จำหลบลี้ หนีหาย ไปสุดหล้า ณ.แดนไกล ปลายฟ้า พนาสน หวังสงบ หลบวุ่นวาย ในใจตน แหวกม่านฝน กระหน่ำ ซ้ำเติมตี เอาแมกไม้ ไล้โลม ข่มใจป่วน เอาดารา แทนมิตรมวล ทุกถิ่นที่ เอาสายลม ปัดเป่าใจ ทุกราตรี เอารัศมี จันทร์นวล อาบแทนธาร แต่....หาสงบ พบเย็น แห่งใจไม่ กลับเหมือนไฟ ยิ่งลาม กระเซ็นซ่าน หลับตาลง คงแปลบปวด สุดร้าวราน ภาพเจ้าผลาญ ล่อหลอน สั่นคลอน...ใจ สามสิบ ราตรี ที่ปวดร้าว สามสิบวัน ผะผ่าว จนเกรียมไหม้ สามสิบ ราตรี จวนเจียนไป สามสิบวัน ที่ร้องไห้ ไร้น้ำตา จะแหวกหนี ไปหนไหน ก็ไม่พ้น หนีใจตน ที่วนเวียน จวนเจียนบ้า จึงฝืนกาย หยัดเย้ย เกณฑ์ชาตา พร้อมเชิดหน้า ฝ่าม่านใจ สู้ผจญ หวนคืนสู้ ให้รู้ กันไปข้าง จักอัปปาง แตกดับ สักกี่หน เจ็บให้พอ จนไม่เจ็บ เพราะด้านทน เมื่อนั้นฉัน คงพ้น ทุกข์...........ทรมาน
17 มิถุนายน 2551 08:43 น. - comment id 862859
งั้นพิมขอเปงกำลังใจนะเจ้าคะ เช้านี้มีกาแฟมาฝากค้า
17 มิถุนายน 2551 14:02 น. - comment id 862918
นี่ขนาดบวชไม่เข้าพรรษานะเนี่ยบังลำพันขนาดนี้
17 มิถุนายน 2551 14:42 น. - comment id 862933
บางครั้งการหนีอาจไม่ใช่การหนีปัญหา แค่ไปตั้งสติแล้วค่อยกลับมาสู้ปัญหาใหม่ แต่ถ้าเป็นปัญหาเฉาพะหน้าก็ต้องสู้ครับ If you flight and run away you will flight another day.
17 มิถุนายน 2551 16:01 น. - comment id 862950
สู้ๆค่ะ...โย่ว์ๆ
17 มิถุนายน 2551 19:52 น. - comment id 863095
สวัสดีค่ะ คุณกิ่งโศก ดอกบัวแวะมาเยี่ยมและทักทายค่ะ อดทนและทนให้ได้ค่ะ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี ให้มีความสุขนะค่ะ
17 มิถุนายน 2551 20:06 น. - comment id 863104
ดีใจค่ะ ที่กลับมาตั้งต้นสู้ สู้ใจตัวเองค่ะ กาลเวลาจะช่วยรักษาไว้ส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งเราต้องรักษาใจเราเองด้วยค่ะ สัมผัสตัวปัญหาทุกวันๆ สักวันหนึ่งก็จะชา ชิน และจะค่อยๆเบาบาง จนกระทั่งหยุดนิ่งใน ที่สุด หรือมองความงามต่างๆในโลกนี้ ก็จะ พบว่า ความงามไม่ได้มีแค่สิ่งเดียว อาจจะ งามคนละแบบ ดอกไม้ย่อมสวยไม่เหมือนกัน บางดอกก็งามไฉไล แต่ไร้หอม พี่จะชอบ ดอกไม้ไทยๆค่ะ ไม่สวย แต่หอม หวาน มีเสน่ห์ ขอให้โชคดี พบความสุขในเร็ววัน นะคะ อย่าลืมว่าไม่มีใครสามารถทำให้เรา เจ็บได้ นอกจาก ใจเราเอง .....
18 มิถุนายน 2551 01:13 น. - comment id 863237
อิอิ..เป็นเอาหนัก..นะ...เอ้า..ลุยๆสู้ๆๆๆๆๆ สามสิบ ราตรี ที่ปวดร้าว สามสิบเช้าไร้ชื่นเมื่อตื่นฝัน สามสิบเที่ยง เหวี่ยงใจในตะวัน สามสิบเย็นหนาวสั่นในอุรา
18 มิถุนายน 2551 08:34 น. - comment id 863275
คุณพิมญดา.. ขอบคุณกำลังใจที่มีให้ครับ..
18 มิถุนายน 2551 08:37 น. - comment id 863277
คนรูครับ.... .บวชเพื่อทดแทนคุณบิดา มารดา กิ่งโศก ก้อดีใจมากมายแล้ว แต่เรื่องหัวใจ มันสงบยากจริงๆๆนะครับ แต่มะเปงไร..ขอสู้..อีกครั้งครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ
18 มิถุนายน 2551 08:39 น. - comment id 863278
ขอบคุณหนุ่มน้อย สำหรับคำชี้แนะ.. และขอบคุณที่แวะมาครับ กิ่งโศก ดีใจอะ
18 มิถุนายน 2551 08:40 น. - comment id 863279
ขอบคุณโคลอน นะครับที่แวะมาปลอบ
18 มิถุนายน 2551 08:41 น. - comment id 863281
ขอบคุณกำลังใจ จากดอกบัว ครับ ตอนบวช ได้รับฉายา ว่า ขันติโรโภ คือผู้ที่มีความอดทน กิ่งโศก จะอดทน และสู้ครับ
18 มิถุนายน 2551 08:44 น. - comment id 863282
ขอบคุณ ครูช่ออักษราลี อย่างมากนะครับ..ที่ชี้แนะ ชี้ทาง ขณะกิ่งโศก หนทางตัน....จนไม่รู้ว่าจะเตลิดไปทางไหนถูก... ขอบคุณอย่างยิ่ง
18 มิถุนายน 2551 08:46 น. - comment id 863284
ขอบคุณ โอเลี้ยง.. ฝันดี ก้อจงกลับไปหา โอเลี้ยงตลอดเช่นกัน มาลง กลบทบ่อยๆนะครับ กิ่งโศก ก้อชอบแต่งแนวนี้อะครับ กะลังศึกษาอยู่
18 มิถุนายน 2551 08:48 น. - comment id 863285
ขอบคุณ พี่ฝากฝัน นะครับ ที่แวะเข้ามา.... ติดตามอ่านกลอนของพี่ตลอดนะครับ
18 มิถุนายน 2551 10:20 น. - comment id 863334
สวัสดีค่ะ ส้ๆค่ะ..เป็นกำลังใจให้ค่ะ
18 มิถุนายน 2551 15:27 น. - comment id 863503
คุณนกยูง..ผมมีพลังใจขึ้นมากเลย..จากบ้านกลอนนี่แหละ ขอบคุณนะครับที่แวะเข้ามา