รักงานเขียนเพียรสร้างฝันวรรณศิลป์ ดั่งสายพิณดีดสายร่ายมนต์เสียง จัดคมคำลำนำถ้อยมาร้อยเรียง และหล่อเลี้ยงลำธารใจให้มีแรง มีทั้งทุกข์สุขเศร้าคละเคล้าบ้าง มีอ้างว้างว้าเหว่ใจใช่อับแสง มีท้อทดหมดกำลังดั่งไร้แรง ด้วยล้าแล้งพลังบ้างบางเวลา ล้มแล้วลุกขึ้นใหม่ไต่ตามฝัน ร้อยรังสรรค์สุนทรคำล้ำภาษา มิได้หวังซึ่งเงินทองก่ายกองมา ปรารถนาเพียงเท่านี้นี่สุขใจ.