** เหม่อมองจันทร์ วันเพ็ญ ที่เด่นฟ้า ดวงดารา พราวพร่าง กลางฟ้าใส สาดแสงส่อง ทั่วหล้า นภาลัย หากมองไป ใช่แสง แห่งแรงตน ค่ำคืนใด เดือนลับ ดาวอับแสง หิ่งห้อยแรง ส่องสว่าง กลางเวหน สาดแสงส่อง พฤกษ์ไพร ในสกล สว่างล้น ดุจจันทร์ คืนวันเพ็ญ เป็นปรัชญา บทกลอน สอนแนวคิด คำลิขิต จงตรอง ให้มองเห็น คุณค่าคน สูงล้ำ ไม่ลำเค็ญ ใช่ต้องเป็น ดาริกา อ่าอำไพ แม้เป็นเพียง หิ่งห้อย ที่ด้อยแสง น้อยด้วยแรง งามงด หากสดใส คราใดมืด หมองมัว ทั่วถิ่นไพร หิ่งห้อยไซร้ สว่างจ้า ท้าดวงดาว.......ฯ
26 พฤษภาคม 2552 20:23 น. - comment id 990324
มิใช่แสงดวงจันทร์ท้องนภา มิใช่ดาวฟากฟ้างามเด่นนั้น เป็นแค่บัวฝังกอรอตะวัน มาขอแบ่งความฝันจากเจ้านาง สวัสดีค่ะ พี่ตุ้ม สบายดีนะค่ะ ตอนนี้น้องดอกบัวกำลังจะมีหลาน ดอกบัวเลยมีเวลาน้อยลง เพราะต้องด฿แลน้องด้วยค่ะ แฟนเค้าก็งานเยอะ ต้องออกไปหาลูกค้า น้องก็แพ้หนักมาก ฝนตกเปล่าค่ะพี่ตุ้ม ขับรถระวังนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ บัวเป็นห่วงพี่ค่ะ บัวคืดถึงพี่เสมอค่ะ
26 พฤษภาคม 2552 20:25 น. - comment id 990329
พร่างพราวในแสงแห่งมืดมิด เรืองน้อยนิดของหิ่งห้อยก็พร้อยฝัน มิกล้าแข่งกับแสงแห่งเพ็ญจันทร์ กระพริบนั้นเสมอมา คนว่างาม มาให้กำลังใจแด่แสงแห่งหิ่งห้อย และเป็นกำลังใจซึ่งกันและกัน ครับ คุณราชิกา ครับ
26 พฤษภาคม 2552 20:34 น. - comment id 990335
กลอนเพราะ ความหมายดี ชอบมากๆเลยครับ
26 พฤษภาคม 2552 21:04 น. - comment id 990355
นึกถึงตอนไปเที่ยวอัมพวาเลยค่ะ หิ่งห้อยสวยมากๆเลย
26 พฤษภาคม 2552 22:41 น. - comment id 990422
ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน และการ กระทำนะคะ ในอีกแง่หนึ่ง หากเรายังมองเห็นแสง ของหิ่งห้อย ก็หมายถึง ธรรมชาติยัง อุดมสมบูรณ์ นะคะ
27 พฤษภาคม 2552 00:40 น. - comment id 990452
รอคอยวันจันทร์อับลับขอบฟ้า วันนั้นหนาของข้าจะมีไหม เป็นหิ่งห้อยแสงน้อยคอยเจียมใจ หวังวันใดไร้จันทร์ฉันสกาว ครั้นจันทร์หมดลดแสงแห่งฟากฟ้า แต่ดารากลับสว่างอยู่กลางหาว หมื่นดาราส่องฟ้าอยู่พร่างพราว ไม่มีคราวเปล่งประกายดังใจตน คงเร้นกายลำพังกลางมืดมิด ไม่อาจคิดส่องแสงแข่งเวหน ใต้ใบไม้แสงดาวคราวอับจน มองแสงตนส่องสว่างอย่างพอใจ
27 พฤษภาคม 2552 01:09 น. - comment id 990453
มืดมืดแต่เมื่อคืน ถอนสะอื้นพิงข้างฝา ไม่เห็นใดอยู่ตรงหน้า มืออ่อนล้าได้คลำทาง สิบตาเห็นเทียบมือคลำ ก็ยังนำอีกหนึ่งขุม ความมืดมาเร้ารุม ต้องเดินดุ่มคลำด้วยมือ อิอิ ไม่ยักกลัว คืนที่มืดมิด อิอิ
27 พฤษภาคม 2552 08:07 น. - comment id 990528
เมื่อคืนมืดมิดจริงๆจ๊ะ...เพราะฝนตก เวลาฝนตกหิ่งห้อยจะหลบฝนยังไงน๊อ
