เ ร า มี ท า ง อย่าท้อเลยที่รักถ้าจักหวัง ก้าวขึ้นฝั่งปรารถนาโพ้นผาหิน เราช่วยกันสรรค์สร้างทางชีวิน ให้ผาราบลงเป็นดินให้เราเดิน อย่าหวั่นเลยที่รักถ้าจักใฝ่ มุ่งไปสู่ภูไพรและเถื่อนเถิน ถึงป่ารกปกคลุมลุ่มไหล่เนิน เรามิใช่ส่วนเกินอริญญิกา อย่ากลัวเลยที่รักถ้าจักรื้อ ขวากหนามลงด้วยมือที่แกล้วกล้า แม้ต้องเจ็บปวดบ้างบางเวลา ความรักจะเยียวยาให้หยัดยืน อย่าสงสัยในรักเลยที่รัก เมื่อตระหนักในน้ำใจที่หยิบยื่น เมื่อเชื่อมั่นในมรรคาแห่งวันคืน ว่านักสู้คู่ชื่น คือสองเรา อย่าสับสนในเส้นทางเลยที่รัก เมื่อสมัครใจปองอย่าหมองเศร้า มีแก้วมณีหรือกรวดทรายปลายทางเรา ก็ไม่สำคัญเท่าเรามีทาง ศิวกานท์ ปทุมสูติ
ธมกร 17 ส.ค. 2551 16:55 น. - ID 118063 
1616
0
0
17 สิงหาคม 2551 17:45 น. - comment id 886962
สวัสดีค่ะ อาจารย์ศิวกานท์
17 สิงหาคม 2551 19:25 น. - comment id 886994
รู้สึกเขินนะครับ เมื่อรู้ว่าอาจารย์เข้าไปอ่านงานของกฤตศิลป์ เหมือนกับเด็กน้อยหัดเดินในสายตานักวิ่งโอลิมปิก แต่ได้กำลังใจจากอาจารย์๙งเหมือนอมฤตจากสรวง นำดวงหทัยบรรเจิด และไฟฝันลุกโชนยิ่ง
18 สิงหาคม 2551 21:44 น. - comment id 887386
จากสัมผัสทิพย์ ไปไม้ใบ ฯ มาถึง เรามีเรา ต้องขอคารวะ เลยครับ ละมุนละไมเหลือเกิน
18 สิงหาคม 2551 21:49 น. - comment id 887390
ขอโทษนะครับ พิมพ์ผิด (เรามีเรา) เรามีทาง จะติดตามงานอาจารย์ทุกงานเลยครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
