แด่.....คนทีคิดถึง ตัวจากไกลใจก็เหงาเฝ้าคิดถึง นั่งรำพึงกับใจเฝ้าใฝ่หา ค่ำและเช้าเฝ้ารอทุกเวลา ถึงกานดาคนดีที่จากไกล จะร้อยวันพันปีและกี่ชาติ ก็มิอาจลืมลงอย่าสงสัย ยังประทับในคำจำติดใจ นานเท่าใดก็ยังตรึงซึ้งอกเรา คำว่ารักและคิดถึงซึ้งใจนัก ยังสลักดวงจิตรคิดถึงเขา แม้จากกันแสนไกลไม่ใช่เบา แต่ตัวเรามิอาจหักที่รักเธอ rattanajan