ฉันเดินทางดาษดารในดินเดือด มีหยดเลือดน้ำตาหยาดอาศัลย์ ในดินดิบทางเดินที่ต่างกัน ที่เดินผ่านหม่นมืดดูเวียนวน บางเส้นทางที่เห็นเร้นรอยชัด ล้วนรอบจัดซัดเซทับปี้ป่น สิ่งที่เห็นขับเคี่ยวช้ำกมล ต่างดั้นด้นเดือดดารผลาญธานี ฉันเดินทางรกร้างทั้งวางเปล่า มีเรื่องเศร้ามากมายให้หมองศรี พื้นพิภพวิบัติทั่วปฐพี โลกพิศดารเหลือที่จะพรรณา ในทางเดินดาษดารปราศสีสรร มีแบ่งชั้นดินแดนแสนอ่อนล้า ทั้งดินแยกแตกลายกรายนานา ต่างเข่นฆ่าราวีมีเล่กล หนึ่งชีวิตลิขิตเส้นทางเดิม มาต่อเสริมธานีมิสับสน ปลงปลดปล่อยรอยต่อให้แยบยล รวมพ้องชนพ้นกรรมที่ทำมา โลกระอุร้อนรนจนข้นแค้น มาเกี่ยวแขนก่อเกื้อกันเถิดหนา ในดินดิบเร้าร้อนผ่อนกายา กลับหันมาโอบเอื้อเผื่อแผ่กัน
ดอกบัว 12 พ.ค. 2551 19:59 น. - ID 115037 
1357
10
0
12 พฤษภาคม 2551 20:05 น. - comment id 849056
แวะมาอ่านจ้ะน้องบัว..คิดถึงจังเลย...
12 พฤษภาคม 2551 20:11 น. - comment id 849113
กลอนคุณดอกบัวบอกนะคะว่าคนแต่ง เป็นคนมองโลกในแง่ดีมากๆ
12 พฤษภาคม 2551 20:12 น. - comment id 849114
มาโอบเอื้อเกื้อหนุนค่อยจุนเจือ มาแผ่เผื่อไมตรีมีประสาน มาช่วยเหลือเกื้อกูลตลอดกาล เพื่อยืนนานความสุขไร้ทุกข์ใจร่วมมือย่างเดียวคงไม่พอ ต้องร่วมใจด้วย เลยรีบ เอา
มาเสนอ เพื่อให้พิจารณา อิอิ (คนละเรื่องเดียวกันอีกแย้ว) 555 คิดถึงทุกวันนะ จะบอกให้
12 พฤษภาคม 2551 20:16 น. - comment id 849115
ในดินเดือดเดือนดาวก็เศร้าหมอง คนร่ำร้องร้อนเร่าเกินก้าวไหว ทุรชนข้นแค้นแน่นหทัย ประชาไทยไหวหรือที่ยื้อตาม
12 พฤษภาคม 2551 20:40 น. - comment id 849121
แน่นอนที่สุดค่ะ ถ้าเราร่วมมือกัน ในทุก ๆ เภทภัย เราก็จะฝ่าไปได้
12 พฤษภาคม 2551 20:52 น. - comment id 849134
มีเพื่อนเดิน ต่อให้ทางกันดารก็น่าเดินเนอะ มาร่วมเดินเป็นเพื่อนครับ
12 พฤษภาคม 2551 20:57 น. - comment id 849139
บนเส้นทางผู้คนแม้ล้นหลาม หากมีความเอื้อเฝื้อคอยเผื่อแผ่ ต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยใฝ่ดูแล ฤๅพ่ายแพ้เภทภัยให้เวทนา
12 พฤษภาคม 2551 22:16 น. - comment id 849148
ในเส้นทางท้อแท้เพียงแค่หวัง แต่ทุกครั้งยังพลาดที่มาตรหมาย ต้องเจ็บเจียนเวียนวนจนวันตาย หรือจะพ่ายแพ้ชีวิตต้องปิดเกมส์
13 พฤษภาคม 2551 02:25 น. - comment id 849223
เส้นทางสายใหม่ไว้บุกเบิก ไว้รอฤกษรอยามที่งามใส ไว้รอเพื่อนที่ดีก้าวเดินไป ไว้หัวใจสองดวงควงคู่เดิน มาเดินด้วยคน ครับ
13 พฤษภาคม 2551 07:55 น. - comment id 849249
เอาน้ำเย็นๆมารอรับค่ะ น้องดอกบัว ให้ชุ่มชื่นไปถึงหัวใจเลยค่ะ
13 พฤษภาคม 2551 09:22 น. - comment id 849286
:) มีน้ำใจให้กันคงบรรเทาความร้อนได้พอสมควรน่ะจ๊ะ น้องดอกบัว..
