เขียนให้...ปะหล่องน้องรัก ------------------------------------- คือหนุ่มนิสัยคะนอง เป็นน้องพี่ หอบตำราพาที มีแง่เถื่อน ชอบคิดฝันบรรทัด-เส้นวัดเลือน มองโลก ไม่เหมือนคนทั่วไป คือหนังสือ คือค่าตำราคิด คือปรัชญาแก่นนิด แต่ยิ่งใหญ่ พอแก่ค่า แก่คำ ที่เรียงใจ พอแก่ไท แก่วลี ที่มีจริง ในคำร้อย ถ้อยเขา เรารู้จัก มีแง่งาม แง่รัก หนัก-เบานิ่ง ในคำหนัก มักความเชื่อได้เผื่อพิง ต่อขนบ เขายิ่ง ไม่อาทร ในใจเขา พล่านพล่าน แต่หาญกล้า จากคำ จากปรารถนา มีบทสอน ในทางเขา เขาถนอม ยอมอดนอน ในทางชั่ว เขาไม่ย้อนกลับคืนไป เขาเป็นเขา เงานั้น รำพันบอก ชีพจร เมื่อลงจอก ระเหยใหม่ ทุกจอกแท้ มีเท้า เขาเข้าใจ ทุกย่างก้าว เขาอาลัย แต่บทกวี ถึง..ปะหล่อง..น้องรัก อย่าหักโหม ต่อพายุซึ่งกระโจม มาผิดที่ รู้หนัก- เบา ผ่อนค่าท่ามนาที รู้จังหวะสู้-หนี ตามเงื่อนจริง ๒๒๒๒๕๔๕
Ar@p 28 มี.ค. 2545 22:04 น. - ID 12866 
1036
0
0
29 มีนาคม 2545 07:26 น. - comment id 43161
อ่านแล้วรู้สึกอยากจะแหกโลกมั่งจัง ว่าแต่ว่า๒๒๒๒๕๔๕ น่ะ ใบ้หวยเหรอ
29 มีนาคม 2545 08:12 น. - comment id 43165
ถึง...คุณม้าก้านกล้วย... ตัวเลขดังกล่าวคือฤกษ์ยามที่บทกวีได้อุบัติไงครับ คิ คิ (งงเปล่าเอ่ย)
29 มีนาคม 2545 11:38 น. - comment id 43197
@^_^@ รู้หนัก- เบา ผ่อนค่าท่ามนาที รู้จังหวะสู้-หนี ตามเงื่อนจริง ชอบค่ะ...แต่บางครั้ง (บ่อยครั้ง) อารมณ์ก็ พาไปง่ะ...มันผ่อนไม่ได้...รึก็สู้อย่างเดียว ลืมหนี...ทำไงดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
