เหนื่อยแสนท้อต่อชีวิตลิขิตสร้าง แสนอ้างว้างทางเปลี่ยวเปล่าเหงาหมองหม่น เจ็บปวดลึกใจสึกกร่อนอ่อนแอทน ความสับสนวกวนอยู่ไม่รู้คลาย สองกำปั้นกำมันแน่นแค้นใจนัก เรื่องราวรักปักใจไยสลาย อีกการงานสานสิ่งใดไยกลับกลาย มันโหดร้ายตายทั้งเป็นหนอเวรกรรม หรือชีวิตต้องผิดพลาดทุกวาดฝัน ความโศกศัลย์หมั่นแวะเวียนเขียนรอยช้ำ ทุกเส้นทางที่วาดหวังชั่งมืดดำ ใจตอกย้ำระกำร้าวแสนยาวนาน เหนื่อยหัวใจไม่ขอหวังตั้งใจแล้ว ที่แน่แน่วกลับแตกแยกประสาน ขอยินยอมพร้อมรับไปกับกาล ไม่ขอค้านต้านชะตาฟ้ากฏเกณฑ์ อยู่เหงาเหงาเศร้าให้ตายหมายชีวิต ใจมืดมิดปิดกั้นสุขทุกข์ยากเข็ญ ความเจ็บปวดรวดร้าวอยู่คู่กรรมเวร ให้ทุกข์เข็ญเน้นให้ช้ำย้ำจนตาย
1652
2
0
17 มกราคม 2552 12:51 น. - comment id 937096
.....ทำไมหนอ.. ...หัวใจ..จึงต้องทนช้ำ.. อยู่ร่ำไป..
17 มกราคม 2552 17:18 น. - comment id 937161
..อย่าท้อแท้..แม้สิ้นหวัง หนทางยังอีกยาวไกล...ฟ้าหลังฝนย่อมงดงามเสมอ...มาเป็นกำลังใจให้..เพื่อนเก่าค่ะ...
18 มกราคม 2552 12:23 น. - comment id 937337
ููสู้สู้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
