จะมีใครบ้างไกล้ชิดเป็นมิตรแท้ อยามที่แย่สิ้นไร้ใจรานร้าว เหลือแต่ความหลังที่ว่างเปล่า มันช่างเหงาเดียวดายใจหายจริง กำลังใจมันหดหายไปไหนหมด คาวมรันทดรุมเร้าจนเร่ารอ้น มันไม่ผิดไปจากบทละคร พอถึงตอนเราแสดงหมดแรงใจ วันนี้ยอมรับว่ารับบทหนัก ตั้งใจมากเกินไปก็ไม่รู้ ยอมเจ็บปวดทนได้ไว้เพื่อสู้ ยอมเพื่ออยู่พิสูจน์ให้คนดู แต่ยังดีมีลานกวีให้ ละบายใจอารมย์ทั้งขมหวาน ทั้งศาลาคนเศร้าไว้พักกัน เหมือนเป็นศาลของใจตายทั้งเป็น.
12 กันยายน 2551 14:14 น. - comment id 895156
มาแล้วจ้า....เข้ามาอ่านกลอนและให้กำลังใจพร้อมดอกไม้มาฝากค่ะ
12 กันยายน 2551 14:49 น. - comment id 895173
มาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ เอ้ายกกำลังให้ให้ทั้งเข่งเลย
12 กันยายน 2551 14:50 น. - comment id 895174
^ ^ ข้างบน ยกกำลังใจ ค่ะ แหะ
12 กันยายน 2551 15:16 น. - comment id 895181
แวะมาทักทายค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ อิอิ
12 กันยายน 2551 15:59 น. - comment id 895190
มาแล้วค่ะ..มาอยู่เป็นเพื่อน ยกกำลังใจมาเสริมร่วมกับโคลอน.. อีกสามเข่งค่ะ.. สู้ๆๆๆค่ะพี่