ฉันขอโทษ ที่ทำให้เธอโกรธเพราะหวั่นไหว ผิดที่เผลอพลาดพลั้งเกินยั้งใจ เพียงอารมณ์พาไปไม่ระวัง ความเฉยชา เห็นแววตาว่างเปล่าราวถูกฝัง สะกดกลั้นฉันไว้ในภวังค์ เหมือนการสั่งให้พรากจากคุ้นเคย แต่นี้ไป จะมีใครเสสรวลชวนเอื้อนเอ่ย จากยั่วเย้าให้แย้มแถมเปรียบเปรย คงเหลือความเฉยเมยทีมอบมา จากวันนั้น คนที่ฉันฝันใฝ่ใจหวนหา จนวันนี้ลี้หลบการพบพา เพียงเพราะว่าฉันนี้เผลอมีใจ ขอแค่ความเป็นเพื่อน กลับมาเหมือนเมื่อก่อนจะได้ไหม ลืมความรักลบร้างให้จางไป ฉันขอใช้ สิทธิ ที่ควรเป็น
11 มิถุนายน 2551 16:33 น. - comment id 860427
เพราะครับ...เพราะมากๆ...ได้อารมณ์...แต่ใจหายชอบกล...นึกเห็นภาพเธอคนนั้น.. จนอยากปลอบใจ
11 มิถุนายน 2551 18:03 น. - comment id 860458
ทำไมเป้นเช่นนั้นละคะคุณมุก เศณ้าจังคะ อ่านแล้วใจหาย..เหมือน บางสิ่งบางอย่างหายไป
11 มิถุนายน 2551 18:26 น. - comment id 860474
ใครทำครูมุกค่ะเนี่ย.. บอกมานะ..ครูพิมจะพาไป.... ไปให้ไกลๆเขาเลย.. มาเศร้าจังเลยค่ะ..
11 มิถุนายน 2551 19:20 น. - comment id 860512
อย่าเพิ่งท้อนะ เป็นกำลังใจให้ เราเข้าใจความรู้สึกนะเพราะเราเคยผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้ว มันทรมานใจมาก แต่เมื่อผ่านมันไปได้เราก็ยังเป็นที่ดีที่สุดของกันและกันจนวันนี้
11 มิถุนายน 2551 20:16 น. - comment id 860534
ตราบวันนี้ ฉันยังมีเยื่อใยให้เธอเห็น ยังห่วงหาอาทรทุกข์ร้อนเย็น ทุกประเด็นก่อนเก่าฉันเข้าใจ ตลอดมายังเห็นเธอเป็นเพื่อน มิลืมเลือนแม้ผ่านนานเพียงไหน จะส่งกลอนหวานหวามยามห่างไกล กล่อมเธอให้สุขล้นบนลานกลอน ไพเราะเช่นเดิมจ้า
11 มิถุนายน 2551 20:28 น. - comment id 860541
ขอให้ความเป็นเพื่อนคืนเหมือนเก่า ดับความเศร้าโศกในใจจอมขวัญ ขอให้ความเป็นเพื่อนเตือนสัมพันธ์ เรียกหัวใจเพื่อนคนนั้นคืนกลับมา เป็นกำลังใจให้เสมอครับ
11 มิถุนายน 2551 21:05 น. - comment id 860555
ซึ้งมากค่ะแต่มันรู้สึกหวิวๆพิกล ไม่อยากคิดต่อเลย
11 มิถุนายน 2551 22:38 น. - comment id 860586
คุณฝากฝัน ปลอบใจเธอได้ค่ะ ปลอบผ่านมา ทางบ้านกลอนนี้แหละ เธอคนนั้นคงรับรู้
11 มิถุนายน 2551 22:48 น. - comment id 860591
คุณพิมญดา ค่ะใจหายทั้งที่ยังหายใจอยู่ แต่เขายังอยู่ในใจเสมอนะ
11 มิถุนายน 2551 22:50 น. - comment id 860594
ครูพิม ถ้าบอกไปแล้วครูพิม ต้องไม่บอกใครนะ อิอิ
11 มิถุนายน 2551 22:59 น. - comment id 860595
คุณยิปซี 4 ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ มันผ่านมานานแล้วค่ะ แต่ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ แค่เพียงจดจำสิ่งดีๆไว้น่ะค่ะ
11 มิถุนายน 2551 23:11 น. - comment id 860600
คุณกุ้งก้ามกราม ตราบวันไหน จะตราไว้ในจิตด้วยคิดถึง เพียงรับรู้เรื่องราวเฝ้าตราตรึง เขาคือหนึ่งไมตรีเคยมีมา หากเธอมอบความเป็นเพื่อน คอยตามเตือนให้หักห้ามความห่วงหา ด้วยกลอนหวานสานเสริมเติมชีวา คงสักครา ฉันจะเลือน เพื่อนคนนั้น ขอบคุณค่ะ
