อาจจะมีบางวันที่ล้มบ้าง บนเส้นทางที่โรยด้วยขวากหนาม มีทั้งทุกข์มีทั้งมารมาคุกคาม อาจถึงหามเข้าโรงบาลบ้างก็มี แต่ความสุขมันก็คงอยู่ใกล้ๆ มีแรงใจสู้ต่อไปอย่าถอยหนี หากเหนื่อยนักก็พักหน่อยให้หายดี แล้ววิ่งปรี่ไปข้างหน้าอย่างภูมิใจ เมื่อจุดหมายมาอยู่ตรงข้างหน้า ย้อนเวลานึกไปถึงที่ทำไว้ สู้อดทนผลออกมาเป้นอย่างไร คุ้มกันไหมกับเวลาที่รอมา หากชีวิตยังมีลมผ่านเข้าออก อย่ามาบอกว่าหมดแรงจะค้นหา ความรู้สึกความใฝ่ฝันความศรัทธา ตามหามาใส่ในใจเอาให้พอ พอเต็มแล้วก็ลุกขึ้นยืดอกสู้ นำความรู้ที่ร่ำมาจับดินสอ วาดโปรเจควาดความฝันอย่ารีรอ ไม่ต้องขอให้ใครช่วยลุยไปเลย
16 กันยายน 2553 01:58 น. - comment id 1156454
เจ๋งหวะเพื่อน จะเอาไปปฏิบัติหวะเพื่อน ขอบใจเว้ย ที่เตือนสติไอ้โตแมงน้าส์เว้ย แกเปงเพื่อนคนนึงที่เราแคร์นะเว้ย มีรัยขอหั้ยบอก บิ๊กบอส
16 กันยายน 2553 02:03 น. - comment id 1156455
เหมือนกับตราบใดที่รถไอติม ยังส่งเสียง"อมแล้วดูด" ก็อย่าเพิ่งหมดหวัง ช่ายม่ะ คุณชาย
16 กันยายน 2553 09:32 น. - comment id 1156482
ได้รู้รสชาดของบทกลอนและไอติม..ขอบคุณค่ะ
16 กันยายน 2553 19:28 น. - comment id 1156538
สักวันจะต้องสมหวังค่ะ
17 กันยายน 2553 01:00 น. - comment id 1156584
ทุกความคิดเห็นคือกำลังใจในบทกลอนต่อไป ขอบคุณมากนะครับ
17 กันยายน 2553 05:02 น. - comment id 1156596
หากมีความหวังอย่างที่บอกก็ดีสิ แต่ไม่มีสักหน ตัวตนไหน หากจะเป็นคนแร่งอีกครั้งจะเป็นไร แต่ทุกครั้งสู้ที่ไรเจอปังตอ ไม่แม้นอาวุธจะสู้เขา หนักไม่เบา สู้ไปอย่างไรหนอ โธ่คุณชาย โปรดกราย มาเยี่ยมรอ แล้วจ่ออูชีวิตแสนระทม จะพูดไปชีวิตเหมือนถูกสาป จะพ้นบาปเมื่อไหร่ ใจชักขม มีอย่างหรือที มีแรงเข้าสู้ชื่นอกตรม ไม่สุขสม....ทำไมโลกนี้ช่างใจร้ายเอย..........