ฉันมองเข้าไปในดวงตาคู่ร้าว เห็นรอยเศร้า กลั่นออกมาเป็นน้ำใสใส แววตาที่ยังสะท้อนภาพของใครใคร คนที่เอาหัวใจเธอไป...ย่ำยี ร้องไห้ออกมา...ให้พอ.. ฉันเพียงขอจับมือเธอไว้อย่างนี้ หากมันจะช่วยถ่ายทอดความเจ็บที่มี ทุกหนทาง ทุกวิธี...ฉันจะทำ ขออยู่เคียงข้าง...อย่างเงียบเฉย หากแต่ไม่เคย...ปล่อยให้เธอเดียวดายในความเจ็บช้ำ จนกว่าความทุกข์จะหาย...ไม่ว่านานแค่ไหนก็ตาม จะคอยดูแลหัวใจที่บอบช้ำ...ให้กลับดี ไม่ต้องร้องขอ...หากเธอต้องการใคร เพราะเต็มใจ...จะอยู่เคียงข้างอย่างนี้ ฉันอยู่กับเธอเสมอ..รู้ใหมคนดี จะร่วมแบ่งปันทุกความรู้สึกที่มี...นับจากวันนี้...และตลอดไป
23 มีนาคม 2545 23:07 น. - comment id 42283
ชอบจังค่ะ แต่งได้ยาวดีนะคะ เนื้อหาก็โดนค่ะ อยากแต่งได้บ้างจัง
23 มีนาคม 2545 23:15 น. - comment id 42291
หวานซึ้งและอ่นใจมากมายเลยจ้ะ เจทท์..@^_^@
23 มีนาคม 2545 23:31 น. - comment id 42306
Jett ใจดีจัง อบอุ่นมากจ้ะ กับกลอนบทนี้
24 มีนาคม 2545 12:31 น. - comment id 42367
เพราะดีนะค่ะ ความหมายดีด้วย คุณคงเป็นคนรักเพื่อนและคนรอบข้าง ขอชมค่ะ
24 มีนาคม 2545 20:49 น. - comment id 42409
จริงจ๊ะ
24 มีนาคม 2545 21:12 น. - comment id 42421
อบอุ่นจังเลยจ๊ะ