เพียงใจ...ที่ผกผิน

เหมือนดั่งนก ที่ผกผิน บินบนฟ้า
มองนภา ณ เบื้องหน้า ดั่งภาพฝัน
นกผกผิน บินเฉวียน เคียงคู่กัน
ฝันเพียงวัน เหมือนนกมัน ได้ร่อนบิน
อิสระ สมดั่งหวัง สักครั้งเถิด
จะบรรเจิด และเฉิดฉาย ยามผกผิน
ขับพลัง ที่ฝังไว้ ใต้ชีวิน
เปล่งเสียงยิน สดับได้ ในใจเรา
เฝ้าแต่ไขว่ ใฝ่แต่คว้า ตามหาหวัง
สุมพลัง กลั้นเป็นทุน ดุลความเหงา
รอเวลา จะปลดปล่อย จากใจเรา
ม้วนความเศร้า เอาความทุกข์ ผูกเก็บวาง
เพียงหัวใจ อยากได้เป็น เช่นนกร่อน
เริงลมรอน ทิฆัมพร ตอนรุ่งสาง
ก่อนชีวิน จักสิ้นลับ ดับสิ้นวาง
บนเส้นทาง ที่อ้างว้าง แลเฝ้าคอย

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

KIRATI 30 มี.ค. 2552 14:51 น. - ID 124657

2413

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/124657 ที่มา: ให้กำลังใจ...กัน... , KIRATI

comments powered by Disqus

เพียงพลิ้ว

30 มีนาคม 2552 14:58 น. - comment id 968687

ฝากพลังกำลังใจให้มิ่งมิตร
ขอดวงจิตแข็งแกร่งต้านแรงไหว
จงอดทนอย่าท้อสู้ต่อไป
ขอให้ได้สิ่งดีทที่ต้องการ

นะคะ

somebody

30 มีนาคม 2552 16:03 น. - comment id 968726

อิสระอยู่ที่ใจใช่ไหนอื่น
ตัวตนฝืนอยู่ในกรอบได้แค่ไหน
อยู่นอกกรอบแต่ไม่ผิดไม่เป็นไร
ขอเพียงให้ไม่ผิดนั้นเป็นพอ

ขอแค่เพียงทำตามที่ใจฝัน
และมุ่งมั่นตามที่ใจร้องขอ
มุ่งเกี่ยวเก็บเอาไว้และเฝ้ารอ
อย่าเพิ่งท้อเหนื่อยหน่ายและปล่อยวาง

จะหนักเบาอยู่ที่เราใช่ใครอื่น
เพียงใจตื่นจะไม่ต้องมาหมองหมาง
ต้องมุ่งมั่นเดินไปตามเส้นทาง
ทุกทุกอย่างจักสมดังตั้งใจ
..................

มูเซง

30 มีนาคม 2552 16:48 น. - comment id 968748
```
...........
```

พิมพ์แก้ว

30 มีนาคม 2552 19:03 น. - comment id 968773

สวัสดีค่ะ คุณ Kirati

ม้วนเสื่อเก็บงาน บินไปเที่ยวสงกรานต์ กันค่ะ

kirati

31 มีนาคม 2552 08:16 น. - comment id 968866

คุณ"เพียงพลิ้ว...." 

กำลังใจ...คือ"น้ำใจ"ที่คุณแสดงไว้ทุกครั้งเลย
แระ...ขอบคุณมากๆ...นะครับ....

คุณ "somebody"

จริงอย่างกลอนที่คุณกล่าว....ฝันทุกฝัน...ของทุกๆคน...กว่าจะถึงจุดหมาย...อาจกระทบ...อาจกระเทือน...ฝัน...หรือ วิถี...ของฝันบางฝันได้...ฉนั้น...การมุ่งไป...จึงพึงควรระวังเป็นอย่างยิ่ง......ขอบคุณมากๆคับ...
....โอ๊ะโอ่....อย่าร้องไห้น๊า...เด้วให้อมยิ้ม...น้า...

คุณ"พิมพ์แก้ว"....

แฮ่ะ...ๆๆๆ...แล้วคุงพิมแก้ว...จะไปไหนล่ะ...เด้วผมตามไปไม่ถูก....  ขอบคุณคร๊าบบบบบ

เฌอมาลย์

31 มีนาคม 2552 12:22 น. - comment id 968993

หากใจฉันมีปีกดั่งวิหค
จะโผผกโลกเสรีไม่เหงา
บินสัญจรร่อนเร่โลกสีเทา
ทุกค่ำเช้าโบยบินสิ้นตรอมตรม

kirati

31 มีนาคม 2552 14:31 น. - comment id 969063

คุงเฌอมาลย์...

หากฉันร่อนบินได้  ดั่งนก...
คงบินตก...มหาสมุทรกว้าง
เพราะบินเดี่ยวโดดในทาง
อ้างว้าง...ทิ้งร่างลงทะเล

ไม่เอาดีกว่า...กินแตงไทดีกว่า...อุตส่าห์มาเสิร์ฟ...เด้วน้อยใจ... ขอบคุณคร๊าบบบบ....

กิตติกานต์

31 มีนาคม 2552 17:40 น. - comment id 969129

หากมีปีกบินไปได้ดั่งนก
จะโผผกชมโลกให้โศกสิ้น
จะบินไปไกลแสน..ต่างแดนดิน
ทั่วทุกถิ่นบินไปไม่ท้อเลย...

แต่เพียงเพราะ..ฉันเป็นฉัน
ทุกทุกวันเพียงใขได้เอื้อนเอ่ย
ใจโผผินบินไปให้เปรียบเปรย
หัวใจเอย..บินไกลได้เหมือนกัน..

บินไปตามทางเดินของความคิดค่ะ..
..

ราชิกา

31 มีนาคม 2552 17:48 น. - comment id 969130

**รอคอยดังนกน้อย       บินไป
เพลินสู่ท้องถิ่นไพร        โลกกว้าง
หนทางซึ่งยาวไกล         ไปสู่   กันนา
เพียงค่ำมาราร้าง           ห่างให้ใจครวญ...ฯ

เข้าใจความรู้สึกของการรอคอยค่ะ...แวะมาทักทายกันค่ะ..

kirati

1 เมษายน 2552 11:08 น. - comment id 969452

คุณ กิตติกานต์....ช่ายเลยคับ...ได้แต่อิสระ...ที่ความคิด...ที่จิตใจ...เท่านั้นเอง...ขอบคุณคับ...สำหรับบทกลอนที่ไพเราะและมีความหมาย....


คุณ ราชิกา...ชื่อเพราะจัง... ผมชอบบทโคลงที่ฝากไว้นะคับ...ความหมายของบทกลอนเป็นเรื่องการรอคอยที่ไร้อิสระ...จริงคับ...ดีใจที่มองเห็นคับ...