จำลุกยืนฝืนร่างเพื่อย่างก้าว สู้หมอกหนาฝ่าหนาวในเช้าตรู่ ปาดน้ำค้างกลางเบาะที่เกาะพรู แล้วมุ่งสู่เส้นทางเหมือนอย่างเคย ละฝันอันไสวในคืนสวย สลัดผวยผืนบางข้างเขนย โขยกรถบดอานเพื่อผ่านเลย ในสิ่งเคยเลยล่วงและลวงตา สู่ความจริงในเช้าอันหนาวเหน็บ หนาวจนเจ็บผิวกายและใบหน้า แม้มือเท้าเข่ากร้านที่ด้านชา ก็ปวดปร่าชาเจ็บถึงเล็บมือ เมื่อเกิดเป็นสารถีขี่สามล้อ จะทดท้อฝ่อใจกระไรหรือ จะฝ่าหนาวและราวฝนให้คนลือ แหละหยิบถือธงธรรมมานำใจ ขอหล่อเลี้ยงชีวินที่สิ้นฝัน อยู่กับปัจจุบันไม่หวั่นไหว อดีตลาอนาคตอีกยาวไกล เอาวางไว้ใต้ฐานของอานรถ ดีดกระดิ่งกริ๊งกร๊างอย่างองอาจ ผ่านร้านค้าอาวาสตลาดสด กำแฮนด์แขนเกร็งปุเล็งรถ ทางคดลาดชันไม่พรั่นใจ เหลียวหลังยังเบาะที่ว่างเปล่า จะมีเงาแห่งฝันนั้นหาไม่ ส่งสาส์นผ่านลมแห่งสายใย ขอให้หายโศกและโชคดี .......................................
26 ธันวาคม 2552 08:28 น. - comment id 1079169
เป็นอาชีพสุจริตที่น่าชื่นชมค่ะ ค่าของคนอยู่ที่จิตใจ มิใช่อาชีพ
26 ธันวาคม 2552 10:17 น. - comment id 1079192
อยากเติมฝันเติมใจให้ "สิ้นฝัน" ทุกคืนวันอย่าท้อต่อสิ่งไหน ทางแห่งฝันนานยาวต้องก้าวไป สู้นะใจ สักวันฝันงดงาม เพียงได้ฝันก็สุขใจแล้ว นะ"สิ้นฝัน"นะ
26 ธันวาคม 2552 11:14 น. - comment id 1079233
บนเส้นทางทุกสาย ย่อมมีฝันเสมอ ยังไม่สิ้นฝันนะครับ คุณ สิ้นฝัน..
26 ธันวาคม 2552 11:44 น. - comment id 1079235
ทุกวิถีมีฝันวันฟ้าหม่น คนทุกคนสิ้นฝันนั้นอย่าหมาย ตราบชีวายังดิ้นไม่สิ้นลาย ฝันเฉิดฉายยังอยู่ทุกผู้ชน อาจมีบ้างฝันนั้นพลันสะดุด ความฝันหยุดเดินทางระหว่างฝน ความเปียกปอนฉ่ำชื้นขื่นกมล สายฝนปนน้ำตามาล้างใจ ยามค่ำคืนยืนส่องมองดาวพราย ดาวประกายได้รื่นคืนสดใส วันพรุ่งนี้สิ้นฝันพลันหายไป ความฝันใหม่บรรเจิดเพริศนภา นิมิคแรงฤทธิ์เข้ามาเย้าหยอก ดั่งมาบอกก้องกู่สู้เถิดหนา มาพรมพร่างตอกย้ำจำนรรจา ทุกชีวาไม่สิ้นจงดิ้นไป ยามรุ่งสางน้ำค้างพร่างพรั่งพรู โปรยชุบชูยอดหญ้าพาปลิวไหว สรรพสิ่งชุ่มชื่นฟื้นแกว่งไกว แสงวันใหม่ทอรุ้งรุ่งแสงทอง คนสิ้นฝันขอปันผันสุขให้ ขอห่มใจสุขสันต์ตาวันส่อง ถักทอรุ้งอักษรกลอนรังรอง มาเกี่ยวคล้องปิยาตราภิรม สวัสดีค่ะ คุณสิ้นฝัน ตราบที่ยังเห็นใบไม้ไหวหัวใจไม่สิ้นฝันค่ะ มีความสุขในทุกๆวันนะค่ะ
26 ธันวาคม 2552 12:23 น. - comment id 1079240
ระฆังดังหง่างหง่าง ฆ้อนใหญ่กว้างครางหึ่งหึ่ง กลองหนังดังตึงตึง ตีกระดึงดังกริ่งกริ่ง นังเลงร้องเพลงพลาง อยู่ข้างๆไหว้ห้างหยิ่ง เอาหลังนั่งเอียงอิง มือถือฉิ่งตีตังตัง เด็กเด็กอย่าใหลหลง ดูเรื่องกง ก กา มั่ง ดูไปตั้งใจฟัง เบื้องหน้ายังจะว่าขด
26 ธันวาคม 2552 12:35 น. - comment id 1079244
......ทักทายสวัสดีค่ะ .......
