วันนี้

ใบไม้ปลิดขั้วใบแล้วใบเล่า
ร่วงหล่น เกลื่อนเต็มพื้นเบื้องล่าง
ค่ำแล้ว
สัญญาณย้ำเตือนจากรัตติกาล
ฉันต้องรีบกลับบ้าน
มีบางอย่างที่ฉันเฝ้ารอ
พร้อมของฝากที่เธอเคยสัญญา
ฉันเชื่อตามที่เธอบอก
ฉันเชื่อในตัวเธอ
ในสวนแห่งนี้ฉันมักเดินผ่านและแวะมานั่งชิงช้าตัวนี้เป็นประจำ
ความเหนื่อยล้ามักจางหายไปทุกครั้ง
มันหายไปไหนฉันไม่อยากสนใจที่จะไปไล่จับมัน
เธอพร่ำบอกหลายครั้งแล้วว่าจะกลับมาหาฉัน
และครั้งนี้เป็นอีกครั้งที่เธอกล่าวเช่นนั้น
เธอจะกลับมาหาฉัน ที่บ้าน
เมื่ออาทิตย์ลาลับ
ฉันหวังว่า
จะได้พบเธอ ที่บ้าน
ห้องเช่าเก่า เก่า พร้อมของฝาก
วันนี้
...
-สกินเฮด-