**พรายฝนพรมพร่างฟ้า...........ธาตรี ฤาดั่งดวงฤดี...........................ห่อนไห้ คอยเธอร่วมชีวี......................มิคลาด คลาแฮ เพียงพี่ยังเคียงใกล้................เกี่ยวก้อยกลางใจ..ฯ. ** เพรงพรมพรำพร่ำเพ้อ......ครวญคราง ยามพี่จำจากนาง...................นั่นแล้ว อิงแอบแนบนวลปราง ..........เคียงคู่ ก่อนนา คงมั่นเพียงดวงแก้ว..............ร่วมสร้างทางเกษม.....ฯ ** สายฝนพรมจากฟ้า......เพียงดิน ดังสื่อของยุพิน.................ฝากถ้อย ธารใสที่ไหลริน................ลงสู่ ใจแฮ ปานรักของนวลน้อย.........เปี่ยมให้ใจสนอง.......ฯ ** นางนวลครวญคร่ำแล้ว.....ลาไกล อิงอุ่นในหทัย........................แด่เจ้า คอยเธอทุกวันไป..................ปองอยู่ คู่แฮ หวานรักยามคลอเคล้า...........จักเฝ้าเคียงครอง..ฯ ** เพียงเธอวานบอกให้.........ชาวดิน ใจภักดิ์คอยยลยิน.................ปกป้อง ยามไกลห่วงชีวิน...................ครองสุข กันนา หวังรักสองเราคล้อง...............ตราบฟ้าฤาสลาย...ฯ
25 สิงหาคม 2552 22:23 น. - comment id 1031780
สวัสดีครับ แวะมาเยี่ยมเยียน.... ๔๑. อัสดงจวนค่ำแล้ว.......รอนรอน เมื่อปักษีแว่ววอน.............ว่อนฟ้า ห่วงเห็นรูปอัปสร..............สายสวาดิ กูเอย แต่สบหน้าหายหน้า..........หวั่นร้างเลือนรอย ฯ ๔๒. ริมน้ำคลื่นน้ำเชี่ยว.....โชยละออง คิดหนึ่งกลับเชี่ยวนอง.......กว่าน้ำ สบงามรูปงามครอง..........ครวญคร่ำ อกเอย ดลสวาดิเชี่ยวกราก-ล้ำ.....ลากล้มจมกระแส ฯ ๔๓. ถ้วนองค์ทั้งอกฟ้า......แลดิน นบเทพทังสาวสินธุ์..........สื่อรู้ พระเอยสะโรชริน.............มนต์ร่าย ร่วมฤๅ ร่วมพากย์แจ้งใจชู้...........ชื่นด้วยชายเดียว ฯ ๔๔. มือจบหมายจิตแก้ว...รู้การณ์ สำเร็จดั่งอธิษฐาน............พากย์ตั้ง คืนบุญร่วม, บาปลาญ.......แหลกล่ม นาแม่ ทุกภพ, สบเพียง-ครั้ง.......คิดละห้อยคอยเห็น ฯ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&group=5
25 สิงหาคม 2552 22:24 น. - comment id 1031782
ไพเราะมากค่ะ แต่งเก่งทั้ง โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ชื่นชมด้วยใจจริง ทำให้คิดถึงเพลง...ฝากดิน ดินเจ้าเอ๋ยข้าเคยอยู่ใกล้มาก่อน ดินอุ่นร้อนหรือเย็นก็เป็นเพื่อนฉัน ยามเมื่อเขาร้างไป ไกล ใจก็ยังนึกหวั่นหวั่น นี่อีกสักกี่วันถึงมา ดินอ้างว้างระทมขื่นขมตรมเศร้า ดินก็เหมือนเช่นเรารักเขาหนักหนา เขาเป็นเหมือนเจ้าดวงใจ ดินเรียกเขาคืนมา มา บอกเขาเถิดดินจ๋าข้าคอย อภัย เถิด ดิน ได้แนบซบไอกลิ่น ดินนั้นอุ่นไม่น้อย นอกเขา อุ่นอกเขา เราก็พลอย อุ่นจากรัก ที่ฝังรอย อุ่นไม่น้อย ประทับใจ ดินช่วยซับน้ำตาข้าขอลาจาก ช่วยฝากซากรักเศร้าของเราได้ไหม ถ้าหากเขาไม่มาเยือน คงได้พบรักใหม่ ใหม่ ดินถมร่างฉันไว้ ให้จม
25 สิงหาคม 2552 22:51 น. - comment id 1031806
เก่งจังเลยค่ะพี่สาว โหย.นะคะอยากแต่งเป็นค่ะ ฝันดีนะคะ
26 สิงหาคม 2552 08:51 น. - comment id 1031890
