หน้าส่วนตัว
กลิ่นอายแห่งดวงตะวันสะท้อน
บนหนทางจรแสนอ้างว้าง
ไร้หลักเพิงพักทุกข์ทนบนหนทาง
เงาลาร้างไม่จางในการเวลา
ยังเดินบนความเดียวดาย
กับฝันสลายที่ปลายฟ้า
ระยิบยับนับหมื่นกาลเวลา
ยังโหยหาถ้าแรงยังพอมี
สะดุดล้มลงตรงรอยต่อให้ร้าว
กอบเก็บความเหงียบเหงาเข้าแทนที่
ลุกขึ้นยืนฝืนเดินอีกสักที
แม้นในชีวิตนี้ไม่เหลือใคร
เหม่อมองออกไปในไกลข้างหน้า
เห็นดวงดาวที่ล้าดูหวาบไหว
รอนะดาวจะเร่งฝีเท้าก้าวไป
เก็บเกี่ยวดาวเอาไว้แนบประคอง
ดาวนั้นคือฉันฝันที่ฉันสรรค์สร้าง
แม้รักลาร้างก็ยังหยิ่งผยอง
จะเก็บดาวพร่างพร้อยมาร้อยบทกรอง
สานทำนองแห่งฝัน...ยามฉันก้าวเดิน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 16 ต.ค. 2551 09:17 น. - ID 119588 
1839
0
0
16 ตุลาคม 2551 15:45 น. - comment id 904976
เพราะเดินทางอย่างเดียวดาย จึงเห็นอะไรได้มากมายอย่างใจหวัง และเพราะเดินเพียงลำพัง จึงไม่มีสิ่งใดรั้งให้หยุดเดิน แม้เดินอย่างเดียวดาย ก็มีกำลังมากมายที่อาจมองไม่เห็นอยู่นะคะ
16 ตุลาคม 2551 16:26 น. - comment id 904996
ขอเป็นเพื่อนร่วมทางหว่างความเหงา ขอย่ำเท้าร่วมทางความห่างเหิน ด้วยหัวใจที่พ่ายแพ้และยับเยิน ร่วมเผชิญชะตากรรมที่ที่เหมือนกัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
