เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้ ดุจชีวีถูกปล่อยวางกลางภูผา ท่ามขุนเขารายรอบขอบพนา ท่ามดาราที่โรยลับดับแสงจันทร์ เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้ ทุกสิ่งมีมิเคยสมอารณ์ฝัน แม้เพียงหนึ่งจินตนาการม่านผูกพัน เพียงแค่ฝันวันไหนหรือคือความจริง เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้ ทางชีวีไม่หวานหอมตรมตรอมยิ่ง ตั้งตารอมองฟ้าไกลใครแอบอิง มอบรักจริงสัญญาอยู่ดูแลใจ เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้ ทั้งชีวียังแรมร้างทางไสว เมื่อไหร่หนอดาวจะผ่านประสานใจ มอบคนไกลจากฟ้ามาหากัน เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้ แค่คนดีในหัวใจยังใฝ่ฝัน ได้แต่หยอกกระซิบเย้ากับเจ้าจันทร์ เพียงรำพันในวันเหงา..ที่เปล่าดาย ทิพย์โนราห์ พันดาว
24 พฤษภาคม 2552 20:55 น. - comment id 989487
เหนื่อยนักก็พักก่อนเถิดนะ แม้ใจจะรำพันขออย่าท้อ รอไปเถอะหากใจอยากจะรอ สักวันหนอเขาคงกลับมารับขวัญ สวัสดีครับ มาให้กำลังใจนะครับ
24 พฤษภาคม 2552 21:48 น. - comment id 989494
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้ แค่คนดีในหัวใจยังใฝ่ฝัน ได้แต่หยอกกระซิบเย้ากับเจ้าจันทร์ เพียงรำพันในวันเหงา..ที่เปล่าดาย เหนื่อยหัวใจหนักหนาเพลานี้ อยากจะปลอบคนดีที่ขวัญหาย พร่ำกระซิบเย้าเหงาอย่างเปล่าดาย อย่าเพิ่งคลายจางมั่นหวังวันคอย มาเยี่ยมให้กำลังใจแก่กัน ครับ ครับคุณทิพย์โนราห์
25 พฤษภาคม 2552 07:34 น. - comment id 989532
เหนื่อยใจเช่นกันค่ะ ขอรำพันด้วยคนนะคะ
25 พฤษภาคม 2552 17:37 น. - comment id 989735
เป็นอะไรมาหรือเปล่าครับ
27 พฤษภาคม 2552 13:47 น. - comment id 990714
สวัสดีค่ะ แวะมาส่งกำลังใจให้นะ ขอให้เข้มแข็งจ๊ะ แล้วก็ขอให้มีความสุขนะ กลอนเขียนได้ถึงความรู้สึกจ๊ะ อ่านแล้วให้สะท้อนยังไงก็ไม่รู้จ๊ะ