11 มิถุนายน 2551 23:17 น. - comment id 860601
คุณรัมณีย์ ความเป็นเพื่อนมีค่ากว่าคนรัก ยากยิ่งนักจะปล่อยจิตคิดหวนหา เมื่อฐานะเปลี่ยนไปใจนำพา จึงรู้ว่า ความสัมพันธ์นั้นขาดลง ที่จริง เราเผลอมีใครต่างหาก เขาจึงเปลี่ยนไป
11 มิถุนายน 2551 23:19 น. - comment id 860602
คุณนรศิริ ทุกคนผ่านช่วงนี้มาเกือบทั้งนั้น แม้จะไม่ได้เคยรักเพื่อน แต่ก็เคยมีรัก ที่ไม่สมหวัง จึงรู้สึกสะเทือนใจน่ะค่ะ ขอบคุณที่แวะมาซึ้งค่ะ
12 มิถุนายน 2551 08:49 น. - comment id 860670
เพื่อนเก่ายังซึ้งขนาดนี้ เพื่อนใหม่....จะเป็นยังไงบ้างหนอ ขอแค่ความเป็นเพื่อนคงน้อยไป เพิ่มได้ใหมขอเป็นเพื่อนพิเศษ ถึงแม้อยู่ไกลคนละเขต จะสำเร็จไหมหนอที่ขอไป
12 มิถุนายน 2551 12:07 น. - comment id 860763
12 มิถุนายน 2551 15:48 น. - comment id 860893
คำขอโทษ ... แม้หายโกรธแต่ก็แว็ปแอบใจหาย ลึกลึกแล้วน้อยใจยังไม่คลาย มันคลับคล้ายแผลเป็นเช่นมลทิน เมื่อวันก่อนมีคนมาขอโทษ ที่มาสายแต่ยังน้อยใจไม่หายเลยครับ .. เรื่องนี้ สงสัยคุณนิลวรรณต้องขอโทษ ออกหน้า1ไทยรัฐซัก 7 วัน สบายดีนะครับ อยากไปเที่ยวทะเลจัง....
12 มิถุนายน 2551 16:31 น. - comment id 860922
คุณก่องกิก หากว่าขอมากกว่านี้ที่พิเศษ อาจเกิดเหตุมัวหมองไม่ผ่องใส แค่เพียงเพื่อนยังทำให้ช้ำใจ ทั้งเก่าใหม่ กลัวต้องเศร้า เพราะเจ้าชู้
12 มิถุนายน 2551 16:34 น. - comment id 860925
คุณ bee แค่นี้ก็มีกำลังใจแล้วค่ะ
12 มิถุนายน 2551 16:41 น. - comment id 860930
คุณแสงเหนือ การอภัย... แม้ทำให้หัวใจคลายถวิล แต่ลึกลึกกลับเศร้าเหงาอาจินต์ เพราะไม่สิ้น ห่วงหาคลายอาวรณ์ เรื่องเดียวกันไหมค่ะเนี่ย อืมมมแสดงว่าคนที่มาขอโทษมีผลต่อจิตใจคุณมากสินะ สำหรับนิลแล้ว ต่อให้ลงหน้าหนึ่งเป็นปี เขาก็คงไม่หาย อิอิ สบายดีค่ะ ถ้าคุณไปเที่ยวทะเล จะย่างปลาหมึกไว้รอค่ะ
13 มิถุนายน 2551 05:45 น. - comment id 861121
เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ ต้องมีกระทบกระทั่ง กันมั่ง ขอโทษแล้วก็น่าจะหายกันนะคะ
13 มิถุนายน 2551 10:24 น. - comment id 861230
โกรธกับเพื่อนสนิท โกรธได้ไม่นานค่ะ งอนเองก็ง้อเพื่อนเองค่ะ
13 มิถุนายน 2551 14:05 น. - comment id 861405
เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อป่ะคะ ยังไง มิตรภาพก็ฟื้นได้เสมอค่ะ เชื่ออย่างงั้น...
13 มิถุนายน 2551 22:07 น. - comment id 861657
คุณช่ออักษราลี กระทบอย่างอื่นก้พอได้ค่ะ แต่กระทบความสัมพันธ์ ที่เปลี่ยนแปลงนี่สิคะ เขาคงไม่อยากอภัย
13 มิถุนายน 2551 22:10 น. - comment id 861658
คุณเพียงพลิ้ว ไม่ได้โกรธเขาหรอกค่ะ แค่เปลี่ยนความคิดของเขาไม่ได้ ก็เท่านั้น ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป
13 มิถุนายน 2551 22:13 น. - comment id 861660
คุณโคลอน ไม่ใช่เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ของไอซ์ ศรัญญูค่ะ แต่เป็นเพื่อนสนิท ของเอนโดรฟิล อิอิ