คนที่พี่รักเพื่อนที่ภักดีนารีที่เข้มแข็ง
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
วันเวลาเนิ่นนานผ่านเร็วมาก
ไม่ออกปากชื่นชมคารมณ์หวาน
แม้นเวลานาทีผ่านเนิ่นนาน
ทนขมหวานผ่านมาน่าชื่นชม
แต่ก็แอบชื่นใจในตัวเจ้า
ที่คอยเฝ้าห่วงใยเสน่หา
แม้นขมขื่นมากมายที่ผ่านมา
รักไม่กล้าเอ่ยคำทำเป็นเมิน
น้อยใจสิที่ทำเหมือนไม่คิด
ที่แท้จิตมอบให้ไม่ห่างหาย
ความห่วงหาอาทรซ่อนในใจ
มิแพล่งพรายให้รู้ดูท่าที
สิ่งที่คิดจริงใจให้กับเจ้า
คือการเฝ้าฝันถึงวันที่หมาย
อนาคตสดใสให้ดังใจ
เป็นเป้าหมายให้รักที่สมบูรณ์
ได้พักผ่อนตอนเหนื่อยที่เคยผ่าน
ลิ้มรสหวานผ่านขมเหมือนข่มขืน
ขอให้พักผ่อนได้อย่างยั่งยืน
เพราะกล้ำกลืนฝืนทนตลอดมา
วันนี้พี่คนที่ไม่มีหวาน
ก่อนจากกันวันจากฝากของขวัญ
เป็นรางวัลย์ชีวิตชั่วนิรันดร์
เพื่อปลอบขวัญกำลังใจให้ทดแทน.