เก็บเอาไว้ ใช่ไร้ค่า

มิตรภาพแสนดีที่ก่อร่าง
มิลาร้างห่างไกลไปจากฝัน
หากขุ่นเคืองเรื่องใดอภัยกัน
มาสร้างสรรค์ภาษาอย่าร้างเลือน

สัจธรรมนำทางอย่างแน่วแน่
อย่ายอมแพ้แก้ไขใช่ไร้เพื่อน
ยังใกล้ชิดติดตามมิแชเชือน
หากบิดเบือนเลื่อนลาคงอาวรณ์

เพียงล้มเหลวใช่อ่อนล้าเติมกล้าหาญ
ดึงเหตุการณ์มาตรึกรู้เป็นครูสอน
ความคิดฝันปั้นแต่งเอื้ออาทร
อย่าตัดรอนอ่อนล้าขอลาไป

ให้ก้าวกล้าท้าทายสายลมแผ่ว
ยินเพลงแว่วกังวานเบิกบานใส
ปรารถนามุ่งมั่นฝันก้าวไกล
อำนาจใดฤๅขัดขวางทางดำเนิน

โชคชะตาเปลี่ยนแปลงแรงกรรมหมุน
ต่อเติมทุนบุญสร้างทางสรรเสริญ
ปัจจุบันหมกหมุ่นวิ่งวุ่นเกิน
จำเผชิญทุกข์ท้อทรมาน

ธารอักษรปัญญาไทร่วมใจฝัน
จารึกกันเปี่ยมไมตรีฤดีหวาน
ฝากพรพจน์บทกวีคลี่ดวงมาน
อย่าริดรานหาญหักขอชักชวน

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

กันนาเทวี 9 มิ.ย. 2553 12:06 น. - ID 135219

1480

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/135219 ที่มา: กันนาเทวี

9 มิถุนายน 2553 14:30 น. - comment id 1134506

สวัสดีคะ คุณกันนาเทวี
กลอนไพเราะ-เพราะพริ้งเหลือเกิน
Gemini58ขอ  ให้ด้วยใจจริงคะ

9 มิถุนายน 2553 15:59 น. - comment id 1134527



สวัสดีหลังเลิกเรียนจ้ะ พี่กัน

เหนื่อยไหม  มาร้องเพลงให้กำลังใจค่ะ

9 มิถุนายน 2553 21:44 น. - comment id 1134618



มิตรภาพยังคงเส้นคงวาจ้า

อย่าคิดมากกันไปเลยเน๊อะ

10 มิถุนายน 2553 00:13 น. - comment id 1134685

ไพเราะมากค่ะ ได้ข้อคิดดีมากด้วย ชอบมากค่ะ

10 มิถุนายน 2553 11:11 น. - comment id 1134888



ได้รับมิตรภาพมากมายค่ะ มีกำลังใจจากมิตรภาพค่ะ