. .... บ้านนิบงตรงกลางเมืองเคยเรืองรุ่ง เคยผดุงยุติธรรมมานำขวัญ ทั้งสะเตงท่าสาปพิลาปพลัน เมื่อความฝันแสนสวยดับม้วยมรณ์ เมืองรามันวันนี้ไซร้ไฟลามลุก ไม่มีสุขสงบสันต์เหมือนวันก่อน ความแตกแยกแผกฝ่ายไร้อาวรณ์ ความเดือดร้อนคลุมผ่านทุกย่านไป เมืองกาบังอยู่ไหนไม่เคยเห็น ฤๅหลบเร้นหลีกลี้อยู่ที่ไหน วันนี้ร้อนหรือเย็นเป็นเช่นไร ในหัวใจคนหนหลังยังอยากเยือน ส่วนยะหาได้เคยไปในครั้งโน้น อยากปลอบโยนวันคนดีไม่มีเพื่อน วันที่ฝันทุกอย่างดูลางเลือน ยามเมื่อเปื้อนมายาการฆ่าฟัน บันนังสตาท่ามหุบเขาในเงาเมฆ ดังเช่นเฉกเมืองสวรรค์วันก่อนนั้น วันที่ฟ้าสวยใสในทุกวัน งามพระจันทร์ในเงาน้ำงามบางลาง ผ่านธารโตโอ้งามล้ำน้ำตกสวย รินระรวยรายทางป่ายางฝัน แต่วันนี้เมื่อมีมาการฆ่าฟัน เมืองในฝันก็ร้อนรุ่มดั่งสุมไป ไปเบตงคงจะรู้ดูผิดแผก คนจีนในหมู่แขกดูแปลกไหม แขกเขมรจีนลาวก็ชาวไทย ฤๅมีใครบ้างมิใช่สายเลือดเรา กรงปีนังตามหน้าข่าวยิ่งเศร้าหนัก ยามคนรักอยู่ไกลเกินใจเหงา สวดมนต์วอนขอพรพระก่อนจะเนาว์ ดุอาร์เอาพรพระเจ้าเข้าคุ้มครอง เมื่อยะลาวันนี้ฟ้าสีเลือด สงครามเดือดลามไฟยังไหม้หมอง สันติภาพยังห่างล้ำตามครรลอง ใครฤๅต้องการรบราและฆ่าฟัน คิดถึงเอยความหลังครั้งก่อนนี้ วันไม่มีควันสงครามตามป่าฝัน แม้แตกต่างศาสนาภาษากัน แต่ท่ามฝันความเป็นไปก็ใสงาม มาวันนี้วันที่ฟ้าทาสีเลือด แดงเดือดดุจลามไฟเกินใครห้าม ความขัดแค้นเคืองคุกเข้าลุกลาม ร่ายนิยามการเข่นฆ่าทุกนาที ยังอยากฝันถึงวันไหนที่ไฟดับ สงบระงับดับไปในทุกที่ ให้เพ็ญจันทร์พลันสว่างพร่างราตรี คืนวันที่งามหรู..สู่ยะลา ...........
