แด่เธอ ผู้อยู่ห่างไกล เธอคงเหงาหัวใจในวันนี้ คงครุ่นคิดผิดหวังรั้งฤดี จากการที่ต้องห่างแรมร้างไป รู้ก็รู้เราจากกันเพราะการงาน เพราะต้องการแสวงหาต้องคว้าไขว่ จำยอมแยกยอมอำลาเหมือนว่าไกล แม้ฝืนใจห่างชื่นห่างรื่นรมณ์ ฉันวันนี้ คิดถึงเธอเหลือเกิน จะก้าวเดินยังผวาถลาล้ม จะกินข้าวก็เจ็บผ่าวร้าวระทม แม้นจะข่มตานอนก็แสนนาน เหมือนเงียบเหงาท่ามกลางอึกทึก เหมือนดงดึกท่ามกลางรโหฐาน เหมือนวังเวงท่ามกลางทางพลุกพล่าน เหมือนกลายการณ์แปลกใหม่ไปทุกวัน แด่เธอ ผู้อยู่ห่างไกล รู้และเชื่อว่าต่างฝ่ายเข้าใจมั่น รู้และหวังว่ารักจักตื้นตัน รู้และฝันว่าสักวันฝันเป็นจริง จะสร้างทำวันนี้ให้มีค่า จะสร้างวันข้างหน้ากว่าทุกสิ่ง จะสร้างทางดั่งวันอันเป็นจริง จะสร้างยิ่งสร้างเสริมเติมเต็มรัก (ม้าก้านกล้วย)
24 มีนาคม 2545 22:14 น. - comment id 42430
หวานก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ย ขอให้สมหวังเด้อ
25 มีนาคม 2545 00:30 น. - comment id 42458
อ่านกลอนหวานๆเลยพาลอบอุ่นในใจไปด้วยเลยค่ะ
25 มีนาคม 2545 01:24 น. - comment id 42480
เป็นอาการคิดถึงคนไกลที่น่าสงสารจังเลย พี่ม้า...แต่ก็ซ่อนความหวานไว้เพียบเลยนะจ้ะ
25 มีนาคม 2545 08:49 น. - comment id 42514
เคยใหม... ว้าวุ่น หวั่นไหว สับสน เงียบเหงา แม้อยู่ ในหมู่คน จับต้น ชนปลาย ไม่ได้เลย.
25 มีนาคม 2545 09:45 น. - comment id 42519
โลกนี้มีคนนับพันล้าน ใจอ้างว้างมีหนึ่งเดียวในใจฝัน ที่สนิทเสน่หาเข้าใจกันและกัน แต่ฉับพลัน..วันที่ว่า..มาผันแปร!
26 มีนาคม 2545 12:10 น. - comment id 42692
แหมๆๆๆๆๆๆๆ หวานเชียวนะพี่ม้าก้ากล้วย อิจฉาคนนั้นจัง อิอิ
28 มีนาคม 2545 15:14 น. - comment id 43040
ยิ่งคิดถึง ยิ่งห่างไกล...