เขียนอะไรไม่มากจะฝากถึง เพราะฉันเป็นคนหนึ่งซึ่งชอบเขียน เคยทุ่มเทฝึกฝนทนพากเพียร เคยวนเวียนอยู่กับ"รับรางวัล" หากสิ่งนี้คือฝันที่ฉันใฝ่ แล้วทำไมใจเพียงครึ่งซึ้งสุขสันต์ อีกครึ่งที่ขาดหายสายสัมพันธ์ เมื่อไหร่ฉันจะประสบหาพอเจอ เธออย่าเป็นเช่นฉันในวันก่อน ที่รุ่นร้อนวิชาบ้าเสนอ รางวัลแห่งผู้สรรค์อันเลิศเลอ ฉันและเธอจะยิ้มรู้อยู่ที่ใจ ตะวันทองล่องฟ้ามาระเรื่อ ขอบฟ้าเจือสีอ่อนวอนเมฆไหว ลมรำเพยเลาะน้ำฟ้ารำไร อัศจรรย์ฤทัยใครตรงนี้
7 สิงหาคม 2551 12:55 น. - comment id 883637
กำลังใจให้การเขียนครับ
7 สิงหาคม 2551 12:57 น. - comment id 883640
กับรางวัลสรรสร้างเส้นทางเขียน อะไรที่ปรับเปลี่ยนหรือแปรผัน เขียนกลอนแล้วไล่ล่าหารางวัล เหมือนเอาฝันเร่ขาย..สหายเอย คราวขีดเขียนคำใดใคร่ครวญคิด ยามลิลิตแสดงนัยหัวใจเผย ร้อนวิชาพาคลั่งดั่งเปรียบเปรย สหายเอ๋ย..คุ้มอะไรในรางวัล
7 สิงหาคม 2551 13:11 น. - comment id 883652
เขียนเพราะความสุข สนุกที่ได้อ่าน รางวัลเป็นแรงบัลดาล กวีกาลนานนิรันดร์
7 สิงหาคม 2551 13:13 น. - comment id 883655
ขอบคุณคุณอัลมิตามาก สำหรับ "เหมือนเอาฝันเร่ขาย" แล้วก็ "หัวใจเผย" ที่ส่งมาครับ
7 สิงหาคม 2551 13:31 น. - comment id 883667
ขอบคุณคุณ นาคะพรรณครับ เขียนไปเรื่อยเรื่อย ไม่เหน็ดไม่เหนื่อยก็เขียนต่อ แม้ไม่มีคนอ่านผ่านมารอ จะไม่ท้อ จะไม่ถอย รอคอยเธอ เขียนไปเรื่อยเรื่อย ไม่เหน็ด ไม่เหนื่อยอยู่เสมอ ตัวหนังสือ ที่เห็น นั่งเป็นเกลอ พรอดรักเพ้อ เพียงไหน ใครจะรู้
7 สิงหาคม 2551 14:47 น. - comment id 883715
แวะมาอ่านเรื่องราวที่เขียนค่ะ...
7 สิงหาคม 2551 16:15 น. - comment id 883739
ขอบคุณทุกคนที่มา "เบียน"ครับ
8 สิงหาคม 2551 08:40 น. - comment id 883897
เคยไล่ล่ารางวัลเคยฝันเฟื่อง เคยพบเรื่องผิดหวังยังจำได้ เมื่อวานวันผันผ่านเนิ่นนานไป จะหมดไฟ...แววกวี..วันนี้ฤา...
8 สิงหาคม 2551 11:45 น. - comment id 883940
มาม๊า มาเมนต์ อย่าเพิ่งหมดไฟๆ