หนทางไกลมองไปสุดสายตา เห็นท้องฟ้าทางยาวเราเปลี่ยวเหงา เดินคนเดียวทางเปลี่ยวเศร้าจริงเรา ขึ้นลงเขาเดินย่ำไปตามทาง รองเท้าเก่าส้นขาดวาดความหวัง มีพลังมีจุดหมายภัยกีดขวาง ก้าวเดินไปล้มลุกบนความต่าง ดูเรือนรางทางไกลไปทุกที ความเหนื่อยล้าอ่อนแรงแฝงความคิด คอยตามติดยั่วใจให้หลีกหนี แรงอ่อนล้าฟ้าแดงแสงริบหรี่ ทางสายนี้ค่ำลงคงเหงาใจ มองข้างทางคนถางที่ทำกิน ไม้หมดสิ้นพื้นดินมองทางไหน ช่างแห้งแล้งดินแข็งไม่เห็นใคร ทางยาวไกลไร้ต้นไม้ให้ร่มเงา
27 ตุลาคม 2553 08:14 น. - comment id 1164287
มนุษย์เป็นผู้ทำลายธรรมชาติ ผู้ที่ได้รับกรรมคือมนุษย์ค่ะ
27 ตุลาคม 2553 09:46 น. - comment id 1164304
แวะมาเดินร่วมทางด้วยคนครับ
27 ตุลาคม 2553 10:34 น. - comment id 1164310
ทางยาวไกลใจหม่น เปลี่ยวเหงาจนใจหวั่นไหว เหลียวมองไม่เห็นใคร สุดทางไกลคงได้เจอ
27 ตุลาคม 2553 10:53 น. - comment id 1164311
จับมือกันไว้ แล้วไปด้วยกัน... ทักทายจ้าน้องชาย สบายดีนะคะ
27 ตุลาคม 2553 10:57 น. - comment id 1164312
สวัสดีคะ คุณป๋อง สหายปุถุชน จับมือด้วยคนจร้า
27 ตุลาคม 2553 12:04 น. - comment id 1164327
วันไหนว่าง ๆ ก็ว่าจะไปเดินเป็นเพื่อนนะครับ จะได้ไม่เหงานิ
27 ตุลาคม 2553 12:23 น. - comment id 1164331
บนถนนที่ทอดทาง ว่างเปล่า เดินเดียวดาย เหน็บหนาวว้าเหว่ ทุกข์หนักทบถม หนักจนน้ำตาล้นปรี่ มองหาเพื่อนคืนนี้ ไม่มีสักคน มองเห็นถนน สายทางที่เปลี่ยนแปลง ต่างคนแสดง ไปตามเวลา ต่างหวังได้ชิด ดังที่คิดไขวคว้า จากที่ใจศรัทธา ยิ่งหาต่างหางทาจริง * อยากพักเมื่อท้อ นิ่งรออย่างคนสิ้นหวัง ฝั่งฝันฉันยัง เลือนลางห่างเกิน เพียงตัวตน เกิดสับสน เหมือนคนอ่อนแอมากไป จะเป็นอยู่อย่างไร สังคมเลวร้าย โลกนี้วุ่นวาย มากมายเพียงนี้ (ซ้ำ *) แลบนถนน ผู้คนจึงขันแข่ง ต่างคนแสดง ให้ระแวงต่อกัน ต่างหวังพิชิตดังดีเด่นมันต้องเป็นของฉัน ไม่เหลือการแบ่งปัน จนเป็นสันดารของคน อยู่บนถนน สายทางชีวิตหม่น เบื่อหน่ายผู้คน ตัวตนคนเช่นอะไร ซ่อนเร้นปิดบัง จนบางครั้งอยู่อย่างอ่อนไหว ปล่อยตัณหา พาใจพาไปถึงไหนกัน
27 ตุลาคม 2553 13:15 น. - comment id 1164343
หนทางยาวไกล ต้องผจญไปข้างหน้า
27 ตุลาคม 2553 16:30 น. - comment id 1164406
ขอเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเดินอยู่บนหนทางอันยาวไกลค่ะ
27 ตุลาคม 2553 22:48 น. - comment id 1164506
ขอให้ก้าวเดินต่อไป และมีกำลังใจต่อสู้กับอุปสรรคครับ
28 ตุลาคม 2553 11:47 น. - comment id 1164648
ไกลแค่ไหนก็ต้องไปให้ถึง สุขอย่าได้สร่าง
28 ตุลาคม 2553 14:04 น. - comment id 1164700
ฝันไกล..จงไปให้ถึง... ภาพสวย..กลอนก็คมคาย.. อรรถรสเลิศล้ำ..ครับ.