ดอกหญ้า... แม้ไร้ค่าไร้รักไร้ศักดิ์ศรี ใครจะมองหมองค่าดั่งธุลี ชั่วฤาดีอยู่ที่ใดไฉนกัน ดอกหญ้า... ผลิบานค่าพาโลกคลายโศกศัลย์ ขอมอบรักประจักษ์ใจไปนิรันดร์ เป็นรางวัลสรรค์สร้างทางเรืองรอง ดอกหญ้า... เกลื่อนดาษดาท้าลมระทมหมอง ทางชีวิตลิขิตความตามครรลอง ดั่งใจปองสนองคุณให้หนุนพา ดอกหญ้า... มิหาญกล้าท้ารบมวลบุปผา ขอประดับแดนดินถิ่นศรัทธา ประสานค่ารักหวังให้ยั่งยืน
1 ธันวาคม 2551 20:08 น. - comment id 920251
1 ธันวาคม 2551 21:27 น. - comment id 920309
อย่าไฝ่ทะยานหาญขึ้นไปเทียมดอกฟ้า ตัวน้องเป็นดอกหญ้าหรือมีค่าเทียบแจกันทอง พี่นี้เป็นกายังมิกล้าไฝ่หงส์เคียงครอง กลับมาหาพี่เถิดน้อง มาครองรักกับคนจน
1 ธันวาคม 2551 21:50 น. - comment id 920343
แวะมาเยี่ยมบ้านนี้ครับ.. แวะมาชมดอกหญ้า..
1 ธันวาคม 2551 21:52 น. - comment id 920346
อ๊ะๆนี่ก็ชอบดอกหญ้าเหมือนกันค่ะ
1 ธันวาคม 2551 23:18 น. - comment id 920373
ดอกหญ้าน้อยด้อยค่าราคาถูก คิดพันผูกกับใครเขาหน่ายหนี ด้วยเห็นเป็นดอกหญ้าไร้ค่ามี พอขยี้จนแหลกแล้วแยกไป ปล่อยดอกหญ้าสุดช้ำน้ำตานอง สุดเศร้าหมองหันมองมาก็หาไม่ เพียงเพราะเป็นแค่ดอกหญ้าหรืออย่างไร ถึงโดนใครดูถูกไม่ผูกพัน
2 ธันวาคม 2551 08:03 น. - comment id 920426
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณประทีปดาว ดอกหญ้ายามเช้า มีน้ำค้างพราว เกาะอยู่หยดใสๆ ตอนสายค่อยเหือดหายไป ด้วยอุ่นไดอสุริยา
2 ธันวาคม 2551 17:38 น. - comment id 920637
แม้จะเป็นเพียงแค่ต้นดอกหญ้า แต่ก็มีคุณค่าให้โลกสวย แม้โอกาสที่ได้ไม่อำนวย เป็นแค่เศษหนึ่งที่ช่วยให้งดงาม อาจจะดูไร้ค่าไปสักนิด แต่ลองคิดแล้วลองตอบคำถาม ว่าดอกหญ้าก็มีคำนิยาม น่าติดตามและชวนให้คิดตรอง ถึงจะเป็นดอกหญ้าเพียงเล็กเล็ก ตอนเป็นเด็กครั้งยังเล่นขายของ ยังได้เก็บดอกหญ้ามาจับจอง ทำมงกุฏไว้คล้องศีรษะเรา ทำกำไลไว้เป็นเครื่องประดับ ตามแต่จับไว้ข้อมือหรือข้อเท้า ตกแต่งไว้บนร่างกายของตัวเรา เพิ่มพื้นที่ว่างเปล่าให้สวยงาม ถึงจะเป็นดอกหญ้ากิ่งน้อยน้อย ปลิวล่องลอยไม่น่าจะเกรงขาม แต่ก็ช่วยทำให้โลกสวยงาม เมื่อมองตามทิวเขาและป่าไพร
3 ธันวาคม 2551 12:16 น. - comment id 920820
ขอขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะที่เข้ามาทักทายกัน น้องฉาง พี่ก่องกิก คุณกิ่งโศก คุณแจ้น คุณเก็จฐวา คุณครูกระดาษทราย และคุณ krajokngao ค่ะ และขอโทษนะค่ะ ไม่ได้เข้ามาดู 2 วันแล้ว เลยไม่ได้ทักทายกลับไป พอดีการบ้านเยอะค่ะ ใกล้สอบแล้วด้วย อย่าโกรธกันนะค่ะ