13 พฤษภาคม 2551 09:23 น. - comment id 849287
จับมือกันให้มั่นเหมือนวันก่อน แม้จะจรจำลาไปฟ้าไหน เราจะข้ามทุกหุบเหวและเปลวไฟ เพียงเรารวมน้ำใจ เป็นหนึ่งดวง
13 พฤษภาคม 2551 11:11 น. - comment id 849327
จับมือร่วมแรงร่วมใจ ปัญหาใหญ่แค่ไหน มันก็ผ่านไปได้เสมอค่ะ....
13 พฤษภาคม 2551 11:53 น. - comment id 849340
คิดถึงผลกระทบ..แล้วน่าใจหายครับ..เพื่อนบ้านเราตายเป็นหมื่น..น่าสลดใจครับ..ยังคง ไม่สายเกินไปที่จะเริ่มต้นครับผม
13 พฤษภาคม 2551 12:26 น. - comment id 849362
บนทางเดิน มันไม่คล้าย ซ้ายและขวา ทั้งข้างหลัง และข้างหน้า อย่าสับสน เลือกทางเดิน กันได้นี่ ชีวิตคน จะปี้ป่น หรือสวยงาม ตามแต่ใจ ขอให้คติตามรอยพุทธศาสน์อ่ะคับ
13 พฤษภาคม 2551 13:02 น. - comment id 849374
บนเส้นทางสายใหญ่ในชีวิต เมื่อขาดมิตรร่วมทางจึงเงียบเหงา แม้นมีคนมากมายร่วมทางเรา ก็โดดเดี่ยวเพราะเขาไร้น้ำใจ ทางสายใหญ่คนมากมายจึงโดดเดี่ยว เหมือนเดินเปลี่ยวเพราะต่างคนต่างนิสัย คนรอบกายเหมือนหญ้ารกปรกทั่วไป เหมือนหินใหญ่เหมือนดินแล้งในแห่งทาง เมื่อใดที่มีน้ำใจรินไหลหลาก แม้นพบทางทุกข์ยากน่าหม่นหมาง ก็ราบรื่นร่มเย็นไม่เจือจาง น้ำใจสร้างโลกสวยด้วยใจดี สวัสดีค่ะน้องบัวคนดี
14 พฤษภาคม 2551 11:47 น. - comment id 849726
บนทางเดินกันดารละหานห้วย ยังไม่ม้วยชีพพร่าให้อาสัญ หากจะม้วยสิ้นศรีดับชีวัน ตรงที่กันดารไร้ซึ่งไมตรี กันดารซึ่งนรชนอยู่บนโลก เรืองแต่โศกเพราะทรชนจนอับศรี ธรรมชาติจึงขาดไร้เอื้อไมตรี ปฐพี น้ำ ฟ้า จลาจล หากว่ามีสันติสิสงบ จะสยบเหล่าภยาโกลาหล หากว่ายังเห็นแต่เพียงแค่ตน โลกคงล้นกันดารเข้าผลาญเมือง. หายไปสองสมาอทิตย์งานยุ่งๆครับ.. กลับมาก็เห็นคึกคักกันอยู่..ดีใจนะครับ.. บทนี้เขียนไว้ดียี่ยมครับ..ถ้อยความงดงาม สมยี่ห้อ..น้องบัวละ..
14 พฤษภาคม 2551 14:59 น. - comment id 849797
สวัสดีค่ะ พี่กุหลาบขาว ความคิดถึงยังตรึงในใจนี้ ยามพี่ญาห่างหายไม่มองเห็น บัวยังรอพี่อยู่ทุกเช้าเย็น พอเห็นพี่หวนมาพาสุขใจ พี่ญาสบายดีหรือป่าวค่ะบัวก็คิดถึงพี่เช่นกันค่ะ พี่ญารักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ บัวขอให้พี่ญามีความสุขและปลอดภัยค่ะสวัสดีค่ะ พี่ปราณรวี บัวขอให้พี่ ป. มีความสุข หมดเรื่องทุกข์คลายเศร้าเข้าผ่องใส ให้ธรรมชาติโอบเอื้อบรรเทาภัย ให้สดใสเพียบพร้อมทั้งครอบครัว โลกยุ่งเหยิงขึ้นทุกวัน แต่บัวขอให้พี่ ป. มีแต่ความสุขค่ะ
14 พฤษภาคม 2551 15:07 น. - comment id 849800
สวัสดีค่ะ คุณแขม่นแมน มาจับมือร่วมสร้างสิ่งโสภา มากอบเกื้อโลกล้าให้สดใส มาแบ่งปันไมตรีมีน้ำใจ เพื่อผ่อนคลายโลกร้อนให้บรรเทา แล้วคุณแขม่นแมนจะเดินร่วมไปกับดอกบัวและเพื่อนๆป่าวค่ะ ดอกบัวขอให้คุณมีความสุขค่ะ
