พิศศิระจรดบทเบื้องบาท วิไลลาศดุจชาติอาชาผยอง เกศาคล้ำดำเงาวาวยามเฝ้ามอง หวีเป็นร่องเรียบสนิทน่าพิศดู หน้าผากผ่องสะอาดปราศรอยริ้ว ไฝฝ้าสิวไป่สลักลักยิ้มหรู ขนงโก่งโค้งเท่ากันดั่งคันธนู จมูกโด่งดั่งชมพู่ผ่าซีกไซร้ ริมฝีปากงามผ่องผุดดุจกระจับ รีเรียวรับระเรื่อแดงแถลงไข ติ่งหูยานใกล้ถึงบ่าน่าเกรงใจ ดวงเนตรใสโตดำขลับรับคิ้ววง พิศดวงพักตร์ดุจเพ็ญแขที่แลเห็น ลำคอยาวดูเด่นดังเช่นหงส์ ไหล่ผายถันนูนเด่นดุจบุษบง เอววัดวงนิ้วนับสองจับมือ สะโพกกลมงอนเล็กน้อยนะกลอยเจ้า จากโคนขาสู่ปลายเท้ากลมเรียวซื่อ จากท่อนแขนกลมเรียวสุดปลายมือ ยามเดินนั่งงามระบือดุจสีดา
5 ธันวาคม 2551 17:15 น. - comment id 921429
นางหกแวะมาอ่านค่ะ
5 ธันวาคม 2551 17:35 น. - comment id 921432
ตั้งหกเชียวคุณเฌอมาลย์ อะไรบ้างละ...อิอิ
5 ธันวาคม 2551 18:55 น. - comment id 921443
มาชื่นชมผลงานนะครับ
5 ธันวาคม 2551 20:37 น. - comment id 921492
ไพเราะและสละสลวยงดงามมากค่ะ
5 ธันวาคม 2551 22:29 น. - comment id 921532
ประมาณนี้พอวัดกับนางสิบสองไหมครับ 555
5 ธันวาคม 2551 23:30 น. - comment id 921548
ได้อรรถรสมากครับ....คิดถึงนางสิบสอง....พิกุลทอง......พระสุทนต์-นางมโนราห์...ไปโน่น
6 ธันวาคม 2551 02:01 น. - comment id 921582
เห็นภาพ เห็นภาพ