19 พฤษภาคม 2552 16:02 น. - comment id 987252
แวะมาให้กำลังใจบทกลอนที่งดงามนะคะ คุณคนกุลา ขอบคุณที่คอยเป็นกำลังใจให้เพื่อนกวีทุกท่าน รวมทั้งอนงค์นางด้วย
19 พฤษภาคม 2552 16:03 น. - comment id 987253
ไม่เคยไปยะลาเลยค่ะ
19 พฤษภาคม 2552 16:13 น. - comment id 987266
ด้วยความยินดี ครับ และขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือน ครับ คุณอนงค์นาง
19 พฤษภาคม 2552 16:15 น. - comment id 987270
ผมเคยไปเรียนหนังสืออยู่ที่นั่น ตอนเด็กๆ ครับ ยังคิดถึงวันที่ยะลา ยังสันติ ครับ คุณเพียงพลิ้ว
19 พฤษภาคม 2552 16:55 น. - comment id 987295
ขอให้สันติภาพกลับมาสู่ยะลาและประเทศไทยเราเร็วๆนะคะ....คุณพระคุ้มครองค่ะ
19 พฤษภาคม 2552 16:59 น. - comment id 987298
ช่วยกันสวดมนต์ ส่งใจไปขอให้สันติภาพ กลับคืนมา นะครับ คุณโคลอน ครับ
19 พฤษภาคม 2552 17:10 น. - comment id 987302
ขอให้มีวันนั้นซะทีนะครับ คุณคนกุลา น้าสาวผมอยู่เบตงครับ ตอนนี้เป็นม่ายไปเรียบร้อยแล้ว สงสารเด็กๆ เกิดมาไม่เคยเห็นพ่อเลยครับ พอใครถามเด็กก็บอกว่า พ่อไปทำงานเมืองนอก น้าเขยตายในหน้าที่ครับ เพิ่งกลับจากสอนเด็ก ในโรงเรียนละแวกนั้นครับ ... สภาพศพนี่ เห็นแล้วรับไม่ได้เลยครับ ขอให้มีวันนั้นซะทีครับ ...
19 พฤษภาคม 2552 18:21 น. - comment id 987351
สวัสดีค่ะ ไม่เคยไปยะลาเหมือนกันค่ะ
19 พฤษภาคม 2552 18:31 น. - comment id 987357
คนไทยเราต้องช่วยกันคนละไม้คนละมือ เราทำอะไรไม่ได้ ก็เขียนถึง ส่งใจไปก็ยังดี ครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยม ให้ข้อมูลและแสดง ความคิดเห็นครับ คุณเอื้องคำ ครับ
19 พฤษภาคม 2552 18:33 น. - comment id 987358
เสียดายที่วันนี้ ความกลัวปกคลุมเกินกว่าที่เสน่ห์ความงามในพื้นที่ จะดึงดูดคนไกล ได้ ครับ คุณsomebody ครับ
19 พฤษภาคม 2552 18:52 น. - comment id 987363
เคคยฝันนะว่าอยากไปนุ่งโสร่งลายสวย ใส่ เสื้อลูกไม้แสนงดงาม แล้วก็เฝ้ามองดูน้ำ ทะเลสีเขียวๆ แต่คงเป็นแค่ความฝันมั้งคะแวะมาเที่ยวเมืองยะลาค่ะ
19 พฤษภาคม 2552 19:14 น. - comment id 987371
น้องไปภาคใต้สุดแค่ภูเก็ตเองค่ะ ไปภูเก็ตหลายครั้งค่ะ ครั้งสุดท้ายคิดว่าไม่กลับเสียแล้ว ... อยากลงลึกกว่านั้น สงสัยจะต้องนั่งฝันไปก่อน ณ ยามนี้นะคะคุณพี่คนกุลา
19 พฤษภาคม 2552 20:36 น. - comment id 987408
แจ้นเองเคยไปอยู่ยะลามาระยะหนึ่งค่ะ แต่นานมากแล้ว คิดถึงยะลาไม่เคยลืม เพราะเป็นเมืองที่สร้างตามแบบผังเมืองสวยงามและเป็นระเบียบมาก เดี๋ยวนี้ยะลาเปลี่ยนไปจนน่าใจหาย คุณคนกุลาทำแจ้นเองร้องไห้แล้วนะคะ
19 พฤษภาคม 2552 20:56 น. - comment id 987419
อ่านกลอนแล้วอยากจะล่องทั่วไทยครับ..เริ่มตั้งแต่ ...ระยอง..ระนอง..ยะลา...อิอิ..
19 พฤษภาคม 2552 21:18 น. - comment id 987438
.เดินตามกลอนเพื่อ.มาท่องทางใต้ด้วยคน... ยังไม่เคยไปเลยทางใต้
20 พฤษภาคม 2552 01:23 น. - comment id 987510
สวัสดีค่ะ ยะลาไม่เคยไป แต่ถ้ายถา นี่เคยค่ะ
20 พฤษภาคม 2552 01:32 น. - comment id 987517
หวังว่าเมื่อเหตุร้ายสงบลง ความฝันนี้ของคุณทิพย์โนราห์จะยังอยู่ นะครับ
20 พฤษภาคม 2552 01:36 น. - comment id 987519
คงงั้นมั๊งน้องภาฯ เพราะเหตุการณ์มีแต่ทรงๆ อยู่เหมือนเดิม ครับ วันนี้ก็มีข่าวครูถูกฆ่าอีกแล้ว ครับ
20 พฤษภาคม 2552 01:40 น. - comment id 987522
ผมก็ไม่เคยลืมยะลา เลย เขียนจบกลับไปอ่านทวน น้ำยังรื้นตาเลยครับ คุณแจ้นเอง บทนี้แต่งขึ้นจากเม้นท์ของคุณเมื่อวานตอนมาดูโนราห์ นะครับ
20 พฤษภาคม 2552 01:42 น. - comment id 987523
เมืองไทยมีที่ท่องเที่ยวงามๆอีกมากมาย ครับ คุณจอมปราชญ์ ครับ
20 พฤษภาคม 2552 01:44 น. - comment id 987524
เชิญ ครับ คุณกิ่งโศก ครับ
20 พฤษภาคม 2552 01:46 น. - comment id 987527
พยายามเพ่งดูว่าจังหวัดอะไร ถึงรู้ว่า มุขของคุณมะกรูด นะเอง ขอบคุณที่มาเยี่ยมและนำมุขมาปล่อย ครับ
20 พฤษภาคม 2552 12:30 น. - comment id 987617
มาอ่านงานงดงาม ที่ทำให้หัวใจ พุดเงียบงัน นานมาแล้วเคยไปเดินเดียวดาย ที่ยะลา ไปดูบรรยากาศบ้านเมือง ได้นาฬิกาเก่ามาหนึ่งเรือน ผ้าปาเต๊ะลายสวย กรงนก เอามาตั้งใจไว้เสริฟอาหารเช้า ไม่ก็มาดัดแปลงทำโคมไฟ ตอนที่ไปบ้านเมืองเงียบงามสงบสุข พุดชอบเดินดูนั่นดูนี่คนเดียว ตามตรอกซอกซอย ตามตลาด มีความสุขมากมาย รักเส้นทาง ยามได้สัมผัสบรรยากาศคนไทยมุสลิม บ้านเรือนวิถีที่แสนเรียบง่ายกลมกลืน คล้ายจากไทยผ่านมาเลย์เข้าสิงคโปร์ค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem66923.html ฤทัยทองฤทัยธรรม! พุด..บันดาลใจ จากเรื่องราวอันแสนยิ่งใหญ่โศกสะเทือนของท่านผู้พิพากษา *คุณระพินทร์เรือนแก้ว*ค่ะ ที่ได้เสียชีวิตลง ด้วยเหตุการณ์ไม่สงบทางภาคใต้ .................... คืนนี้เดือนแจ่ม หากฟ้าไท...ในแผ่นดินธรรมผืนดินทอง ที่เคยหวานแอร่มไยมองดูแสนเศร้านัก แม่พระธรณีและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ กำลังกรรแสงโศก...สังเวยหล้า สังเวยโลก สุดวิโยคเกินกว่า... ผองชนคนคนคน ที่ยังหลงวนวนวนว่ายในวังวิบากกรรม แห่งบ่วงกิเลสตัณหาอุปาทานท่วมท้น...จักพึงมีสติปัญญามองเห็นได้ ไร้สิ้นสติ ที่จักรู้ทันเท่าเฝ้า หันหาวิธีสมานฉันท์ปรองดอง เพื่ออย่างน้อย แสดงความรู้สึกสำนึกถึงค่าคำรักสามัคคี.. คำที่ใช่...