ดั่งโลกแตกแหลกลานร้าวรานฝัน สิ้นสัมพันธ์...เคยก่อ...ถักทอร่วม ความรู้สึก "ถลำ" เหมือนกำกวม คล้ายเขาสวมหน้ากากฝากไมตรี... เธอฉันเหนื่อยมากนักมีรักห่าง ควรเลิกร้าง เลือนไป "ในวิถี" มันควรจบเรื่องราวคราวเคยมี หยุดเสียที...สัมพันธ์ไม่มั่นคง... เคยนับศูนย์เป็นหนึ่งหวังถึงร้อย ไม่เคยน้อยใจภักดิ์รักซื่อตรง เฝ้าฟูมฟักรักด้วยใจใฝ่ประสงค์ ต้องปลดปลงความรักหักใจลา... จักขอทำเพื่อรักอีกสักหน แม้ทุกข์ทนอ่อนโรยคอยโหยหา พร้อมยอมเจ็บกลืนกล้ำจมน้ำตา ขออาสา...หลบเร้น...เป็นคนไป... นับจากนี้ขอเก็บรักและภักดิ์มั่น มาครองขวัญ...คืนเหย้าเฝ้าหทัย พร้อมเรื่องราวทั้งหมดจดจารไว้ เป็นบทเรียนเตือนใจในวันวาน...
แมงกุ๊ดจี่ 19 เม.ย. 2552 22:37 น. - ID 125205 
2095
8
0
19 เมษายน 2552 23:34 น. - comment id 974608
จะดีใจหรือเสียใจดีเล่าหนอ ให้เขารักกันต่อเราก็แห้ว ยุให้เลิกรักกันให้รู้แล้ว ใจก็แป้วสงสารไม่หาญทำ จงไตร่ตรองสองครั้งเป็นอย่างน้อย ว่าจะถอยหรือเดินต่อขอถลำ ความผิดพลาดบทเรียนเพียรจดจำ ให้อภัยชี้นำเส้นทางรัก หนักนิดเบาหน่อยให้อภัยกันเสียเถิด ความรักมิใช่เกิดขึ้นโดยง่ายเหมือนฉายหนังเมื่อไหร่กัน คนเรารักกันยาก รักกันยาก รักลำบาก รักลำบน อิอิ
20 เมษายน 2552 00:38 น. - comment id 974613
ขาดถ้อยฤาจะถอยในรอยรัก ไม่ประจักษ์เหตุแจ้งแสดงผล จบก็เจ็บ เจ็บไม่จบ ทบกมล อาจมิพ้นห้วงช้ำที่ย้ำเยือน... เรื่องหัวใจ ไม่ง่ายเหมือน คำที่เอ่ยอ้าง หรอกครับ... ขอให้มีความสุขกับทุกสภาพที่ เป็น อยู่ คือ..ครับ
20 เมษายน 2552 02:25 น. - comment id 974620
หากหัวใจไม่รู้จักคำว่ารัก ก็คงไม่รู้จักคำว่าเจ็บ รักที่ร้าวมีไว้เพียงเพี่อเก็บ จำความเจ็บ ... เก็บไว้เป็นบทเรียน ------------------------------------ มาทักทายยามดึกครับผม ^_^
20 เมษายน 2552 06:18 น. - comment id 974636
อาการของคนที่เกิดจากรักไม่เป็นไปตามคาด หรือจบ...ตามเรียกอาจมีทั้งเจ็บปวดและโล่งอกนะครับ
20 เมษายน 2552 09:19 น. - comment id 974671
อีกแล้วเหรอคะ เจ็บไม่จำก็งี้แหละ เชอะ อิอิ
20 เมษายน 2552 11:30 น. - comment id 974695
จบก็เจ็บ จิ๊ดๆ นิดหนุ่งค่ะ มดกัดๆ แวะมาทักทายค่ะ
20 เมษายน 2552 11:38 น. - comment id 974697
จักขอทำเพื่อรักอีกสักหน แม้ทุกข์ทนอ่อนโรยคอยโหยหา พร้อมยอมเจ็บกลืนกล้ำจมน้ำตา ขออาสา...หลบเร้น...เป็นคนไป... จบก็เจ็บเจ็บเพราะจบฤๅหลบพ้น
20 เมษายน 2552 12:04 น. - comment id 974706
ทำไมอาการเดียวกันนิ จากนี้ไปให้ใจนำทาง
20 เมษายน 2552 21:08 น. - comment id 974816
กรวดน้ำคว่ำขันลืมกันสิ้น รดลงดินตัดใจต่อจากนี้ เก็บลมหายใจใฝ่ธรรมนะคนดี อาจบางทีจักพ้นทุกข์พบสุขนิรันดร์..
