เธอบอกฉันรำพันว่ามันเหงา ว่าโศกเศร้ากับชีวิตที่ผลิกผัน ว่าปวดร้าวไร้สุขแทบทุกวัน ในห้วงฝันวันนี้ไม่มีใคร เธอบอกว่าเหลือแต่แค่ชีวิต แต่ยังคิดสร้างฝันวันฟ้าใส แม้ว่ายังไม่เริ่มเติมสิ่งใด เพียงวาดไว้ในฝันวันที่รอ ยังบอกว่าเงินทองที่กองอยู่ ไม่อาจสู้ความเหงาเฝ้าเติมต่อ ทรัพย์สมบัติที่ไว้ใช้พนอ ไม่เพียงพอกับเหงาเศร้าเดียวดาย ฉันเชื่อเธอเรื่องเหงาที่เล่าขาน ว่าพบพานเธออยู่ไม่รู้หาย ความอ้างว้างกระทำให้กร้ำกราย ความเหนื่อยหน่ายที่ใจได้รับมา แต่อยากให้หันมามองตานี้ ตาคู่ที่ทุกข์ยากมามากหนา ต้องร่อนเร่จรจัดนอนวัดวา พสุธาเหมือนเรือนเป็นเพื่อนนอน ต้องอดอยากคุ้ยหาเศษอาหาร ทรมานยากไร้ดวงใจกร่อน ทั้งเหน็บหนาวยาวไกลใครอาทร เฝ้าอ้อนวอนข้างถนนคนเห็นใจ เธอบอกว่าเธอเหงาพวกเขาล่ะ ไร้ที่จะอิงแอบแนบอาศัย ไร้อนาคตไร้ทางก้าวย่างไป คงทำได้แค่หมอบราบกราบเท้าเธอ --------------------- (ไร้อันดับ) ผู้เขียนไม่มีเจตนาจะดูถูกศักดิ์ศรีความเป็นคน แต่อยากเตือนสติของคนที่คิดว่าตัวเองทุกข์ ยังมีผู้คนอีกมากมายที่ทนทุกข์กว่าเรา ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
นักสืบ ไร้อันดับ 19 พ.ค. 2551 10:15 น. - ID 115205 
1410
11
0
19 พฤษภาคม 2551 10:38 น. - comment id 851312
เธอบอกว่าเหงา เขาคงเหงากว่า.... ยอดเยี่ยมมากครับ ได้อะไรๆ จากบทกลอนนี้เยอะ อย่างน้อยอ่านแล้วก็มีกำลังใจที่ดี
19 พฤษภาคม 2551 12:59 น. - comment id 851330
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณนักสืบไร้อันดับ
ไม่เคยเหงาเลยในชีวิต
เพียงแค่หงอยๆนิดหน่อยพอเป็นไอเดียให้แต่งกลอนได้จ้ะ
19 พฤษภาคม 2551 13:03 น. - comment id 851332
เฮ้อ...ความเหงานี่ไม่เข้าใครออกใครเนอะ ต่างคนต่างวาระ...บางทีมันเอาไปเปรียบเทียบ กันไม่ได้หรอก...สบายดีนะคะ
19 พฤษภาคม 2551 13:30 น. - comment id 851343
เหงาคนละแบบ กันมังค่ะ เหงา กะ ทุกข์ ลำบาก มันเฉียดฉิวกันนิดหน่อยค่ะ
19 พฤษภาคม 2551 13:55 น. - comment id 851354
เรื่องความเหงา..เอ่ยครั้งใด..ให้สะท้อน ด้วยอาวรณ์..คนอยู่ไกล..คล้ายหนีหน้า ลืมความหลัง..ครั้งก่อนเก่า..เราสัญญา ไม่กลับมา..รู้บ้างไหม..ใครคร่ำครวญ...