เพียงปากพูด หาก.. ควรพิสูจน์ด้วยการกระทำ เพื่อ สนองกตัญญุตา แด่.. พระพ่อหลวงแห่งปวงชนชาวไทย ในโอกาสมหามงคลสมัย*ครบหกทศวรรษ* ที่ได้ทรงเถลิงถวัลย์ราชสมบัติขึ้นครองแผ่นดินโดยธรรม ร่มฉัตรเพชรได้กางกั้นเกศให้ไทยทุกธุลีหล้าได้รับร่มเย็น แสนเป็นสุข สงบมาอย่างนานช้า และ ตราบชั่วฟ้าดิน...ที่ไทยทุกถิ่นที่ ได้รับหยาดน้ำพระราชหฤทัยประดุจน้ำค้างใส *ดั่งสายชลแห่งชีวิต* มาแนบสนิทสถิตหล่อเลี้ยงไทชีวี ที่ทรงมากมีพระราชดำริ ยอมพลีหยาดพระเสโท เพื่อเอื้อโอบ ให้ แผ่นดินนี้มิมีวันอดตาย ได้ดำรงดินป่าอุดม ลมน้ำไฟ ให้สืบทอดไปถึงลูกหลานเหลนโหลน ในภายหน้า
20 พฤษภาคม 2552 13:46 น. - comment id 987662
ไม่เคยไปยะลา และไม่เคยไปภาคใต้ แต่ก็เป็นห่วงพี่น้องชาวใต้อยากใก่เหตุการณ์สงบซะที
20 พฤษภาคม 2552 13:50 น. - comment id 987666
คืนวันงามหรู....สู่ยะลา อยากเขียน คืนหวังงามหรู...สู่ยะลา ด้วยซ้ำไป แต่ยังไม่มีแรงใจ ระดับนั้น เขียนจบ นั่งลงอ่านทบทวน เขียนเองอ่านเอง น้ำยังรื้นนัยตา เลยครับ คุณ พุด แล้วคนในพื้นที่ คนที่สูญเสียคนอันเป็นที่รักรักไป กับเหตุการณ์ ทั้งสองฝ่าย จะรู้สึกประมาณไหน ผมไม่สามารถจะจินตนาการไปถึงเลย ครับ เพียงรู้สึกว่าในฐานะผู้เคยไปพึ่งพิง พักกายอาศัย ในระยะเวลาหนึ่ง ไปเยี่ยมเยียนหลังจากนั้นอีกบางครั้งคราว ยังเศร้าใจอาลัยหา จนปานนี้แล้ว ..หนอ จึงอยากถ่ายทอดความรู้สึกคิดถึงคนึงอาลัยหา นั้นออกมาเป็นคำกลอน นะครับ คุณ พุด คุณ พุดมาเยี่ยมก็รู้ว่า มีการบ้านและคงมีเรื่อง เรื่องให้ได้เขียนในวัน พรุ่งนี้ อีกแล้ว อย่า ได้ห่างหาย ไปนาน นะคนดี ผู้เป็นแรงบันดาลใจ ให้กับผม ในการขอต่อยอดงานเขียน ครับ (ตามประสาคนคิด ไม่ค่อยจะเป็น และหนำซ้ำยังขี้เกียจ คิด อีกต่าง หาก) ด้วยความผูกพัน ครับ
20 พฤษภาคม 2552 19:04 น. - comment id 987814
บทกลอนของคุณก็ลึกซึ้งอีกเหมือนเคยนะคะ แวะมาอ่านเพื่อประดับความรู้ค่ะไม่เคยไปปักษ์ใต้เลย ทั้งที่พี่ชายเป็นนายช่างชลประทานอยู่ที่ใต้
22 พฤษภาคม 2552 17:53 น. - comment id 988651
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจกันเสมอมา ตั้งแต่ เอ็นทรี่ที่สอง ของผมที่นี่ ขอขอบคุณอีกครั้ง ครับคุณนรศิริ ครับ
19 ตุลาคม 2554 11:09 น. - comment id 1211640
ในอ้อมอกยะลาที่เคยอุ่นและเกื้อหนุนข้าฯสุดแสนเสียดายในเหตุการณ์ที่ผ่านมาหวังยะลาจะอุ่นอบและงดงาม...ตลอดกาล