ลอยระรื่นชื่นฉ่ำใสในสายน้ำ ง่ายและงามยามชดช้อยลอยเฉิดฉาย ฝ่าฟองคลื่นขืนระทมหลงงมงาย หวังพานพบจบสุดท้าย...ปลายนาวา คืนเล่าขานร้าวรานว่า-น้ำตาหม่น กลางสายชลคลื่นประสานลำธารประสา ลอยฟุ้งฟ่องล่องเลียบโค้งเชื่อมโยงมา มองน้ำตาเคลือบน้ำตาลเมื่อผ่านไป เพื่อหลุดพ้นความผันแปรกระแสคลื่น ข้ามเขตคืนตื่นจากฝัน-พบวันใหม่ คอยสายน้ำมาบรรจบพบหัวใจ มองหาใครสักคนหนึ่ง...ซึ่งยังรอ
12 มีนาคม 2552 10:58 น. - comment id 961952
สวัสดีค่ะ เขียนได้เห็นภาพดีจัง สื่อความหมายได้เข้าใจดีค่ะ
12 มีนาคม 2552 13:34 น. - comment id 962077
**++สายน้ำเอยเจ้าไหลเลยมาจากไหน จุดหมายเจ้าอยู่ไกลไหมสายน้ำ หากมีใครเขาคิดขอติดตาม เจ้าจะปรามหรือจะช่วยด้วยยินดี ตัวฉันคือใบไม้ใบเก่าเก่า มาวอนเฝ้าเจ้าพาไปได้ไหมนี่ ไปให้พ้นวังวนชลนที พบน้องพี่พงเผ่าบนฝั่งไกล หากเจ้าเหนื่อยเมื่อยล้าก็อย่าฝืน หากวันคืนสิ้นสุดเจ้าหยุดไหล หากหมดทางจะช่วยด้วยจนใจ เจ้าได้โปรดทิ้งฉันไว้ริมสายธาร... มาขอแจมด้วยคน...ขอให้สมหวังนะคะ
12 มีนาคม 2552 18:52 น. - comment id 962224
แต่งกลอนได้เพราะจังค่ะ