19 พฤษภาคม 2551 14:15 น. - comment id 851361
ขอบคุณที่มาทักทายครับ
19 พฤษภาคม 2551 14:18 น. - comment id 851362
19 พฤษภาคม 2551 14:21 น. - comment id 851364
ขอบคุณที่มาทักทายครับ
19 พฤษภาคม 2551 14:32 น. - comment id 851368
19 พฤษภาคม 2551 14:39 น. - comment id 851369
19 พฤษภาคม 2551 15:38 น. - comment id 851381
สวัสดีค่ะ คุณไร้อันดับ ดอกบัวมาอยู่เป็นเพื่อนก่อนก็ได้ค่ะ คนเดียวหัวหายสองคนมีเพื่อนคุยค่ะ อิ อิ โชคดีมีความสุขนะค่ะ
19 พฤษภาคม 2551 16:07 น. - comment id 851392
ความเหงามีกันทุกคน เพียงแต่ว่าคนนั้นจะหาวิธี เปลี่ยนความเหงาให้เป็นความสนุกได้ไง รู้ตัวทำตนให้พ้นทุกข์ หาสุขใส่ตัวอย่ามัวเขลา ค้นหาสิ่งที่เป็นเรา อย่าเอาแบบเขาเราไม่ทำ
19 พฤษภาคม 2551 18:17 น. - comment id 851427
จริงด้วยค่ะ ..ยังมีคนอื่นๆที่เป็นทุกข์มากกว่ารา ไร้ที่อยู่ ไร้ พ่อ แม่ ไร้อาหาร อืม .. ยังมีคนที่ทุกข์กว่าเราเช่นนั้น อย่าจมอยู่กับมันนานๆค่ะ
19 พฤษภาคม 2551 18:18 น. - comment id 851428
เหงาแค่พอให้กวีได้กระวาด แต่ถ้าเหงามากไป คงต้องนึกถึงคนที่ทุกข์กว่า จริงๆครับ เผื่อมีแรงใจ
19 พฤษภาคม 2551 19:58 น. - comment id 851455
คนอื่นแย่กว่าเราก็เยอะเนาะ
19 พฤษภาคม 2551 20:17 น. - comment id 851472
19 พฤษภาคม 2551 20:20 น. - comment id 851474
19 พฤษภาคม 2551 20:23 น. - comment id 851478
19 พฤษภาคม 2551 20:27 น. - comment id 851480
19 พฤษภาคม 2551 20:30 น. - comment id 851484
19 พฤษภาคม 2551 20:33 น. - comment id 851486
ค่ะ เราบอกว่าเหงา แต่คงเป็นบางเวลา บางอารมณ์ เมื่อเวลาเปลี่ยน สถานที่เปลี่ยน สิ่งแวดล้อมเปลี่ยน ความเหงาอาจหายไป แต่มีหลายคนที่ แม้นจะเปลี่ยนเวลา เปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนอะไรหลายอย่าง แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ เหงา หิว โหย หา หงอย
19 พฤษภาคม 2551 20:46 น. - comment id 851492
19 พฤษภาคม 2551 21:02 น. - comment id 851502
19 พฤษภาคม 2551 21:05 น. - comment id 851505
20 พฤษภาคม 2551 13:32 น. - comment id 851659
ใช่แล้วค่ะ เราต้องมองคนที่ทุกข์มากกว่าเรา เราจะได้ไม่คิดว่าตัวเราแบกทุกข์ไว้คนเดียวเนาะ
20 พฤษภาคม 2551 13:53 น. - comment id 851675
20 พฤษภาคม 2551 17:22 น. - comment id 851720
อืม ทุกข์ของเราไม่เท่าขี้เล็บเขา...เหงาของเราก็ไม่อาจเทียบเท่าความว้าเหว่..ที่เขามี...
20 พฤษภาคม 2551 19:43 น. - comment id 851801
20 พฤษภาคม 2551 21:38 น. - comment id 851842
ถูกต้องแล้วครับ คนที่ทุกข์ยาก โศกเศร้า เหงาหงอย มีมากกว่าเราตั้งมากมายเค้ายังสู้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วเราจะท้อทำไม
20 พฤษภาคม 2551 21:46 น. - comment id 851844
21 พฤษภาคม 2551 00:08 น. - comment id 851925
สวัสดีคุณสืบ วรรคจบของกลอนทำให้ผมขนลุก ถ้างานชุดนี้ เป็นต้นตำรับ ก็จะดีมากๆ แต่เป็นงานที่มาจากบทเพลงเพื่อชีวิตที่ผมเองก็คุ้นหุ บทเพลงเหล่านี้ โดยเฉพาะของคารานซึ่งน้าหงาก็จัดได้ว่าเป็นกวีท่านหนึ่ง บทเพลงจึงเหมือนเป็นบทกวี แต่เหนือกว่าบทกวีทั่วไปคือ มีทำนอง ทำให้สื่อเข้าถึงอารมณ์ได้ง่าย แวะมาทักทายครับ คุณสืบรู้ไหมว่าฝีมือคุณสืบไม่ธรรมดานะครับ เพาะบ่มอีกไม่นานจะยืนแถวหน้าได้สบายๆ
21 พฤษภาคม 2551 08:55 น. - comment id 851978
21 พฤษภาคม 2551 18:09 น. - comment id 852134
จะมาบอกว่าเหงาเศร้าหวั่นไหว แต่พออ่านงานไปใจกังขา จึงเลิกเหงาเศร้าสร้อยน้อยอุรา เพรารู้แล้วหละน๊าคุณค่าคน
21 พฤษภาคม 2551 22:19 น. - comment id 852263
21 พฤษภาคม 2551 22:29 น. - comment id 852266
22 พฤษภาคม 2551 13:07 น. - comment id 852442
21 ธันวาคม 2551 22:15 น. - comment id 926880
22 ธันวาคม 2551 17:32 น. - comment id 927321
25 ธันวาคม 2551 23:43 น. - comment id 929264
.." เธอ"น่เข้าใจ แล้ว พวกเขาล่ะคะ..พี่นักสืบ รู้ว่าความหมายดีมาก แต่ความตอนจบ งง..งง... .................... เค้าอ่านกันมาเยอะแล้วไม่งง เจ้าจะงงทำไม ยัยวุ้นเส้น....
26 ธันวาคม 2551 09:47 น. - comment id 929335
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