เก่งครับ...เรื่องโคลงนี่ขอบายเลยครับ...แต่ก็ชอบอ่านนะ มักจะซื้อเก็บไว้เลยละ
26 สิงหาคม 2552 09:20 น. - comment id 1031901
เมื่อคืนก็ฝนตกค่ะพี่แม่หมอ กานต์ยังตื่นมาดูเลยค่ะ
26 สิงหาคม 2552 10:08 น. - comment id 1031915
แต่งได้เพราะมากครับ ผมว่า โคลงนี่ เป็นอารมณ์กวี ที่ถ่ายทอดให้อ่านง่ายๆ แต่ลึกซึ้งเสมอ ก็อยากแต่งเหมือนกันครับ เอาไว้ มีโอกาส งามๆ ตอนนี้ ขอชื่นชมผลงาน ยอดฝีมือไปก่อน อิอิ
26 สิงหาคม 2552 10:25 น. - comment id 1031923
สวัสดีค่ะพี่สาว ที่น่ารัก น้องแวะมาอ่านงาน งามๆค่ะ
26 สิงหาคม 2552 10:32 น. - comment id 1031933
26 สิงหาคม 2552 11:19 น. - comment id 1031978
หวานจังเลยค่ะ
26 สิงหาคม 2552 11:20 น. - comment id 1031980
งดงามค่ะ อ่านแล้วอินตามไปด้วย
26 สิงหาคม 2552 12:37 น. - comment id 1032007
ยืนคอยเธอเมื่อยแท้ เราเอย เหมือนปวดขาตามเคย ไม่รู้ รอใครมาชิดเชย ดังว่า ฉไนใจไม่สู้ หลบใต้เงาใบ น้องว่าโคลงน้องแปลกๆมั้ยคะพี่ อิ
26 สิงหาคม 2552 14:33 น. - comment id 1032057
มาอ่านผลงานโคลงที่ไพเราะครับคุณราชืกา
26 สิงหาคม 2552 16:48 น. - comment id 1032104
สวัสดีค่ะพี่ตุ้ม หวังรักสองเราคล้อง...............ตราบฟ้าฤาสลาย
26 สิงหาคม 2552 16:59 น. - comment id 1032113
ขอนเอยขอนแก่นเจ้า ฝากนาง หวังเพื่อจะเดินทาง กล่อมฟ้า มาดแม้นสิ่งจืดจาง พรมพร่าง หทัยแฮ ฝนโปรยสิ่งสู่หล้า หมดสิ้นแดนสวรรค์ ทางไกลคล้ายอยู่ใกล้ แดนสรวง จริงเฮย ใจเปี่ยมรสทั้งปวง เพริดแพร้ว ขอบฟ้าส่งสิ่งหวง เผยแผ่ ใจแฮ ม้วยหมดสูญสิ้นแล้ว เผื่อไว้แมนสรวง. รักและคิดถึงแฝดเพื่อนเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
26 สิงหาคม 2552 17:03 น. - comment id 1032116
โคลงไม่ได้นะครับ...ว่างแล้วสอนให้ด้วย.... เพียงเธอวานบอกไว้ใจถวิล พี่ชาวดินใจภักดิ์รักห่วงใย ห่วงชีวินเมื่อฟ้าสางจะห่างไกล ขอดวงใจรักสองเราเข้าใจกัน
26 สิงหาคม 2552 18:19 น. - comment id 1032146
คุณ ตุ้มครับ ๏ ครองเคียงเพียงว่าเจ้า ยังจำ นางเอย คราพี่เคยวอนคำ คู่น้อง เพียงหวังใคร่สานทำ ไปต่อ กันนา ฤๅว่านวลยังข้อง จิตเจ้าสงสัยฯ ๏ พรมฝนมาพร่างพื้น ธารา คราเมื่อสองเรามา ร่วมเหย้า คลอนางสุดบุญตา ใจพี่ แม่เอย เชยชิดขวัญใจเจ้า รักแท้ยืนยงฯ ๏ ใจครวญหวังฝากฟ้า คืนดิน ดอนเฮย เรียมใคร่หมายยลยิน ยิ่งแล้ว เพ็ญนวลพร่างยุพิน งามนัก นางเอย ใจมอบเพียงนางแก้ว แด่น้องเพียงเดียวฯ เข้ามาอ่านโคลง แสนงามไพเราะมากครับ เลยขอ แจมโคลง(ฝึกแต่ง) คงไม่ว่ากันนะครับ หากผิดพลาดประการใด ช่วยชี้แนะ นะครับ รักษาสุขภาพนะครับ เป็นห่วง ครับ แสนคำนึง
26 สิงหาคม 2552 22:46 น. - comment id 1032242
แวะมาดูฟ้ากับดินถามตอบกันด้วยโคลงไพเราะครับ
27 สิงหาคม 2552 09:52 น. - comment id 1032332
หลับสบายเลยค่ะ นอนฟังเสียงฝน
27 สิงหาคม 2552 10:34 น. - comment id 1032365
ฟ้า... ใจงาม... พี่ตุ้มสบายดีนะค่ะ...
27 สิงหาคม 2552 16:49 น. - comment id 1032551
ไพเราะจัง..
27 สิงหาคม 2552 17:26 น. - comment id 1032591