ มองอยู่ห่างๆ ด้วยความรักและห่วงใย และมุ่งหวังให้ลูกผ่านทุกสิ่งไปได้ด้วยดี ดูแลสุขภาพด้วยครับ
12 ธันวาคม 2553 08:57 น. - comment id 1172981
1 , 3 , 6 ฉาง กลอนนี้เขียนตามความรู้สึก ของพ่อคนหนึ่งที่อยากให้ ให้ลูกได้รับรู้ ดูแลสุขภาพดีดีนะ
12 ธันวาคม 2553 09:01 น. - comment id 1172982
คุณแบม ความรู้สึกที่พ่อเห็นลูกต้องเจ็บ ความรู้สึกพ่อย่อมเจ็บไปด้วย แต่ถ้าเลือกรับความเจ็บได้ พ่อจะขอรับแทนลูก เชื่อไหม ขอบคุณครับ
12 ธันวาคม 2553 09:05 น. - comment id 1172983
4 , 7 ยาแก้ปวด ถ้าไม่ค่อยได้กอดพ่อ ทำไม ไม่ลองกอดให้มากๆ หน่อยล่ะ กอดแล้ว ยา อาจจะรู้สึกว่า พ่อเป็นผู้ชายที่น่ากอด ที่สุดในโลก เลยนะ ดูแลสุขภาพด้วยนะ
12 ธันวาคม 2553 09:08 น. - comment id 1172985
5 , 8 เฌอ สำหรับเฌอ คงรู้ดี ว่ากอดของใคร ก็ไม่อบอุ่นเท่า กอดของพ่อ อย่าลืมนะ พ่อยังคอยดู เราอยู่เสมอ ดูแลสุขภาพด้วยนะ
12 ธันวาคม 2553 09:17 น. - comment id 1172987
คุณอัลมิตรา ผมไม่กล้าบอกว่า ผมจะเขียนแทน ความรู้สึกของพ่อทั้งหมดได้ แต่ด้วยความเป็นพ่อผมยืนยันว่า พ่อจะอยู่เคียงข้างเราเสมอ อกของพ่อ กอดของพ่อ พร้อมที่จะให้ลูก เข้ามาซุก เพื่อหลบหลีกจากทุกข์ภัยนานา พร้อมที่จะเช็ดน้ำตาให้ลูกเสมอ มีคำกล่าวว่า ดาวตกถึงมัน จะเกิดขึ้นในเวลาสั้นๆ แต่มันก็สวยงาม กว่า ดาวดวงอื่นอีกมากมาย ผมเชื่อว่า พ่อคุณอัลมิตรา คงภูมิใจในตัวคุณมาตลอด และเชื่อมั่นในตัวคุณ ผ่านทุกสิ่งไปให้ได้นะครับ
12 ธันวาคม 2553 09:25 น. - comment id 1172988
ฝน กลอนนี้อยากเขียนแทน ความรู้สึกของพ่อที่มีให้แก่ลูก พร้อมกับจะบอกลูกว่า พ่อยังเฝ้าดูเจ้าอยู่เสมอ ดูแลสุขภาพด้วยนะ
12 ธันวาคม 2553 09:29 น. - comment id 1172989
คุณสุริยันต์ ความผูกพันในครอบครัว เหมือนเกราะที่แข็งแกร่ง ทำให้เรา ผ่านทุกสิ่งทุกอย่าง ไปได้ ว่าไหมครับ ขอบคุณครับ
12 ธันวาคม 2553 09:30 น. - comment id 1172992
คุณป๋อง ขอบคุณที่แวะมาครับ ขอให้มีความสุขครับ
12 ธันวาคม 2553 19:42 น. - comment id 1173037
คุณอินสวน ถึงคุณพ่อคุณจะไม่อยู่แล้ว แต่ท่านคงมองดูคุณจากที่ไดที่หนึ่ง และท่านคงภูมิใจในตัวคุณไม่น้อย ผมเชื่ออย่างนั้น ดูแลสุขภาพด้วยครับ
13 ธันวาคม 2553 10:17 น. - comment id 1173065
คุณกีรติ บทกลอนนี้แฝงความรู้สึก ของพ่อ ตามความรู้สึกของผม ในยามที่ลูกมีทุกข์ พ่อจะพร้อมที่จะปกป้อง ดูแลลูกของพ่อ ถึงแม้พ่อจะไม่สามารถ อยู่กับลูกในเวลาลูกทุกข์ได้ แต่ท่านก็คงมองดูด้วย ความห่วงใยเราเสมอครับ ขอบคุณสำหรับความเข้าใจ ที่สัมผัสได้ในกลอนบทนี้ รวมทั้งความรู้สึกและ ความตั้งใจของผมครับ ขอบคุณครับ
13 ธันวาคม 2553 08:34 น. - comment id 1173104
หวัดดีจร้า ขอรับ...ท่านพี่สืบ... เป็นบทกลอนที่พิเศษมากๆ...ขอรับ... กว่าจะผ่านออกมาทางหน้าจอ(คอม) ผ่านการเขียน...การเกลา... ผ่านใจเรา...ที่พุ่งเป้า...หวัง...สะท้อน... แต่ละคำ...ให้รู้สึก...ถึง... ความเป็นห่วง...ให้เป็นคำกลอน และเป็นกำลังใจ....สู่...ดวงใจอีก..หนึ่งดวง... เป็นบทกลอนที่มีความหมาย มากมาย...นัก...ขอรับ...พี่ท่าน...