สู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้นนน
แขม่วแมน
ไกลแสนไกล ไกลแค่ไหน ก็ไม่รู้
ไกลแสนไกล ไกลกว่าผู้ คนเคยเห็น
ไกลแสนไกล ไกลยิ่งกว่า ที่เคยเป็น
ไกลแสนไกล ไกลเกินเห็น ด้วยสายตา
ไกลแสนไกล เพียงใด อยากจะพบ
ไกลแสนไกล อยากประสบ นั้นนักหนา
ไกลแสนไกล ยากแค่ไหน ให้บอกมา
ไกลแสนไกล ใจอ่อนล้า ก็อยากดู
เดินไปเรื่อย สายลมเอื่อย สายลมโบก
ลมพัดโกรก แว่วเสียงผ่าน ในรูหู
ใกล้แล้วมั้ง คงใกล้แล้ว จะได้ดู
เสียงเริ่มพัด ผ่านรูหู เริ่มใจเย็น
อ้าวสุดทาง เสียนี่ ไงดีหว่า
เสียงยังดัง ข้างหน้า แต่ยังไม่เห็น
เอาไงดี จะลุยต่อ หรือจะเบน
เอาไงวะ ใจเย็นเย็น ค่อยคิดเอา
เดินก็เดิน เอาวะ ไปกันต่อ
อย่าเพิ่งท้อ ฟ้ายังรอ อยู่เบื้องหน้า
เอาล่ะนะ เดินล่ะนะ เปล่งวาจา
เดินต่อไป ด้วยแรงขา อันมั่งคง...