14 พฤษภาคม 2551 15:08 น. - comment id 849801
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว เคยมองโลกวิไลใส่สว่าง บัดนี้จางลางเลือนเหมือนสิ้นแสง แม้นหมู่ดาวพราวเพริศเจิดแจรง ดูหรี่แดงดังจะดับดวงลับแทน ทางที่เดินดูดายแสนวางเปล่า มิเห็นเงาใครเขาช่วยเกี่ยวแขน มีแต่ทับถล่มให้จมแดน ช่างขาดแคลนน้ำใจสามัคคี คนชาติเราต้องร่วมมาก่อเก็บ จากเล็กเล็กรวมใจให้เต็มที่ ด้วยแรงใจแรงกายที่ยังมี มิตรไมตรีจุนเจือเผื่อแผ่กัน พี่ดอกแก้วค่ะ อากาศเปลี่ยนแปลงฝนตกก็ร้อน แถมทั้งลมทั้งพายุ พี่ดอกแก้วเดินทางไปไหนต้องระวังนะค่ะ ขับรถดีๆ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ บัวขอให้พี่ดอกแก้ว มีความสุข ปลอดภัยค่ะ
14 พฤษภาคม 2551 15:09 น. - comment id 849802
สวัสดีค่ะ พี่อรุณสุข ถึงกันดารแค่ไหนเมื่อใฝ่รวม จะพ้นช่วงวิกฤติได้ผ่อนผัน ขอแค่คนร่วมชาติพร้อมใจกัน พอจะผ่านทุกข์ภัยให้เบาบาง ธรรมชาติถูกล้างจากมนุษย์ โลกจึงซุดซวนเซถูกถากถาง จากชุ่มชื่นเฉาวายกรายทุกทาง โลกจึงจางผลิกผันสั่นโลกา จะกอบกู้สันติชี้สงบ กว่าจะพบความสุขนานหนักหนา ได้แต่หวังรวมพลชาวประชา ให้หันมาจับมือยื้อกลับคืน พี่อรุณสุขค่ะ บัวก็คิดอยู่เหมือนกันว่าพี่อรุณหายไปคงยุ่งแหล่ะค่ะ คิดถึงบทกลอนพี่อรุณเหมือนกันกลับมาต้องเขียนมาให้อ่านบ้างนะค่ะ ช่วงนี้พี่ๆเพื่อนๆคงพอมีเวลาแหล่ะค่ะสนุกดีค่ะเยอะดี พี่อรุณรู้ป่าวค่ะ บัวเขียนบทเนี่ย ครึ่งชั่วโลกเมื่อคิดว่าจะเขียนแบบเนี่ย บัวนำไปวางที่ข้อคิดธรรมะด้วยค่ะ เผื่อจะมีใครได้อ่านบ้าง จะได้ช่วยกันกอบกู้แผ่นดินทองของเรากลับคืนมาค่ะ อย่างน้อยๆสวดมนต์ขอพรกันทุกวันก็น่าจะดีแหล่ะค่ะ บัวหวังไว้ สงสัยบัวคิดมากแหล่ะค่ะ อิ อิ อิ บัวขอให้พี่อรุณสุขเดินทางไปไหนปลอดภัยนะค่ะ และมีแต่ความสุขทุกวันค่ะ
14 พฤษภาคม 2551 15:20 น. - comment id 849810
อยากให้โลกงดงามด้วยความรัก ให้สลักพฤกษ์ไพรสวยสดศรี ให้ป่าไม้ร่มรื่นฉ่ำฤดี พร้อมทั้งมีผีเสื้อร่อนสบาย มีนกไพรบินโบกแต้มสีสรร อัศจรรย์ทอรุ้งสกาวฉาย ดอกไม่ป่าชูช่อลออไกว เจ้าใบไม้พัดวีสีต้านลม แมลงปอตัวน้อยลอยปีกสวย มาลีช่วยเบ่งบานหวานสุขสม กางเขนเริงร้องเพลงเสียงระงม ชี้ชวนชมจำปีทีริมคู่ หนาวไหมจ๊ะจำปีหน้าหนาวแล้ว จำปีแก้วหลุบกิ่งเฉยนิ่งอยู่ มัวคิดตอบคำถามเจ้าก้ามปู ในเรื่องหมูเรื่องราวดอกดาวเรือง ธรรมชาติสวยสดงดงามยิ่ง ฝันให้สิ่งบรรยายอาบประเทือง ให้เมลืองอุราฟ้าประทาน ชนในชาติชื่นบานสำราญใจ เงียบส่ำสรรพสำเนียงเสียงตึงตัง ดูประหนึ่งโลกรั้งการเคลื่อนไหว หรือโลกเราหยุดยั่งกันดารใจ เพื่อเกิดก่อโลกใหม่ให้โสภา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
