เล่าเรื่องหญิงชราหาเก็บฟืน ครั้งยามตื่นออกหาฟืนสุมกองใว้ ยามเย็นย่ำค่ำลงก่อสุมไฟ ได้อุ่นไอจากกองไฟได้หุงกิน แต่ก่อนมีลูกผัวอยู่พร้อมหน้า แต่ผัวมาลาลับอกแทบสิ้น ต้องดิ้นรนบนถิ่นฐานทำกิน ชีวิตยังไม่สิ้นต้องดิ้นไป เมื่อลูกโตเป็นสาวมาลาจาก แม่อดอยากลูกมีสุขในเมืองใหญ่ แม่อดมื้อกินมื้อสู้ทนไป พอได้ค่าแรงกายไว้ซื้อกิน ทนรับจ้างถางหญ้าหาฟืนขาย ลำบากกายไม่เคยท้อก่อหนี้สิน คิดถึงลูกนั่งเศร้าน้ำตาริน ก่อนแม่สิ้นได้เห็นลูกสุขสบาย มาทักทายพี่น้องมิตรสหายหลังสงกรานต์ครับ ก็มาเล่าเรื่องหญิงชราหาเก็บฟืนขายครับ เป็นเรื่องราวมี่เกิดขึ้นจริงในสังคมไทย เมื่อลูกๆเติบโตก็ต้องดิ้นรนเดินทางไปทำกิน ยังต่างแดนถ้าไปตรงกับชีวิตใครก็ต้องขออภัย ใว้ด้วยนะครับ ให้พี่น้องมิตรสหายทุกท่าน ที่เข้ามาเยื่อมชมมีความสุขทุกท่านนะครับ
ป๋อง สหายปุถุชน 20 เม.ย. 2553 12:02 น. - ID 134338 
1486
6
0
20 เมษายน 2553 12:16 น. - comment id 1122268
ขอมองต่างมุมค่ะ ถ้ามองโลกในแง่ดี หญิงชราภูิมิใจที่ได้อยู่บ้านเกิดของตน ไม่อยากจากไปไหน ลูกชวนไปอยู่ด้วยก็ไม่เอา ไม่ว่าจะต่างเมือง หรือต่างแดน ชีวิตคนเรามีหลายด้านหลายมุมเหมือนเหรียญค่ะ จะมองในแง่ร้ายก็โทษลูก จะมองในแง่ดีก็ไม่โทษใคร เพราะลูกก็ทำเพื่อหลานอีกรุ่น อนงค์นางยังอยากกลับบ้านเกิดไปอยู่กับแม่เลยค่ะ แต่ต้องเลี้ยงลูก เหมือนพ่อแม่ที่เลี้ยงเรามาให้การศึกษา ให้มีอาชีพสุจริต เมื่อลูกเลี้ยงตัวเองได้ ก็จะกลับไปใช้ชีวิตสงบเหมือนแม่ คงไม่ถึงกับต้องหาฟืนขาย แต่ชอบหาไว้ใช้เอง เพราะหอมกลิ่นฟืนที่เก็บได้จากในนา เวลานึ่งข้าวเหนียว มันหอมจับใจเลยค่ะ ถ้าจะปลุกผักกินเองน่าจะดี หรือไม่ก็ให้เด็กเล็กๆที่ยากจน พากันเก็บไปขาย ทำขนมให้เด็กๆไปขายก็น่าจะดีนะคะ ได้บุญ และอบอุ่นดีค่ะ
20 เมษายน 2553 12:23 น. - comment id 1122271
ครับพี่สาวก็เป็นมุมมองที่ต่างกันครับ แต่ก็รู้สึกโดดเดี่ยวอ้างว้างที่ต้อง จากถึงฐานที่ทำกินบ้านไร่ปลายนาที่เคยอยู่ แต่ลูกบางคนกับไปมีสุขจะลืมแม่ก็มีครับเห็นมีข่าวอยู่บ่อยๆครับ
20 เมษายน 2553 12:27 น. - comment id 1122273
เป็นเรื่องจริงที่เคยพบเห็นค่ะ ลูกทำไมลืมพ่อแม่ได้...ไม่เข้าใจจริงๆ
20 เมษายน 2553 12:36 น. - comment id 1122281
คุณป๋องเชื่อมั้ยคะว่าตอนที่ อนงค์นางกลับบ้านไปเยี่ยมแม่นั้น จริงๆแล้ว ทางการดูแลผู้สุงอายุได้ดีพอสมควร มีเงินเดือนให้ ค่าน้ำไฟ ฟรีถ้าไม่เกิน หน่วยที่กำหนด ค่ารักษาพยาบาลฟรี ใครพิการทางหุ มีเงินช่วยต่างหาก ลุกบางคนยังลำบากมีหนี้สินมากมาย ก็ได้เงินจากรัฐบาลช่วยผู้ชรา เห็นผู้เฒ่าผู้ชราพากันอยู่อย่างไม่เดือดร้อนอะไร มีแต่อายุยืนกันหลายคน แม่อนงค์นางมีลุกสามคน เราก็ช่วยกันส่งเงินให้แม่ใช้ตลอดค่ะ โชคดีมีหลานและเหลนอยู่ข้างบ้านมากมายหลายคน เพราะเป็นครอบครัวใหญ่ แม่มีพี่น้องเก้าคน เลยไม่เหงาค่ะ น่าอยู่ที่สุดคือบ้านเกิดค่ะ
