พเนจร

ทาสกวีแลเทพธิดากวี

พเนจร

๑ ท่ามทางอ้างว้างวเนจร
เหนื่อยอ่อนจวนเจียนหลับใหล
แวดล้อมว้าเหว่วังเวงใจ
เจียนจวนสิ้นไร้เรี่ยวแรง 
๒ ทางกรวดหินกราดที่โกรธเกรี้ยว
เวียนลดวนเลี้ยวแล้งแห้ง
ตรวยโตรกโคกผาศิลาแลง
ลาดหลั่นเดือดแดงด้วยดินดาน
๓ กางกั้นหนทางว้างระทม
ทีละก้าวหลุบจมในดินกร้าน
ทีละป่ายค่อยปีนบนผาราน
ทีละคลานค่อยคืบข้ามขอบเขา
๔ ตะวันรอนล้าลงตรงขอบฟ้า
หม่นเมฆขยิบตาในฝุ่นเถ้า
นักเดินทางก้าวย่ำลงเบาเบา
ฝุ่นก็ฟุ้งปลิวเป่าขึ้นบดบัง 
๕ นักเดินทางมาทิศ ไม่รู้ทาง
เดินกลางถนนไร้คนหยั่ง
ค่อยค่อยเหยียบทีละก้าวตามกำลัง
แววตาฉายหวังอยู่เต็มตา 
๖ ไร้คนร่วมเคียงเดินข้าง
ใช่อ้างว้างกลางโลกหล้า
มุ่งไปแม้ไร้ทางมา
วเนจรใช่ว่าไร้ทางไป
๗ ท่ามทางอ้างว้างวเนจร
กลางดินดอนเถื่อนทางร้างคนใกล้
จักเดินมุ่งหน้าต่อไป
ต่อไป... ต่อไปแม้ไม่เห็นทาง
				
comments powered by Disqus
  • กิตติกานต์

    27 ธันวาคม 2551 16:20 น. - comment id 929813

    เหนื่อยนักก็พักก่อน
    อย่ารีบร้อนจะไปไหน
    หนทางยังแสนไกล
    พักหัวใจ...ไว้สร้างแรง....
       แวะมาให้กำลังใจยามบ่ายๆค่ะ..16.gif
  • krajokngao

    29 ธันวาคม 2551 11:10 น. - comment id 930428

    11.gif11.gifชีวิตยังต้องเดินตามหาความฝัน
    ไม่ว่าจะเหน็ดจะเหนื่อยสักเท่าไหร่
    ก็ต้องฝ่าฟันไป
    ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะคะ
    11.gif11.gif11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน