ประสบการณ์ทำงานถึงวันนี้ ต่างก็มีมุมมองที่หลากหลาย ได้พบปะผู้คนกันมากมาย ทั้งโชคดีและร้ายก็ต่างกัน บางคนอาจไต่เต้าด้วยความยาก สู้ลำบากด้วยชีวิตจิตมุ่งมั่น ซึมซับรับสิ่งดีที่ผลักดัน เดินตามฝันของตนระคนไป จะสำเร็จคนเดียวนั้นเหนื่อยนัก จึงต้องรักสามัคคีมีเพื่อนไว้ ช่วยค้ำจุนส่งเสริมเพิ่มกันไป สู่เป้าหมายสำเร็จด้วยเพราะช่วยกัน เหมือนคนวิ่งลัดผลัดกันเล่น ด้วยเฉกเช่นมุ่งไปด้วยใจมั่น ทุกไม้มีนัยยะที่สำคัญ ต่างมุ่งมั่นเส้นชัยด้วยใจจริง ขาดไม้หนึ่งไม้ใดก็ไม่ได้ ด้วยทุกไม้สำคัญด้วยกันยิ่ง หนึ่งถึงสามรับไว้ไม่ประวิง ไม้สี่วิ่งเข้าเส้นชัยไปพร้อมกัน สมการชีวิตที่ขีดไว้ เหมือนหลักชัยข้างหน้าที่บากบั่น ด้วยทุกคนทำงานไปด้วยใจกัน สิ่งสำคัญนั้นคือรักสามัคคี
26 กันยายน 2551 13:06 น. - comment id 899532
แวะเข้ามาเจอพอดี เลยเข้ามาทักทาย รู้สึกดีครับ อ่านแล้ว อยากมีเพื่อน..อีกเยอะๆ
26 กันยายน 2551 13:16 น. - comment id 899533
ดีจังเลยมีความรู้สึกดีๆกับบทกลอนนะ การทำงานถ้าไม่มีการประสาน การรับช่วงต่องานก็สำเร็จยาก เอ น้องเราเป็นผู้ใหญ่แล้วเข้าใจโลกกับชีวิตได้ทะลุ นะนี่ เก่งจ๊ะ กลอนก็ลื่นไหลงดงามจ๊ะ รักนะ
26 กันยายน 2551 13:37 น. - comment id 899544
ยินดี และ ยินดี เราอยู่คนเดียวบนโลกไม่ได้.....มันเหงา
26 กันยายน 2551 13:52 น. - comment id 899552
ดิฉันชอบเรื่องสมการเรียนสนุกแต่ไม่เคยสมการชีวิตตัวเองได้เลย
26 กันยายน 2551 14:17 น. - comment id 899572
ทำงานคนเดียวมันเหนื่อยนะคะ ต้องรู้รักสามัคคีกันงานถึงจะสำเร็จด้วยดี
26 กันยายน 2551 15:31 น. - comment id 899611
1 คุณ "พงษ์ภูษา" เรายินดีเป็นเพื่อนค่ะ บ้านนี้อบอ่นทุกคน เพราะเรารักและสามัคคีกันเสมอ ยามใดเครียดจากงาน ก็แวะไปอ่านเรื่องสั้น"ฉางน้อย" หายเครียดทันทีค่ะ แล้วคุณจะรักบ้านนี้ เหมือนที่แบมรัก อิอิ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทายกัน
26 กันยายน 2551 15:38 น. - comment id 899617
2 คุณพี่ "แจ้นเอง" กะว่าจะมาที่ 1 ละสิพี่เรา พลาดเลยมาที่ 2 ซะ อิอิ ..ฮัดเช่ย..ครายยนินทาแบมเนี่ย....แต่เอ๊ะ....ชะแวบ..กลับไปอ่านอีกที..พี่แจ้นชมเรา... หอมแก้มทีค่ะพี่สาวคนสวย...แบมยิ่งบ้ายออยู่ซะด้วย..เขียนกลอนนี้ขึ้นมาเพราะไปสัมนา การบินไทยให้เดินรอบสนามบินดูโน่นดูนี่ เพื่อนแบมรองเท้ากัดอะคะ อิอิ เลยช่วยกันเกี่ยวแขนเดิน..แต่เราก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้พบเพื่อนๆคะ เพราะมีแต่เสียงหัวเราะ (ดังซะด้วย) คิดถึงและขอบคุณพี่แจ้นค่ะ