26 ธันวาคม 2552 14:58 น. - comment id 1079280
เก็บอดีตกรีดกดรันทดท้อ แล้วก้าวต่อพอเพียงเยี่ยงเฉลย ฝ่าร้อนหนาวร้าวลาญให้ผ่านเลย ดั่งคำเปรยเฉยชามาช้านาน หวังใดเล่าเท้ามือคืออาวุธ จงอย่าหยุดจุดไฟให้ก้าวฝัน แม้เจ็บบ้างร้างล้ากล้าประจัน อย่าหวาดหวั่นวันใหม่ใกล้เอื้อมมือ
26 ธันวาคม 2552 16:51 น. - comment id 1079327
คุณอนงค์นาง.......ขอบคุณที่ทักทายครับ คุณม่านแก้ว........มอบกลอนและคำกำลังใจ อันอบอุ่นเหลือหลาย คุณกิ่งโศกคนยาก...........ขอบคุณยิ่งครับ คุณดอกบัว........คุณเขียนกลอนได้เร็วและ ไพเราะมากๆเลย คุณซานต้า..........เสียงเครื่องประกอบจังหวะ ดังหูอื้อเลยครับ คุณฉางน้อย...........สวัสดีเช่นกันครับ คุณปรางทิพย์...........มอบบทกลอนที่เสริมกำลังใจและไพเราะสุดๆเลย
26 ธันวาคม 2552 21:03 น. - comment id 1079399
รับหน่อย..รับหน่อย เบาะหลังจะได้ไม่ว่าง..จ๊า
27 ธันวาคม 2552 07:08 น. - comment id 1079497
คุณยาแก้ปวด โดดขึ้นมาเลยครับ รอบนี้บริการฟรี
27 ธันวาคม 2552 07:14 น. - comment id 1079498
ขอไปด้วยคนสิ
27 ธันวาคม 2552 08:09 น. - comment id 1079505
พิณวรา เบาะหลังเต็ม มานั่งหน้านี่มา
27 ธันวาคม 2552 08:23 น. - comment id 1079506
ทำใบขับขี่รึยัง ระวังจะถูกตำรวจจับ
27 ธันวาคม 2552 14:05 น. - comment id 1079580
เรากัวน้ำหนักเกินมากกว่า
27 ธันวาคม 2552 15:04 น. - comment id 1079596
คุณพิณวรา ใบขับขี่ ต้นเป็นยังไงเหรอ คุณม่านแก้ว ถ้ากลัวหนักเกิน เราลงเดินไปด้วยกันนะ โค้งข้างหน้ามีก๋วยเตี๋ยวเรืออร่อยๆรออยู่
27 ธันวาคม 2552 18:10 น. - comment id 1079667
ฉันนั่งยิ้ม..กับความฝัน จากรู้สึกผูกพันในวันก่อน ใต้ผืนฟ้าม่วงครามยามไกลจร ก็อบอุ่นใจอ่อนตอนใกล้กัน ฉันยังมีสัตว์เลี้ยงที่น่ารัก คอยทายทักติดตามทุกยามฝัน วันเหงาๆ มีเธอเสมอปัน แบ่งดวงตาผูกพันไว้ข้างนึง ยังอยากนั่งตรงนี้อีกสักหน่อย เผื่อคนคอยบางใครมาคิดถึง เผื่ออยากมอบดอกไม้สักดอกนึง เผื่อเธอจะซาบซึ้งสักครึ่งใจ จะมองจันทร์ครึ่งเสี้ยวบนเกลียวฟ้า จะไม่ถามหรอกว่า...เธอใช่ไหม แม้ไม่รู้ไม่เห็นไม่เป็นไร ขอแค่ได้สุขใจก็คงพอ ................................................... คนสิ้นฝัน วันนี้คุณเห็นตัวเองยิ้มหรือยัง ฉันแบ่งฝันมาให้...ครึ่งนึง
27 ธันวาคม 2552 19:04 น. - comment id 1079702
คุณพิณวรา บทกลอนไพเราะมากครับ ขอบคุณที่จะแบ่ง ฝันให้นะ แต่เอ ! ความฝันนี่มันแบ่งกัน ได้ด้วยหรือครับ ว่าแต่ว่า...คุณแน่ใจนะว่าไม่ทักคนผิด สิ้นฝันเพิ่งมาวันนี้เอง ขอมอบดอกไม้ให้นะครับ
27 ธันวาคม 2552 19:14 น. - comment id 1079708
ผม กะนึกว่า พี่ฤทธิ์ ศรีดวง หรือ พี่ลำน้ำน่าน แต่ลักษณะ กลอน ไปทาง พี่ฤทธิ์ มากกว่า แต่งได้เนียน เหลือหลาย ขอคารแวะ เอ๊ย คารวะ
27 ธันวาคม 2552 19:51 น. - comment id 1079736
คุณกวีน้อย เป็นคำชมที่ทำให้ใจพองโต แต่มิอาจรับไว้ ครับ จะเทียบชั้นคุณฤทธิ์ คุณน้ำน่านนั้น ยังห่างไกลเกินฝันครับ
27 ธันวาคม 2552 21:33 น. - comment id 1079782
สารถีที่ขี่สามล้อ ยังไม่สิ้นฝันเลยค่ะ แวะเยี่ยมชมผลงานที่มีสาระค่ะ
28 ธันวาคม 2552 11:30 น. - comment id 1079908
คุณใบตอง ขอเรียกแบบนี้นะ ขอบคุณที่ส่งเสียง ทักทาย สวัสดีปีใหม่นะครับ
12 มกราคม 2553 09:15 น. - comment id 1084747
งั้นก็เรียกลุง เอ๊ย ! พี่สิคะ แหะ ๆ ชอบกลอนบทนี้มาก ๆ เลยค่ะ อ่านไป เห็นภาพเลยจริง ๆ ค่ะ