20 เมษายน 2553 12:46 น. - comment id 1122285
ครับพี่อนงค์นางก็หลายครอบครับก็อยู่ดีต่ามอัตภาพ แต่งก็ยังมีช่องว่างครับพี่ลูกบางคนก็หลงลืมพี่แม่ ปล่อยให้ท่านลำบากก็หลาย บางคนพ่อแม่จะไปอยู่ด้วย ยังกลัวเปลืองไม่อยากให้ไปอยู่ไล่ไปอยู่กับน้องที่ เชียงใหม่ ไอ้คนอยู่เชียงใหม่ก็ไม่อยากให้ไปไล่ แล้วคนพวกนี้คิดกันอย่าไรครับพี่สาว น่าสงสารผู้ที่ เป็นพ่อแม่คนพวกนี้ ครอบครัวพี่สาวอบอุ่นดีก็ให้มีความสุขนะครับ
20 เมษายน 2553 12:52 น. - comment id 1122287
จริงๆแล้วการที่ลูกๆต้องจากบ้านเกิดไปนั้น ไม่คิดว่าลูกจะลืมพ่อแม่ได้หรอกนะคะ เพราะทุกคนก็รักพ่อแม่ของตนกันทุกคน บางคนก็ต้องไปรับจ้างในเมืองหลวง ขับแท้กซี่ ทำงานดรงงาน พอถึงหน้านากลับบ้านไปทำนา หน้าทอดผ้าป่าพากันเช่ารถกลับบ้านไปทำบุญทุกปี บางบ้านพ่อแม่เอาที่นาไปจำนอง ลูกๆต้องไปทำงานหาเงินมาใช้หนี้ มาไถ่ที่นาให้ ถ้าอยู่บ้านทำนาอย่างเดียวไม่พอกินหรอกค่ะ มีแต่เป็นหนี้ทบต้น จะไม่ค่อยพบคนที่ทิ้งพ่อแม่ มีแต่ไปทำงานหาเงินมาไถ่นาให้พ่อแม่ค่ะ
20 เมษายน 2553 13:43 น. - comment id 1122301
แวะมาอ่านกลอนดี ๆ เตือนสติทุกคน ว่าแม้จะอยู่แห่งหนใด แม่ก็ยังคงรอคอยลูกกลับมาหาทุกเวลา
20 เมษายน 2553 13:51 น. - comment id 1122304
คุณป๋องคะ การที่เราเป็นลูกที่ดี ไม่ลืมบุญคุณพ่อแม่นั้นนับว่าประเสริฐสุดแล้วค่ะ คนอื่นเขาจะไม่เป็นลุกที่ดี ก็คิดเสียว่าเป็นเวรกรรมของแต่ละคนนะคะ เราไม่อาจจะช่วยทุกคนให้เป็นคนดีได้ แต่การพูดกระทบถึงผู้อื่นในทางไม่ดีนั้น ถึงเขาจะเลวจริง มันไม่ค่อยเป็นธรรมเท่าไหร่ แต่ละคนมีเหตุผล มีความชั่วดีของตนเอง ให้อภัยกันดีกว่าค่ะ เพราะพูดไปคงไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น อาจมีหลายท่านที่เป็นลุกชาวนา บางคนเป็นครู เป็น หมอ พยาบาล ตำรวจ ทหาร ต้องไปทำงานจังหวัดอื่น หรือต่างแดน มีหลายอาชีพค่ะ แต่คนที่ปล่อยให้พ่อแม่เป็นแบบนั้น คิดว่าเป็นส่วนหนึ่งในสังคม ไม่ใช่จะไม่มีเลย แต่เราจะทำใจให้อภัยเขาดีกว่าตำหนิเขาไม่ใช่หรือคะ อนงค์นางสงสารทุกคน ไม่ว่าจะแม่หรือลูก เพราะตัวเองเป็นแม่คนค่ะ
20 เมษายน 2553 15:21 น. - comment id 1122326
หน้าส่วนตัว
มาช่วยคุณยายเก็บฟืนค่ะ20 เมษายน 2553 17:33 น. - comment id 1122357
ซึ้งจังเลยฮับพี่ป๋อง........ยอดเยี่ยมเลย
20 เมษายน 2553 20:41 น. - comment id 1122394
แวะมาทักทายคุณป๋องครับ
21 เมษายน 2553 08:34 น. - comment id 1122463
ทักทายค่ะ...
21 เมษายน 2553 13:20 น. - comment id 1122543
น่าเศร้าจังค่ะ
21 เมษายน 2553 19:02 น. - comment id 1122638
สวัสดีค่ะพี่ป๋องฯ สงสารคุณยายหญิงชราจังค่ะ พี่ป๋องฯถ่ายทอดได้ซึ้งจับใจ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
