โคลอน

21 พฤษภาคม 2551 15:25 น. - comment id 852084

ความหวัง เป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงจิตใจคนเราเนาะ

whitelily

21 พฤษภาคม 2551 15:25 น. - comment id 852085

ทุกคน "หวัง"  แต่จะมีสักกี่คนที่สมหวัง

เฮ้อ!  คนเราทำไมมันเศร้าใจจังเลย

ทิพย์โนราห์ พันดาว

21 พฤษภาคม 2551 16:23 น. - comment id 852102

หายไปไหนมาค่ะ มาถึงก็หมดหวังเลยนะ ไม่เป็นไรน่า หวังเอาใหม่ มาจะปลอบขวัญให้ ขวัญเอ้ย ขวัญมา โอมเพี้ยง สมหวัง สมหวังในครั้งต่อไป คิดถึงค่ะ

Silver Snitch

21 พฤษภาคม 2551 16:49 น. - comment id 852111

ช่ออักษราลี

21 พฤษภาคม 2551 18:09 น. - comment id 852135

ความหวัง สร้างกันได้ไม่มีวันสิ้นสุดค่ะ

อาราเล่

21 พฤษภาคม 2551 18:33 น. - comment id 852152

สงสารเจ้าความหวังนั่งละห้อย
คงรอคอยหัวใจใยห่วงหา
เฝ้าเจ็บช้ำซ้ำซ้ำพร่ำออกมา
และรินหลั่งออกมาจากภายใน

เจ้าความหวังหมดกำลังจะรั้งอยู่
จะฝืนสู้ก็ไม่รู้จะไปไหน
เพราะหมดหวังหมดกำลังหมดแรงใจ
คงต้องปล่อยให้น้ำใสไหลออกมา

คราบน้ำตาคงมาชะล้างให้
เผื่อเข้มแข็งขึ้นมาใหม่ได้หรอกหนา
เผื่อมีใครสักคนจะเข้ามา
ช่วยรักษาเยียวยาที่หัวใจ

แต่งมั่วเจ้าค่ะ จะเกี่ยวกันมั้ยน๊อ
เข้ามานั่งให้กำลังใจ"คุณความหวัง"ด้วยคนเจ้าค่ะ

ยาแก้ปวด

21 พฤษภาคม 2551 18:39 น. - comment id 852155

เอาไฟฉายพร้อมแบตมาให้ส่อง
เผื่อจะมองเห็นบ้างทางความหวัง
แสงสว่างร้อยวัตต์จัดพร้อมพลัง
คงพอขลังนำทางที่ลางเลือน

แถมเบียร์ให้อีกลังประทังชีพ
คอแห้งตีบจิบคลายกระหายเหมือน
แม้หนทางความหวังอาจบดเบือน
ซดสักเดือนเดี๋ยวเริดประเสริฐเอง..หุหุ..

หายไปนานแวะมาเซยฮัลโหลคร้าบบบ..

มณีจันทร์

21 พฤษภาคม 2551 19:49 น. - comment id 852179

ความหวังเอย อยู่ไหน ใยเลือนหาย
มากลับกลาย  แปรเปลี่ยน มืดสลัว
ทั้งสับสน ขยาด และหวาดกลัว
ถ้าเมามัว หุนหัน พลันหลุดลอย

ตั้งความหวัง ครั้งใหม่ ใหญ่สิบเท่า
แล้วขัดเกลา ตัวเรา เร่งรีบสอย
ทำให้หวัง เป็นจริง มิมัวคอย
 อย่างน้อย น้อย มิฝัน นั้นเป็นพอ

พิมญดา

21 พฤษภาคม 2551 20:56 น. - comment id 852222

มาอ่านกลอนก่อนนอนคะ..