หญิงชราหลังโก่งโค้งงองุ้ม ผิวหนังเหี่ยวแขนอุ้มโอบขันข้าว ใต้ตะวันส่องสะท้อนน้ำค้างพราว หมอกจางจางขุ่นขาวคลุมเส้นทาง รอภิกษุผู้จาริกแสวงบุญ มอบไออุ่นจากธรรมวิมุติสล้าง อกุศลแห่งใจได้ละวาง พุทธะ-ธรรมสว่างกระจ่างธรรม เด็กตัวน้อยมอมแมมแต่แจ่มใส บริสุทธิ์จากใจพิสุทธิ์ล้ำ รอแสงทองส่องปัญญามาชี้นำ ลบมืดดำให้สว่างกระจ่างจินต์ บนขลิบโค้งโยงเขาที่ไกลโพ้น รอคุณครูดั้นด้นข้ามผาหิน โยงขอบเขาผ่านฟ้ามาสู่ดิน สอนเด็กน้อยบนถิ่นแผ่นดินไกล... ท้องทุ่งนาฟ้ากว้างทางทำกิน สายฝนรินหลั่งหล่นสะอาดใส การเพาะปลูกหว่านหวังดั่งตั้งใจ สู่เม็ดข้าวอำไพที่ในนา ถึงเวลาเก็บเกี่ยวเคียวคมเกี่ยว รอนายทุนแลเหลียวร่ำเรียกหา เมล็ดข้าวค้าขายได้ราคา มือที่หยาบรับเงินตราจากไมตรี. รอใส่บาตรน้อมนำธรรมวิมุติ การเรียนรู้ไม่สิ้นสุดในวิถี มือหยาบหยาบกำด้ามเคียวเกี่ยวเสรีฯ ประชาธิปไตยถมวิถีประชาชน ประธิปไตย........วิถีประชาชน
ส่องหล้า 11 พ.ย. 2551 09:20 น. - ID 120338 
2841
2
0
11 พฤศจิกายน 2551 13:44 น. - comment id 912668
11 พฤศจิกายน 2551 15:11 น. - comment id 912725
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและส่งกำลังใจให้ค่ะ บทกลอนไพเราะนะคะ บรรยายให้เห็นภาพได้ดีมากเลยค่ะ
12 พฤศจิกายน 2551 07:29 น. - comment id 912953
12 พฤศจิกายน 2551 10:37 น. - comment id 912997
ชอบมาก
19 พฤศจิกายน 2551 14:23 น. - comment id 915529
ค่ะ ติดตามผลงานของพี่มาตลอด ชอบมากค่ะ แฝงข้อคิดดี ๆ มีอารมณ์ในความเป็นกวี ดีใจค่ะ ที่ได้อ้าน
8 ธันวาคม 2551 07:33 น. - comment id 922065
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยือนครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
