เ ร า มี ท า ง

ธมกร


เ ร า มี ท า ง

อย่าท้อเลยที่รักถ้าจักหวัง
ก้าวขึ้นฝั่งปรารถนาโพ้นผาหิน
เราช่วยกันสรรค์สร้างทางชีวิน
ให้ผาราบลงเป็นดินให้เราเดิน
อย่าหวั่นเลยที่รักถ้าจักใฝ่
มุ่งไปสู่ภูไพรและเถื่อนเถิน
ถึงป่ารกปกคลุมลุ่มไหล่เนิน
เรามิใช่ส่วนเกินอริญญิกา
อย่ากลัวเลยที่รักถ้าจักรื้อ
ขวากหนามลงด้วยมือที่แกล้วกล้า
แม้ต้องเจ็บปวดบ้างบางเวลา
ความรักจะเยียวยาให้หยัดยืน
อย่าสงสัยในรักเลยที่รัก
เมื่อตระหนักในน้ำใจที่หยิบยื่น
เมื่อเชื่อมั่นในมรรคาแห่งวันคืน
ว่านักสู้คู่ชื่น  คือสองเรา
อย่าสับสนในเส้นทางเลยที่รัก
เมื่อสมัครใจปองอย่าหมองเศร้า
มีแก้วมณีหรือกรวดทรายปลายทางเรา
ก็ไม่สำคัญเท่าเรามีทาง
 
ศิวกานท์ ปทุมสูติ				
comments powered by Disqus
  • เพชรริน

    17 สิงหาคม 2551 17:45 น. - comment id 886962

    สวัสดีค่ะ อาจารย์ศิวกานท์
  • กฤตศิลป์ ชินบุตร

    17 สิงหาคม 2551 19:25 น. - comment id 886994

    รู้สึกเขินนะครับ เมื่อรู้ว่าอาจารย์เข้าไปอ่านงานของกฤตศิลป์ เหมือนกับเด็กน้อยหัดเดินในสายตานักวิ่งโอลิมปิก
    
    แต่ได้กำลังใจจากอาจารย์๙งเหมือนอมฤตจากสรวง นำดวงหทัยบรรเจิด และไฟฝันลุกโชนยิ่ง
  • แสงเหนือ

    18 สิงหาคม 2551 21:44 น. - comment id 887386

    จากสัมผัสทิพย์
    ไปไม้ใบ ฯ
    มาถึง เรามีเรา
    
    ต้องขอคารวะ เลยครับ 
    ละมุนละไมเหลือเกิน
  • แสงเหนือ

    18 สิงหาคม 2551 21:49 น. - comment id 887390

    ขอโทษนะครับ พิมพ์ผิด (เรามีเรา)
    
    เรามีทาง 
    
    จะติดตามงานอาจารย์ทุกงานเลยครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน