รู้... ว่าเธอล้า หากเธอมีน้ำตา ก็อยากไปหา ไปกอดไว้ เมื่อนิทานชีวิตเศร้า... เธอคงไม่อาจบอกเล่าใคร จะอ่อนล้า อ่อนใจ ถึงต้องเก็บไว้ อย่างเงียบงัน จึง ... เต็มใจ ที่จะมาหา มา...เพื่อยืนยันว่า ... ยังมีฉัน จะไม่ถามอะไร ถึงสาเหตุ ของความอ่อนไหว นับร้อยพัน แค่ให้รู้ว่าเราเป็นเพื่อนกัน ... และฉัน ก็ ห่วง เธอ......
แพรวา 17 มี.ค. 2545 18:57 น. - ID 12216 
736
1
0
18 มีนาคม 2545 22:42 น. - comment id 41270
อ่านทีไรก็อบอุ่นเสมอ กับความรู้สึกอย่างนี้ เขียนได้เพราะด้วยจ้ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
