ในวันนี้ที่คล้ายจะพ่ายแพ้ เกลื่อนบาดแผลท่วมกายคล้ายอยากถอย ทั้งแผลใจ-แผลกายมากหลากร้อยรอย เหมือนจะคอยปลิดใจปลงลงซะที เถอะ! กี่ล้ม ถล่มมาก็กล้ารับ ให้กี่พับพังพ่ายก็ไม่หนี ถ้ายังไม่ถึงตายวายชีวี ลมหายใจที่ยังมี จะสู้ไป เมื่อยังไม่ตายยับลงกับดิน มีชีวินก็ฝืนล้า ลุกมาใหม่ สู้อยู่นั่น ไม่พรั่นหนี ..อยู่ที่ใจ ตายเมื่อไหร่ค่อยหยุดสู้ให้รู้กัน ประกาศก้องร้องท้าประดาทุกข์ ให้สุมมา ดั่งปลอบปลุกหัวใจฉัน ให้รู้ เจ็บ.. คือไม่ตายวายชีวัน ไม่เคยหวั่น ยังไม่ตาย ยังไม่แพ้..
5 ธันวาคม 2552 18:07 น. - comment id 1071003
กลอนบทนี้ปลุกใจคนที่อ่อนแอท้อแท้ได้ดีจังครับพี่รัตน์
5 ธันวาคม 2552 21:07 น. - comment id 1071065
หากพ่ายแพ้แค่นี้อย่าหนีหาย คงไม่ตายวายแน่เร่งแก้ไข เพียงปัญหาท้ารบสยบใจ เริ่มก้าวใหม่ให้แกร่งเติมแรงคอย
5 ธันวาคม 2552 22:36 น. - comment id 1071079
แต่งดีค่ะ มาแต่งบ่อยๆนะคะ รออ่านค่ะ
6 ธันวาคม 2552 15:06 น. - comment id 1071164
** ตราบวันนั้นจนถึงซึ่งวันนี้ จะไม่มีคำว่าแพ้ให้แก่ฉัน จะต่อสู้ฟันฝ่าท้าโรมรัน จะประจันด้วยชีวิตและจิตใจ.....ฯ มาให้กำลังใจกันนะคะ...กลอนไพเราะมากค่ะ