26 กันยายน 2551 15:45 น. - comment id 899622
3 คุณ "มณีจันทร์" ใช่ค่ะ เราอยู่คนเดียวในโลกนี้ไม่ได้ อาดัมยังต้องอยู่กับอีวาเลยค่ะ ยังไงก็ไม่ขออยู่คนเดียวค่ะ ไม่ชอบความเหงา...มีเพื่อนเยอะๆดีค่ะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย
26 กันยายน 2551 15:50 น. - comment id 899625
มีความรัก ความคิดถึง ความห่วงใย มาแบ่งปันเช่นกันค่ะ
26 กันยายน 2551 15:50 น. - comment id 899627
4 คุณ "นรศิริ" สมการที่เรียนต้องถอด square root แต่สมการชีวิตสงสัยต้องใช้ประสบการณ์เข้ามาช่วยค่ะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน
26 กันยายน 2551 15:54 น. - comment id 899629
5 คุณ"เฌอมาลย์" ทำงานคนเดียวเหนื่อยจริงๆคะ คิดคนเดียว ทำคนเดียว บางครั้งงานก็ออกมาไม่ดี สองหัวดีกว่าหัวเดียวกระเทียมลีบเจ้าค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
26 กันยายน 2551 16:03 น. - comment id 899631
6 คุณครูกระดาษทราย" น้องเอียงไหล่ให้พี่พัก ด้วยความรักและจริงใจ เหนื่อยนักก็พักได้ หายเมื่อไหร่แล้วค่อยลา มีเปลให้นอนพัก ยามเมื่อยนักและอ่อนล้า ใบสนไหวเอนมา มองเพลินตาพาหลับไป..หลับปุ๋ยยเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
26 กันยายน 2551 16:10 น. - comment id 899637
10 คุณ "พริ้มเพรา" ส่งความรักพร้อมดอกไม้กลับไปให้เติมพลังเช่นกันค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
26 กันยายน 2551 16:16 น. - comment id 899641
" มีเพื่อน มีไมตรี อภัย สามัคคี .... มีความสุข.....
26 กันยายน 2551 18:49 น. - comment id 899690
ชีวิตดำเนินไปในรอยลิขิต เหมือนโจทย์คณิตฯ ที่ต้องคิด หาทางแก้ไขเลยเนาะ
26 กันยายน 2551 18:52 น. - comment id 899692
มาดูสมการของชีวิต จำใจคิดเป็นสูตร พิสูจน์...ครับ
26 กันยายน 2551 19:09 น. - comment id 899699
รักเพื่อนยอมให้เสมอ เพราะเธอคือเพื่อนของฉัน ลำบากตรากตรำร่วมกัน สักวันเธอคงรู้ดี
27 กันยายน 2551 09:05 น. - comment id 899812
..ชีวิต มีสมการ..อืม จริงครับ.. มาอ่านกลอนที่มีสาระ อะครับ คุณแบม ..เพิ่งเม้นได้ อิอิ
27 กันยายน 2551 09:35 น. - comment id 899829
เส้นตรงเส้นหนึ่งตั้งอยู่บนเส้นตรงอีกเส้นหนึ่ง.. สมการชีวิต..เพื่อนมีความสำคัญและมีส่วนในความสำเร็จของเราเสมอ
27 กันยายน 2551 10:25 น. - comment id 899865
สามัคคีคือพลังคะ รักกันไว้พี่น้องบ้านกลอน..อิอิ
27 กันยายน 2551 10:56 น. - comment id 899900
รักกันเถิดแล้วจะเกิดผลเน้อ....
27 กันยายน 2551 11:31 น. - comment id 899925
15 คุณ "tv" เพื่อนดีมีหนึ่งถึงจะน้อย ก็ยังดีกว่าไม่มีค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยือนกันค่ะ
27 กันยายน 2551 11:38 น. - comment id 899929
16 คุณ "อรุโณทัย" ตอนเด็ก (ดูเหมือนตอนนี้จะแก่แล้วค่ะ) เรียนคำนาณทีไร อยากจะวิ่งหนีไม่ชอบเลยค่ะ แต่ก็เอาตัวรอดได้ทุกครั้งไป แต่พอโตขึ้น บางครั้งพบปัญหาคิดไม่ออก เดินไปเดินมายิ่งกลุ้ม โทรหาเพื่อน กริ๊กเดียว..อืมม ได้ผลแฮะ ยังไงก็มีเพือนดีกว่าไม่มีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
27 กันยายน 2551 11:40 น. - comment id 899932
17 คุณ "ฝนทอง" มาค่ะมา.. นั่งวงรวมกันก๊ง...อิอิ ไม่ใช่ค่ะ มานั่งวงร่วมกันถอดสมการชีวิต ช่วยกันคิดดีกว่าค่ะ ขอบคุณมากค่ะมี่แวะมาทักทายกันอีกครั้ง
27 กันยายน 2551 11:45 น. - comment id 899938
18 คุณ "กันนาเทวี" ขอบคุณมากค่ะที่มาช่วยกันถอดสมการชีวิต
27 กันยายน 2551 11:52 น. - comment id 899947
19 คุณ "กิ่งโศก" สวัสดีค่ะ เมื่อไหร่พระรามจะลงกลอนใหม่ให้นางสีดาอ่านมั่งละคะ อิอิ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทายกัน คิดถึงเสมอค่ะ
27 กันยายน 2551 12:03 น. - comment id 899951
20 คุณ"ครูพิม" คุณครูขา..เส้นตรงเส้นหนึ่งตั้งอยู่บนเส้นตรงเส้นหนึ่ง..เอามาชิดรวมกัน ก็เป็นเส้นตั้งฉาก.. ตอนเด็กนะคะ เคยถามแม่ว่า เส้นตรงทั้งสองเส้นมาตั้งรวมกัน มันเหมือนไม้เรียวคู่ที่แม่เคยตีก้นแบมใช่ปะ..แม่หัวเราะเลยค่ะ ขอบคุณคุณครูมากค่ะ
27 กันยายน 2551 12:08 น. - comment id 899952
21 คุณ "พิมญดา" ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอค่ะ..รักกันไว้ดีกว่านะคะ..พี่น้องในบ้านกลอน. ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน
27 กันยายน 2551 12:12 น. - comment id 899954
22 คุณ " whitelily" สมการชีวิต อาจพลิกผันไป เพียงมีเพื่อนให้ คอยไว้คิดกัน แม้จะยากแค่ไหน ก็คงไม่หวั่น สองหัวรวมกัน สู่ฝันเส้นชัย ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาอ่านกลอน
27 กันยายน 2551 23:32 น. - comment id 900085
สมการชีวิตคิดกันวุ่น ต่างหัวหมุนหาคำตอบตามชอบจิต แทนค่าให้ตัวแปรตามใจคิด ถอดสมการกันผิดคนละทาง สมการชีวิตคิดเยอะแยะ ต่างคุ้ยแคะตัวแปรมาสะสาง ขมวดคิ้วนิ่วหน้าไม่รู้จาง ไม่คิดสร้างทีมสมองกองระดม สมการชีวิตคิดเป็นกลุ่ม อาจชื่นชุ่มสำเร็จได้ไม่ขื่นขม แก้สมการผ่านวิกฤติจิตรื่นรมย์ รวมพลังผสมเสริมพลัง สมการชีวิตคิดเป็นผลัด ต้องฝึกหัดทีมใจใฝ่ปลูกฝัง การร่วมแรงร่วมใจอย่างจริงจัง จึงอยู่ยั้งไมตรีและมีชัย สวัสดีค่ะแก้วประภัสสร มาเป็นกองเชียร์ดีกว่า วิ่งไม่ไหวแล้วละ...ดึก
1 ตุลาคม 2551 10:45 น. - comment id 901148
31 คุณ"พี่ดอกแก้ว" สมแล้วค่ะที่เป็นคนในดวงใจแบมค่ะ ไม่ผิดหวังที่น้องรออ่านกลอนที่มีความหมายเสมอ ด้วยความนับถือและขอบคุณมากค่ะ