เธอจะรู้บ้างไหมใครคนหนึ่ง เฝ้าคิดถึงรำพึงหาทุกค่ำเช้า อยากอยู่ใกล้กับน้องนงเยาว์ ให้หายเหงาเศร้าโศกนั้นเสียที แม้อยู่ไกลใจยังห่วงดวงสมร เฝ้าวิงวอนอัมรินทร์ทุกถิ่นที่ ช่วยปกป้องคุ้มภัยให้คนดี จงสุขีปรีด์เปรมเต็มกมล เธอจะรู้บ้างไหมใครคนนั้น เฝ้ารอวันเธอกลับอย่างหมองหม่น เฝ้ารำพึงเพ้อพร่ำอย่างอดทน เฝ้ารอคนที่รักนั้นกลับมา เหลียวแลเห็นหมู่นกวิหกผิน เที่ยวโบยบินเคียงคู่อยู่บนฟ้า แต่ตัวเราอยู่เดียวเปลี่ยวอุรา เหลียวแลหาคู่รักแสนหนักใจ เฝ้าเหม่อมองจ้องดูตามทาง แลหานางนวลน้องจะมาไหม ยิ่งเล็งแลตามทางคราใด พาหัวใจให้สะท้อนอ่อนระอา เธอจะรู้บ้างไหมใครคนหนึ่ง เฝ้ารำพึงเพ้อพร่ำรำพันหา เฝ้ารอวันเธอนั้นกลับคืนมา ร่วมชายคาเคียงข้างอย่างนกเอย ฯ
15 กรกฎาคม 2551 22:30 น. - comment id 874069
เธอจะรู้หรือไม่ใครกันเล่า ที่รอเจ้าเฝ้าฝันมั่นเสมอ หวังเพียงรักภักดีจากใจเธอ นั่งพร่ำเพ้อผู้เดียวเหลียวหานาง ...มาให้กำลังใจ
15 กรกฎาคม 2551 22:15 น. - comment id 874083
เธอจะรู้บ้างไหมใครคนหนึ่ง เฝ้าคิดถึงห่วงหามิลาหนี แถมยังมีดวงใจรักภักดี มอบให้เธอเต็มทีน้องแก้วตา ขอให้ความรักสมหวังนะค่ะ
16 กรกฎาคม 2551 00:01 น. - comment id 874099
รำพึง เฝ้า เหลียว เหม่อ อาการของคนคิดถึง..เป็นเช่นนี้เอง แวะมาเยี่ยมชมครับ เอ.. กำลังคิดถึงสาวคนไหนหรอครับ
16 กรกฎาคม 2551 05:12 น. - comment id 874147
เพราะดีค่ะ
16 กรกฎาคม 2551 06:25 น. - comment id 874152
คิดถึง ซึ้งรัก เกินหัก ใจหาย คิดถึง ไม่วาย เกินถ่าย ถอนใจ..
16 กรกฎาคม 2551 08:48 น. - comment id 874190
มองฟ้า ฟ้ามีเมฆลอยเคว้งคว้าง มองทาง ไร้ผู้คน เที่ยวค้นหา มองไป ไกลสุด สายตา มองเห็น...ภาพ ภาพพร่า น้ำตาคลอ ว่าจะมาให้กำลังใจไหงเป็นงี้ไปได้ก็ไม่รู้ อิอิ
16 กรกฎาคม 2551 10:57 น. - comment id 874263
ความคิดถึง ห้ามกันไม่ได้ เหตุสุดวิสัย คิดได้ทุกคน
16 กรกฎาคม 2551 13:11 น. - comment id 874321
เคยอิจฉานกเหมือนกันค่ะ ไม่มีคนเคียงข้างก็เหงาๆเนาะ แต่ก็ชิน
16 กรกฎาคม 2551 19:01 น. - comment id 874444
แต่ความคิดถึงก็ช่างแกล้งเราทรมานนักกับรักที่คิดถึง อิอิ..วุ้ย..งงง แวะมาทักจักมานั่งอ่านคะ
16 กรกฎาคม 2551 19:32 น. - comment id 874460
ขอขอบคุณผู้หญิงที่ไร้เงา เมื่อยามเหงาให้กำลังใจเสมอ ขอบคุณในความหวังดีของเธอ ที่เสนอความเป็นมิตรอยู่เรื่อยมา
16 กรกฎาคม 2551 19:34 น. - comment id 874463
ขอบคุณ..อรุโณทัย...ที่มาให้กำลังใจตลอด
16 กรกฎาคม 2551 19:44 น. - comment id 874465
นี่แหละครับเป็นอาการความคิดถึง นั่งรำพึงเฝ้ารำพันและฝันใฝ่ ถึงคนรักที่รักอย่างสุดใจ จะเป็นใครก็คนรักของผมเอง แหม...ปวะมาชมก็ถามเสียจนไม่กล้าตอบ แต่ว่า...เผลอตอบแล้วล่ะ
16 กรกฎาคม 2551 19:45 น. - comment id 874467
ขอคุณในคำชมครับ...นรศิริ..
16 กรกฎาคม 2551 19:47 น. - comment id 874468
ตอบ...กันนาเทวี ทำไงได้ละครับ เพราะรักจึงคิดถึง
16 กรกฎาคม 2551 19:52 น. - comment id 874469
ถึง...แจ้นเอง ขอบคุณที่มาให้กำลังใจ ไม่เป็นไรหากจะมีความคิดถึงบ้าง อาจจะหัวอกเดียวกันกระมัง จึงได้เผลอใจฝากกลอนมา
16 กรกฎาคม 2551 19:54 น. - comment id 874471
นั่นนะสิ...ความคิดถึงนี่ห้ามยากมากเลยครับ ...เมื่อคนรักอยู่ห่างไกล ...ขอบคุณ...ครูกระดาษทรายที่เข้าใจ
16 กรกฎาคม 2551 19:57 น. - comment id 874474
ขอบคุณ...เพียงพลิ้ว เราคนหัวอกเดียวกัน ใครไม่เคยคิดถึง ก็คงไม่รู้หรอก...เนาะ
16 กรกฎาคม 2551 19:58 น. - comment id 874475
ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ ...พิมญดา...
16 กรกฎาคม 2551 22:24 น. - comment id 874571
คิดถึงพี่หน่อยนะกลอยใจพี่ ห่างกันอย่างนี้ น้องคิดถึงพี่ บ้างไหม แวะเข้ามาอ่านกลอนเลยนึกถึงเพลงนี้ค่ะ
16 กรกฎาคม 2551 23:33 น. - comment id 874591
ถึง...นิลวรรณ เพลงนี้ใครร้องครับ ชื่อว่าเพลงอะไร อยากฟังนะครับ ...ร้องให้ฟังได้ไหมเอ่ย
16 กรกฎาคม 2551 23:45 น. - comment id 874600
http://www.imeem.com/amikojang/music/h0kqVA0D//
16 กรกฎาคม 2551 23:54 น. - comment id 874628
ตอบ...นิลวรรณ ขอบคุณครับ...เดี๋ยวจะเปิดฟังนะขอรับ
17 กรกฎาคม 2551 16:05 น. - comment id 874821
ความคิดถึงห้าม ไม่ได้เสียด้วยสิ ชอบมาหาอยู่เรื่อยๆ
17 กรกฎาคม 2551 19:01 น. - comment id 874900
นั่นนะสิ...ทำไงดี ยาแก้ปวด...ล่ะ แก้ปัญหาอย่างไร
24 กรกฎาคม 2551 12:35 น. - comment id 877950
ความคิดถึงมันห้ามไม่ไหว จริง ๆๆ นะ