เพื่อนเก่ายังเฝ้าคอย!!!
บพิตร
เสียงบ่นคนตกงาน
นั่งนอกชานอย่างเหงาหงอย
อนาคตช่างเลื่อนลอย
ต้องรอคอยอีกกี่วัน
โรงงานใกล้จะปิด
เศรษฐกิจถึงทางตัน
หวังใครที่ไหนกัน
มากอบกู้สู้วิกฤติ
น่าขันจริงหนอคน
ใยพร่ำบ่นท้อชีวิต
ขาดเงินดั่งชีพปลิด
หรือสิ้นคิดเข้าตาจน
ตัวข้านั้นตกงาน
มาเนิ่นนานไม่เคยบ่น
หากินอย่างดิ้นรน
ทั้งผักหญ้ามาประทัง
ทำงานใช้แรงกาย
ประสาควายมีกำลัง
คราดไถอย่างจริงจัง
ถึงวันนี้ไม่มีงาน
ควายเหล็กมาแก่งแย่ง
มิอาจแข่งมันอาจหาญ
หวังไว้อีกไม่นาน
ได้กลับนาหาคราดไถ
ควายเหล็กกินน้ำมัน
คงสักวันต้องหมดไป
ราคายิ่งก้าวไกล
แพงละลิ่วฉิวลมบน
วันหนึ่งต้องพึ่งควาย
หาความหมายชีวิตคน
เคียงคู่สู้ดิ้นรน
ดั่งก่อนเก่าเราเพื่อนกัน???