27 พฤษภาคม 2552 08:38 น. - comment id 990557
หิ่งห้อยน้อยใจเลยเกาะฝาเพดานบ้านอยู่งั้นแระจ๊ะพี่ฝน..อิอิ(แอบแซซคห.8) กลอนมองเห้นภาพคะพี่ราชิกาคนสวย
27 พฤษภาคม 2552 09:09 น. - comment id 990579
ในคืนที่มืดมิด มีแสงนิดแสนสดใส สว่างกลางหทัย ใช่มือมิดสักนิดเดียว
27 พฤษภาคม 2552 09:09 น. - comment id 990580
ลูกหมูอยากเก่งให้ได้ครึ่งหนึ่งของพี่แม่หมอจังเลยนะคะ
27 พฤษภาคม 2552 10:38 น. - comment id 990608
ยังคิดถึงคืนที่ชมหิ่งห้อยเสมอค่ะ สวยงามมาก ๆ
27 พฤษภาคม 2552 11:52 น. - comment id 990646
มาอ่านกลอนหงานงดงามยิ่งนักของแฝดเพื่อน ซึ่งมีใจตรงกันจ๊ะชอบราตรีมากกว่ากลางวันเน๊อะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
27 พฤษภาคม 2552 13:01 น. - comment id 990686
เหม่อมองจันทร์วันเพ็ญที่เด่นฟ้า คิดถึงพี่ราชิกาคนเคยใกล้ แต่แม้นห่างอย่าห่วงทั้งดวงใจ ยังคิดถึงห่วงใยเสมอมา คิดถึงนะค่ะ สบายดีหรือเปล่าค่ะพี่เจ้านาง ส่วนน้องตูนสบายดีค่ะ
27 พฤษภาคม 2552 17:26 น. - comment id 990804
แม้คืนนี้ จะมืดมิด ด้วยแสงจันทร์ น้องอย่าหวั่น ดวงใจ ไปเลยหนา พอจะมี แสงดาว ขึ้นพราวตา ราชิกา น้องจ๋า อย่าหวั่นใจ
27 พฤษภาคม 2552 21:53 น. - comment id 990973
เหม่อมองจันทร์วันเปล่าดายหมายลืมเหงา กลับยิ่งเศร้าเมื่อวันเก่าเข้าไถ่ถาม หลายความคิดที่ผิดพลาดวาดไปตาม จันทร์ที่ข้ามยามเคลื่อนคลอยพลอยอ่อนแรง เปรียบเหมือนแสงจะแข่งดาวพราวระยับ แสงวาบวับกับหิ่งห้อยอ่อนด้อยแสง ระยิบยิบริบหรี่สีแมลง จำหลบแสงแห่งจันทร์นวลรัญจวญใจ เพียงแค่นี้..หนอ หิ่งห้อย ...............
27 พฤษภาคม 2552 22:34 น. - comment id 991011
แสงสว่างย่อมแจ้ง...แจ่มใจ แม้แต่อุโมงใน........ก่ำฟ้า ดำดงดื่นหาใคร....เจอไม่ ..แม้คลำ บัดแต่ปลายสุดหล้า...เรื่อลี้...เรืองแสง.. ...สวัสดีครับ คุณราชิกา
27 พฤษภาคม 2552 22:42 น. - comment id 991017
... เป็นหิ่งห้อยน้อยค่าในป่ากว้าง ยากสว่างพร่างพราวราวไฟสี เพียงเที่ยวท่องล่องไพรใจเสรี ทุกพงพีมีฝันของฉันเอง กลอนงามครับผม
28 พฤษภาคม 2552 10:47 น. - comment id 991141
สวัสดีค่ะ ชอบในคำคมและความคิดมากๆค่ะ
28 พฤษภาคม 2552 11:29 น. - comment id 991167
แม้เป็นเพียงหิ่งห้อย น้อยแสง แต่ก็มีค่าที่ตัวเอง กลอนมีความหมายดีมากๆค่ะพี่
28 พฤษภาคม 2552 11:45 น. - comment id 991174
แทนดวงดาวกระพริบระยิบระยับ หิ่งห้อยงามประดับอีกนับแสน ส่องสว่างแพรวพราวแทนดาวแดน หาดาวแทนงามใดเป็นไม่มี.. ฝากหิ่งห้อยตัวจ้อยมาประดับคืนที่มืดมิดครับ...
30 พฤษภาคม 2552 22:16 น. - comment id 992689
อ่ะ.. มืดจังเลย มาให้กอดซะดีๆ ฮี่ฮี่ นานแล้วไม่ได้ป่วนพี่สาว ซะหน่อยเหอะ