ขอบคุณ

ไก่เอยช่างขัน

ขอบคุณจากใจในรัก  ทุกสมัครมอบให้ปรารถนา
ให้คนป่วยนอนอุ่นอุรา  ขอบคุณที่เมตตาอาธร
 ขอบคุณจากใจจริงจริง  ที่ไม่ทิ้งลูกกาให้ทอดถอน
เป็นลูกเต้าก็มิใช่ในอุทร  ท่านให้กินให้นอนให้รักมา
 ขอบคุณกำลังใจทั้งหมด  ประหนึ่งหยดหยาดทิพย์รักษา
เป็นพลังให้สู้กับโรคา  ขอสัญญาจะไม่หมดกำลังใจ
 จะจดจำทุกสิ่งทุกอย่าง  ใต้ปีกกว้างได้เนาอาศัย
เป็นลูกนกพลัดถิ่นมาแสนไกล  อกใจบอบช้ำเต็มที
 เจ็บแรกคิดถึงคนที่บ้าน  น้อยกาลมักคุ้นคนที่นี่
ครั้นเหลียวหาก็ได้รับทันที  คือน้ำใสไมตรีที่ได้มา
 ขอกราบมา ณ ที่นี้  ทุกท่านที่มีพระคุณนาถา
รักจากท่านอารีย์เมตตา ขอพระศรีรัตนาคุ้มครอง
 หลายครั้งแสนเหงาเปล่าเปรี่ยว  ไร้เรี่ยวแรงกายหม่นหมอง
บทเพลงในใจไร้ทำนอง  คงจะต้องหยุดรำระบำบรรถ์
 แล้วก็มีเสียงน้อยคอยกระซิบ  นับสิบปรอบประโลมใจฉัน
ให้สู้และสู้สู้มัน  เป็นคำสั้นสั้นแต่ซึ้งใจ
 จากคนไม่เคยรู้จัก  กลับเป็นคนที่มอบรักแท้จริงได้
ที่รับรู้และเห็นด้วยใจ  ประมาณค่าไม่ได้จริงจริง				
comments powered by Disqus
  • อนงค์นาง

    5 ธันวาคม 2553 05:19 น. - comment id 1171780

    เราคนไทยด้วยกันวันไกลบ้าน 
    ต้องอ้างว้างห่างเรือนเหมือนใจสลาย 
    จับมือกันให้มั่นฝันไม่วาย 
    สุขทุกข์คล้ายเพลงกรรมจำบรรเลง 
    
    เราจะไม่ทอดทิ้งกัน แม้วันนี้อาจมีทุกข์ อาจเจ็บปวด พรุ่งนี้แสงอรุณจะคอยส่องนำทางให้เราก้าวต่อไปด้วยกันค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน