อ่าน...หนังสือ บทร้อยกรอง ดีเด่น เพราะถือเป็น ประสบการณ์ แห่งความฝัน เฝ้าศึกษา บทกลอน คำประพันธ์ ด้วยมุ่งมั่น ใจรัก เป็นนักกลอน เขียน...กลอนกานท์ งานกวี ที่ฉันรัก โดยยึดหลัก กฎเกณฑ์ แห่งอักษร ฉันทลักษณ์ มีมา เมื่อครั้งก่อน เว้นวรรคตอน ตามตำรา ทุกคราไป เรียน...อย่างพากเพียร เพื่อรอบรู้ ยึดตามครู กวี ที่เลื่อมใส สำนวนดี คำคมดี เลือกเอาไว้ สำหรับใช้ เป็นแบบอย่าง ทางกวี คิด...สรรคำ นำมาแต่ง เป็นบทกลอน สำนวนอ่อน เพราะเลือกคำ ไม่เหมาะที่ จึงเป็นเพียง นักกลอน อ่อนเวที บทกวี ที่เขียน จึงเลือนลาง
3 เมษายน 2552 07:16 น. - comment id 969904
ผมว่าทุกคนทำในสิ่งที่ชอบก็โอเคคับ
3 เมษายน 2552 10:53 น. - comment id 969955
สวัสดีค่ะ เพียงแค่ได้ทำสิ่งที่ใช่และใจชอบ ก็มีความสุขแล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
3 เมษายน 2552 11:52 น. - comment id 969982
เพียงพลิ้วเขียนวนไปวนมาค่ะ ไม่พัฒนาแต่ก็อยากเขียนค่ะ
3 เมษายน 2552 13:59 น. - comment id 970030
การเรียนไม่มีวันจบไงคะ โคลอนก็เรียนรู้อยู่ค่ะ
3 เมษายน 2552 15:31 น. - comment id 970057
พี่ชาย สบายดีนะคะ อ่าน เขียน เรียน คิด เยี่ยมเลยค่ะ
3 เมษายน 2552 16:32 น. - comment id 970125
มาร่วมอ่านเขียนเรียนรู้เช่นเดียวกันค่ะ
4 เมษายน 2552 15:51 น. - comment id 970387
อยากเขียนกลอนก็ฝืดมือ อื้อหือ แป้ก หาคำแรกมาเริ่มก็ติดขัด เขียนไป เนื้อกลอนจืดชืดชะมัด วนวนหัด เขียนขยำ เขียนขยำ แล้ววันหนึ่งรักผ่านมาประสารัก เข้ามาทัก หัวใจรอนร่ำร่ำ อยู่นิ่งก็ทุกข์หนัก ด้วยรักทำ ร้อนใจล้ำตุ้มต่อมไม่ยอมนอน บอกใครก็ไม่ได้ มันอายเขา เชี่ยวชำนาญการเหงาไม่ต้องสอน หนักใจหนัก ระบายได้ด้วยกลอน ใช้อักษรผ่อนรักที่หนักใจ ออกกลอนเร็วปานว่าขึ้นม้าออก ลื่นระรอกถ้อยความตามหลั่งไหล เนื้อกลอนหวานซึ้งซาบอาบหทัย จบกลอนได้ซาบซึ้งสุดตรึงตรา จึงแนะ อรุโณทัย ให้เรียนรัก ชุ่มชื่นนัก ก่อนเรียนเขียนภาษา กลอนดีไม่ได้เขียนด้วยปากกา เชื่อเถิดหนา กลอนดีเขียนด้วยใจ
4 เมษายน 2552 17:24 น. - comment id 970411
..กรุงโรม..ไม่ได้สร้างเสร็จ..ในวันเดียว... ความมุ่งมั่นตั้งใจ..และความพยายาม..จะนำเราสู่ความสำเร็จค่ะ... ..มาให้กำลังใจ..กันนะคะ...สู้ต่อไปค่ะ..
5 เมษายน 2552 01:07 น. - comment id 970530
เขียนอย่างมีความสุข ในอักษรได้ป่าวค๊า
6 เมษายน 2552 22:32 น. - comment id 971229
บทกลอนเพียรหมั่นสร้าง................รจนา จักผลิสิริพา.....................................พจน์ล้ำ เราจารย่อมเห็นคุณ.........................งามค่า ด้วยตน ใครบ่แลแค่เค้น...........................กลั่นด้วย....ภาคภูมิ