น้ำผึ้งฤดิโหม
จันทร์ดำ วราคุณ
ร้อยทางเดินร้อยเล่มเกวียนร้อยรวงรส
หวานน้ำหยดขมน้ำเหงาเศร้าน้ำโศก
ข่มนัยน์หลับซับใจอิ่มยิ้มอวยโชค
ผึ้นธารโบกบอกไล่ให้เห็นหลัง
เดียวเดี่ยวโดดโจทน์คำถามตามวิ่งไล่
ใผ่เอนไหวใจอ้อนคำค้ำความหวัง
หูแนบลมฝั่งฟ้าผาช่วยฟัง
ซับกลิ่นกรังน้ำค้างที่ทางเดิน
เกวียนพานทองอร่ามกลางดอกดาว
เส้นทางเท้าช้างเผือกเชือกรุ้งเหิร
ก่อกำเนิดเส้นพรมแดนแผ่นสีเงิน
เฝ้าเพลินเพลินท่ามความเงียบแลเหว่หว้า
อรุณรุ่งเลือนแสงคอยแข่งฟ้า
นกถลาคนเถลเซชังค่า
ก็มีบ้างแหลกร้าวคราวผ่านมา
ด้วยเหตุว่าเดินมาได้เพราะแรงมี
ฟ้าอรุณอีกครั้งที่ฝั่งฟ้า
เมฆนภาอาจจางหายในนาที
สีเงินงามอาจระยับจับลงที่
ฤดีน้อยค่อยช้อยชดหยดเม็ดงาม