**ลมไล้เรียวจันทร์**

คนกุลา

 
     
๏ ใจดวงเดิมเริ่มสร้าง       ควรเคียง
หวังว่าคอยสานเสียง        กล่อมเกื้อ
ยามไกลคิดถึงเพียง         เกินเอ่ย    แม่นา
ลมหอบเอานวลเนื้อ         รักให้เธอชมฯ
๏ วอนลมหมายสื่อเจ้า     ลอยมา  นางเอย
เพ็ญพร่างกลางดารา       เด่นคว้าง
แสงนวลอาบนภา           นานเนิ่น  กาลแฮ
อวลยิ่งเหมือนราวอ้าง     เร่งให้เรียมตรมฯ
๏ จันทร์เอยใครเอ่ยบ้าง   ถามใจ   น้องนา
จันทร์เยี่ยมมายามใด      พร่างพร้อย
คืนจันทร์ส่องแสงไกล     งามนัก  นางเฮย
ตัวพี่เทียมดาวน้อย          ภักดิ์น้องจันทร์สมร
๏ ฤๅเพียงลวงว่าให้         วอนคำ  แม่เอย
หวังส่งเป็นลำนำ             แด่น้อง
แปลงจินต์สื่อสารจำ-       นรรย์ต่อ  นวลนา 
ยังกริ่งเพียงคนซ้อง         แซ่ให้ใจตรอมฯ
๏ เพียงคำวอนฝากแล้ว     สายลม  แม่เอย
ตรงจากใจดวงตรม           ฝากฟ้า
หวังเห็นสุขยามชม           คราใหม่  งามแฮ
จึงฝากใจคราล้า               รับด้วยถนอมกัน
๏ วานลมหวังบอกเนื้อ     นัยความ 
เลยลิ่วหานงราม             นุชเจ้า
สานใจแว่วไหวหวาม      ไปบอก  เธอเฮย
หวังเมื่อคืนหวนเหย้า       รับถ้อยนางมาฯ
๏ ยามลมโลมพัดไล้         เรียวจันทร์  แม่นา
เหงาอยู่เพียงบางวัน         เหว่ว้า
หวังลมช่วยเชยขวัญ        แทนกอด  พี่แฮ
รอพี่หานานช้า                กลับห้วงใจถวิลฯ
                               .........
คนกุลา
ในวสันต์