20 เมษายน 2552 22:54 น. - comment id 974858
เขียนหาเขาบทสุดท้าย แล้วเขียนหาหนุ่มใหม่ดีกร่าน้องจ๋าว
21 เมษายน 2552 06:28 น. - comment id 974901
เข้มแข็งไว้เน้ออออ จะจบจะเจ็บกี่ครั้งช่างมัน ขอให้ใจเข้มแข็งไว้ก็พอค่ะ (สวยเลือกได้อยู่แล้วนิ อิอิ)
21 เมษายน 2552 10:48 น. - comment id 974962
สวัสดีค่ะเจ็บแค่ไหนเจ็บอย่างไรรับได้อีก ไม่หลบหลีกเข้มแข็งได้ไม่ไหวหวั่น นับจากนี้ต่อไปไม่มีวัน ที่ตัวฉันจะเจ็บซ้ำตรงที่เดิม เชิญจากไปใจโลเลไม่เป็นท่า อย่าเอาหน้ามาก่อเพื่อรักเสริม หมดสิ้นแล้วคงไม่มีมาแต่งเติม คงไม่เพิ่มมีแต่ลดหมดจากใจ ฟังเรื่องราวกล่าวขานให้รับรู้ ขอให้สู้และเข้มแข็งไม่หวั่นไหว เพื่อนคนนี้จะส่งมอบความห่วงใย จะห่างไกลหรือชิดใกล้แล้วแต่เธอ อยากให้เธอรู้ไว้เพื่อนเป็นห่วง อยากให้เธอหลุดบ่วงเขาเสนอ อยากให้เธอหลุดพ้นและพบเจอ อยากให้เธอมีความสุขตลอดไป .............. เป็นกำลังใจให้ค่ะ
21 เมษายน 2552 15:32 น. - comment id 975071
แม้ จบก็เจ็บอีกครั้ง เจ็บวันนี้ ดีกว่าทนไว้ แล้วเจ็บหนักในวันหน้าค่ะ... ..ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ..
22 เมษายน 2552 11:09 น. - comment id 975588
อยากจะบอกสักนิดว่าคิดถึง ครุ่นคำนึงครวญอยู่ไม่รู้หาย สะกดกั้นหัวใจไม่ยอมคลาย ชีพคงวายถ้ามิเอ่ยเผยความนัย ยามมีเงินมีงานสำราญสุข ยามมีทุกข์หลบลี้หนีไปไหน อยากระบายอัดอั้นคันหัวใจ ร้างราไปหวั่นสะทกยามตกงาน จมอยู่กับตัวเองยิ่งเคร่งเครียด คงเป็นเหมือนตัวเสนียดคอยจ้องผลาญ จึงบอกลาเลิกไปแต่วันวาน สร้างรากฐานพังครืนจิตมึนงง อนาคตเลือนลางอย่างไร้ค่า โชคชะตาไม่ตามเป้าประสงค์ คงตกอับตัวลีบชีพขาลง จึงฟันธงชิงลาไม่กล้ารอ ความอาวรณ์อาลัยใจมีอยู่ บอกให้รู้มิใช่จะร้องขอ ลืมเสียเถิดความรักเคยถักทอ ร่วมกันก่อไม่สมหวังพังเสียแล้ว ชีวิตนี้เราจะเหลือสิ่งใดเล่า
22 เมษายน 2552 19:55 น. - comment id 975787
สวัสดีค่ะ พี่ฤกษ์.... เป็นเพราะรักสองเราไม่เข้าใจ อยู่ห่างไกลเกินพบบรรจบหา ยามอ่อนแอพ่ายแพ้ในบางครา อยากสบตา...มองไป...นั้นไม่มี... ยามชีวิตตกหล่มต้องขมขื่น ต่างสะอื้นลำพังไปในวิถี อยากจะมอบคำปลอบใจให้บางที ยากเหลือที่จะรับรู้อยู่อย่างไร? เห็นสมควรเหินห่างเลิกร้างรัก ดีกว่าปล่อยให้จมปลักรักอยู่ไกล หวังเพียงว่าสักวันพบคนอยู่ใกล้ มาปลอบใจให้คลายเหงาบรรเทาลง... ขอบคุณพี่ฤกษ์มากมาย...ขอสารภาพว่า "รัก" เกิดขึ้นกับใจนี้ แบบไม่รู้ตัว เวลาคิดถึงมันทรมาน... เวลาห่วงใย แต่ไม่สามารถรับรู้ความเป็นไปยิ่งทรมาน... "คิดถึงคือที่พึ่งสุดท้าย" ในเมื่อเขาเองก็ต้องการให้มันจบลง...เราก็ควรทำ มะกรูดคิดว่าเขาคงลำบากใจ กับสิ่งที่มะกรูดเป็น...มันก็ควรหยุด มะกรูดไม่อยากเจ็บแบบพร่ำเพ้อ...กับความฝันเพียงลำพัง ขอบคุณพี่ชายค่ะ... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่อรุณสุข.... แม้นขาดถ้อยยังมิสิ้นถวิลรัก จำต้องหักใจจากมากเหตุผล เมื่อความรักไม่สนองใจสองคน ต้องหลบพ้นหลีกไกลในเส้นทาง.... ใช่ค่ะความรู้สึกมันละเอียดอ่อนมากเหลือเกิน... ความรู้สึกของคนเรา มันเข้าใจยากค่ะ พี่อรุณสุข... ขอบคุณมากมายค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจกัน... ขอพี่อรุณสุข มีความสุขเสมอไป สุขสดชื่น เสมอไปค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ Shadow 05... หัวใจหนึ่งอ่อนล้าหนักรักมาพราก จำต้องจากเหินห่างต่างวิถี ฝืนหัวใจเลิกราปวดพร่าดี หทัยนี้...ต้องทำ แม้นช้ำใจ.... ขอบคุณที่แวะทักทายกันค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่อินสวน... เราคาดหวังบางสิ่งไว้... เหมือนเป็นการฝัน พลันตื่นก็ลืมเลือนค่ะ... มันเจ็บปวดมากกว่าโล่งอกค่ะพี่อินสวน.... ขอบคุณมากมายค่ะ... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่สาวจ๋า... คนเจ็บไม่จำก็งี้แร่ะ จบก็เจ็บไปแล้วรอบหนึ่ง... แต่ก็ยังทำไม่ได้ ทำไงได้มันผูกพันไปแล้วนี่นา.... ขอบคุณ พี่สาวจ๋า พี่สาวจ๋าเข้าใจดีที่สุดใช่ป่าวร่าาาา... คิดถึงมากมาย....จู๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณแก้วประภัสสร.... เจ็บลึกเลยค่ะ รอบนี้ เพราะเหมือนเป็นการทำร้ายกัน... แต่นั่นเป็นสิ่งที่เขาต้องการ ไม่อยากให้เขาลำบากใจ อึดอัดกับสิ่งที่เราแสดงออกไป... ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่สาวคนดี... คิดใคร่ครวญหลายรอบคำตอบเดิม รักนั้นเพิ่มแน่นหนักสลักมั่น แต่หัวใจสองเราไม่เข้าใจกัน จำต้องหัน หลังหลบ ไม่พบพาน... จบก็เจ็บ...เจ็บก็จบ...เผชิญหน้าเลยค่ะ ว่าควรหยุดทุกอย่างเสีย ขอบคุณพี่สาวคนดีค่ะ คิดถึงจังค่ะ... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณพิมญดา.... ความรู้สึกมันก็เจ็บ หวิว ๆ ในรู้สึกนะค่ะ กับสิ่งที่ทำ แต่เขาต้องการแบบนั้น เราก็ต้องทำ รู้สึกเหมือนเขาลำบากใจ กับการแสดงออกของเรา... มันก็ควรจบไปซะ... ขอบคุณคุณพิมญดาค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่พุด... หวังอยากลืมเขาไปให้สิ้น ไม่ถวิลร่ำไห้อาลัยหา อยากลืมเขาไปในชีวา เพราะไม่อาจคว้ามาแนบเคียง... ความรักเข้าใจยากจังค่ะ พี่พุด... ทุกข์ทรมาน คิดถึงเขาก็ทำให้ทุกข์ทรมาน... ขอบคุณพี่พุดค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ พี่พุด.... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่ยาแก้ปวด.... เอ๊ะ คนรู้ทัน...อิอิ ก็เขาลำบากใจกับสิ่งที่เราทำ เราก็ไม่ควรทำให้เขาอึดอัด... ขอบคุณค่ะ คิดถึงจัง... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ น้ำแข็งเปล่า.... ขอบคุณกำลังใจงามค่ะ เข็มแข็ง... เจ็บก็จบ ไม่มีทางเลือก... สวยเลือกได้ ถูกต้อง อิอิ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณซัมบอร์ดี้... เจ็บปวดร้าวอย่างไรก็ไม่สน ไม่อยากทนอ่อนแอพ่ายแพ้รัก เพราะสองคนหัวใจไม่แน่นหนัก จำต้องพัก...ความรุ้สึกส่วนลึกใจ... เพราะรักห่างเกินใจจะไปพบ จึงควรจบสัมพันธ์มิหวั่นไหว ให้เขานั้นมองหาเขาคนใหม่ ที่อยู่ใกล้ได้มองประคองขวัญ... ส่วนตัวเราคนไกลไปให้พ้น เจ็บก็ทนเดียวดายปลายทางฝัน ขอเพียงเขาพบใครใจผูกพัน เพียงเท่านั้นฉันพอไม่ขอใด...... ขอบคุณกำลังใจงามค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณกิตติกานต์.... จบกี่ครั้งก็ยังเจ็บค่ะ ขอแค่เขาไม่ลำบากใจ เราก็พร้อมจะทำให้เขาได้ค่ะ ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้กันนะค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณพฤหัส... หรือว่าความคิดถึงส่งไปไม่ถึง ทุกอย่างจึงเลือนลบจบความหมาย คนห่างไกลจึงเงียบเปรียบเหมือนตาย ใยเงียบหาย...ไร้ข่าว...เรื่องราวมี... ปล่อยให้จมกับทุกข์มิสุขสม หัวใจตรม...หมองหม่นบนวิถี คอยพร่ำเพ้อคำนึงถึงคนดี ว่าป่านนี้ ไม่รู้อยู่อย่างไร? เหมือนลืมกันหมดแล้วไร้แววหวัง คนอยุ่หลังหงอยเหงาเศร้าหวั่นไหว ยามเมื่อคราวคิดถึงคนอยู่ไกล ภายในใจ...ขื่นขม...ระทมทรวง... ทุกระยะถามข่าวเรื่องราวผ่าน คอยส่งสาร...ถามไถ่ด้วยใจหวง แม้นปัญหามาประดังเรื่องทั้งปวง ในทุกช่วง...ห่วงใยเธอ...เสมอมา.... แม้นวันนี้วันหน้ามีค่าศูนย์ รักเพิ่มพูนมอบไปใจห่วงหา ยามเมื่อไร้กำลังผิดหวังมา พร้อมจะซับความเว่ว้าถ้าเธอมี ขอบคุณ... มะกรูดจะไม่อยากทำให้คุณลำบากใจอีกแล้ว.... ไม่ว่าวันนี้วันไหน? มีค่าศูนย์ก็รอได้ แต่เหมือนคุณทำลายน้ำใจกันเกินไป คุณอยากให้ลืม มะกรูดก็จะลืมมันไป... แต่มะกรูดก็ยังห่วงใยคุณเสมอนะค่ะ และจะขอเป็นกำลังใจให้คุณห่าง ๆ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
