หัวอกที่ไร้หัวใจ เจ็บปวดรวดร้าวเศร้าแสน ยากแค้นแสนเข็ญไม่เห็นหน หนทางหว่างใจนั้นมันมืดมน รวดร้าวจนน้ำตาใจไหลหั่งริน ไม่อยากตื่นมาพบใครให้หดหู่ ซึมเซาอยู่กับใจไร้ถวิล กลืนน้ำตาข้างในที่ไหลริน อยากแดดิ้นสิ้นใจคลายโศกตรม เริ่มอีกแล้วแสงทองส่องสว่าง ยังอ้างว้างอกใจไหม้ขื่นขม จะต้องรออีกเท่าไรไม่ระทม หรือเทพพรหมพอใจในการนี้ ค่อยเคลื่อนกายช้าช้าจากผ้าห่ม นอนโศกตรมเนิ่นนานกาลวิถี จากอำลาทุกสิ่งทิ้งใยดี หากลูกน้อยกลอยชีวีรั้งหัวใจ ทนไม่ได้กับการพรากจากลูกนั้น เหมือนถูกควั่นอุรารักตักษัย จึงทนเจ็บบ่มหนองครองอาลัย ไม่ขอไกลเจ้าแล้วแก้วชีวัน อยู่เพื่อรักเพื่อลูกผูกใจแน่น ถึงข้นแค้นอกใจเกินใฝ่ฝัน แม่จะทนอาบน้ำตาทุกคราครัน คงสักวันนะลูกรักจักยืนยง
28 พฤษภาคม 2551 10:12 น. - comment id 854580
แด่ พี่ดวง ทุกข์ใดหนอจึ่งตัดพ้อต่อว่าขาน ดั่งร้าวราญอาลัยใจขื่นขม รอเวลาเยียวยาอุราระทม เหมือนพระพรหมแกล้งกลั่นหวั่นดวงแด อยากจะปลอบใจพี่ฤดีช้ำ อยากจะพร่ำเจรจารักษาแผล หนทางห่างไกลส่งใจมาดูแล แวะวอแวทักทายหายโศกซม ค่ะ เดี๋ยวจะไปประชุมค่ะ
28 พฤษภาคม 2551 11:16 น. - comment id 854594
ในมุมเศร้าเหงาเงียบเปรียบคืนค่ำ ก่อลำนำร้าวรานสะท้านจิต แม่กับลูกพันผูกด้วยชีวิต คำนึงคิดหาพลังมารั้งใจ ในมุมเศร้าร้าวรานปานใจแหลก ยังแบ่งแยกเหตุผลเพื่อแก้ไข แม้นเจ็บช้ำล้ำลึกสักเท่าใด ยังเหลือใยรักสมานสานชีวี ในมุมเศร้าร้าวลึกนึกถึงสุข จึงปลอบปลุกให้กล้าบนวิถี ไม่กลัวแสงเปิดเผยความโศกี เพราะดวงใจนั้นมีประกายรัก สวัสดีค่ะ นรศิริ
28 พฤษภาคม 2551 14:56 น. - comment id 854671
เข้มแข็งไว้นะคะ หากเราทำปัจจุบันให้ดีอนาคตย่อมจะดีตาม อย่างน้อยตอนนี้สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต ก็ไม่ได้หายไปไหนสักหน่อยเนาะ
28 พฤษภาคม 2551 19:16 น. - comment id 854709
... อุ๊ แวะมาบอกค่ะ ว่า สู้ ๆ สู้ต่อไปนะคะ ...
28 พฤษภาคม 2551 23:16 น. - comment id 854764
สู้ไว้ค่ะ วันดี ๆ ข้างหนาต้องมาถึงเราแน่ๆค่ะ
29 พฤษภาคม 2551 05:55 น. - comment id 854815
มาให้กำลังใจค่ะ จงสู้ต่อไปค่ะ
29 พฤษภาคม 2551 20:01 น. - comment id 855038
รักแม่ที่สุดเลยคะ คนที่ไม่รู้ถึงความรักที่แม่มอบให้ ก็คือคนที่ไม่รู้จักความรักที่บริสุทธิ์ค่า แวะมาทักทายไม่ได้เข้ามานาน ลืมกันยังคะ
29 พฤษภาคม 2551 23:39 น. - comment id 855076
หัวใจของแม่ยิ่งใหญ่เสมอ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 20:03 น. - comment id 855432
หวัดดีค่ะน้องนิจขอขอบคุรในนำใจไมตรีค่ะ ขอบคุณในน้ำใจส่งให้พี่ นิจคนดีประเสริฐล้ำน้ำใจเหลือ คราเจ็บช้ำน้ำใจส่งลงจุนเจือ ดุจน้ำทิพย์หล่นเรื้อสู่ห้วงใจ
30 พฤษภาคม 2551 20:04 น. - comment id 855434
ขอขอบคุณ คุณพี่ดอกแก้วมากนะคะที่เป็นแรงใจให้ยืนสู้ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 20:06 น. - comment id 855436
ขอขอบคุณ คุรโคลอนมากนะคะที่เป็นแรงใจให้ค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 20:07 น. - comment id 855438
ขอขอบคุณน้องอุ๊มากนะคะที่เติมคำว่าสู้มีแรงใจขึ้นเยอะเลยค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 20:09 น. - comment id 855439
ขอขอบคุณน้องมณีจันทร์มากนะคะที่เติมคำว่าสู้ซึ่งเป็นยาวิเศษให้ค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 20:10 น. - comment id 855440
ขอขอบคุณ คุณช่ออักราลีมากนะคะที่เป็นกำลังใจให้ขอบคุณมากค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 20:15 น. - comment id 855441
ยังค่ะยังคิดถึงเสมอ ยังคุยกับลูกชาย(เฮาชาวดอย เขาชื่อจ๋นจุ่นค่ะ) ว่าคุณห่างหายไปไหนหนอหรือหรือมัวไปเที่ยวHi5 เหมือนเพื่อนๆบ้านกลอนหลายคนก็... ม่ายรุ อิอิล้อเล่นนะคะ
30 พฤษภาคม 2551 20:16 น. - comment id 855443
ขอขอบคุณ คุณลมรำเพยมากนะคะที่เป็นกำลังใจให้ค่ะ
5 มิถุนายน 2551 20:41 น. - comment id 857686
ขอโทดนะ ไม่ได้ตั้งใจ อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!! กลัวจริงน่ะ ก็เลยส่ง ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจะให้ดีลบกระทู้ทุกอันเลยมันจะได้ไม่มีข้อความแบบนี้ น่ากลัวจังไปล่ะน่ะ คราวน่าจะไม่อ่านเลยข้อความแบบนี้