ลืมตาเถิดความรัก แย้มทายทักโลกงามในนามหวัง สยายปีกแกร่งกล้าฝ่าชิงชัง โอบอุ่นประทังวิญญาณเสรี แม้นลึกลับแห่งความทุกข์ทน ประทับหนมรรคาล้าวิถี เถอะ จงเติมน้ำใจมิตรไมตรี ปลอบโยนฝันธุลีฝุ่นมายา บทเพลงแห่งกาลอันผ่านล่วง จะกล่อมห้วงทะเลดาวยามพราวฟ้า ขับเห่ความบอบช้ำซับน้ำตา จากตะกอนกาลเวลาอันเฉยเมย ลืมตาเถิดความรัก แย้มทายทักความอ้างว้างอย่างเปิดเผย สยายปีกอบอุ่นอย่างคุ้นเคย ก่อนจะเลยลับผ่านกาลเวลา เก็บเอาไว้ในร่องรอยอันอบอุ่น มอบละมุนโลกอนาถอนาถา เพื่อย้ำเตือนความฝันและมรรคา ในนามกรุณาแห่งความรัก ........................ โดยคำ ลานเทวา
29 มิถุนายน 2551 10:39 น. - comment id 866901
นั่นสิคะ โลก สันติสุข อีกมุมหนึ่ง ความรักหดหายไปกับไฟสงคราม ระหว่างเชื้อชาติ ศาสนา...
30 มิถุนายน 2551 10:00 น. - comment id 867270
1 กรกฎาคม 2551 10:23 น. - comment id 867740
ชอบบทนี้จังครับ
1 กรกฎาคม 2551 12:49 น. - comment id 867769
ป้าอิมมาดูงานจ้ะ ท่านลานเทวา อิอิ