อยากกลับไปเป็นเด็กชาย วันคืนเวียนว่ายหลายปี จนมาครานี้ รู้คุณรู้ค่าสง่างาม กลับหวนสุ่ถิ่นดินราม เรืองฟ้าขณะข้าม สู่ประถมโรงเรียนเวียนมา ครั้งหนึ่งซึ่งขยันสรรหา หน่อเนื้อเชื้อกล้า บูรพะท่านเพาะก่อไว้ ตั้งแต่ตอนเล็กเด็กชาย เดี๋ยวนี้เป็นนาย คิดถึงวัยเยาว์เช้าเย็น และคิดถึงทุกข์ทนเข็ญ กระโดดโลดเล่น ยืนกระต่ายหน้ากระดานดำ ก้นเขียวไม้เรียงเคี่ยวกรำ พังครูผู้พร่ำ เพรียกสอนตอนเป็นเด็กชาย โหยหาสะกดรถไฟ ดำ กล้า แก้ว ใคร ก กา ก่า ก้า ก๊า ก๋า สปช. สลน. ต่อมา กพอ. เล่มหน้า ร่ำเรียนเขียนค้นจนเป็น พักเที่ยงค่ำเช้าเราเล่น ซ่อนหา ปลาเป็น ปลาตาย ลูกข่างตีจับ ฟังครูเรียกกันขานรับ เช้าค่ำคำนับ ไปกลับเช่นนี้ทุกวัน วัยเด็กยังเล็กสนุกสนาน ล้อพ่อแม่กัน ล้อชื่อตามวัยไร้ความ วันนี้เป็นนายได้ร่ำ เรียกหาคืนค่ำ สมัยตอนเรียนประถม ปัจจุบันนั้นโศกอกจะตรม โลกโศกโสมม เพาะบ่มทุรยุคทรุดเซา หน้าที่การงานน้ำเนา บทความการเขลา แตกเก่าต่างก่อนมากมาย หน้าหนาหน้ากากหยาบคาย มากผู้เปลี่ยนไป ฉันใดใคร่เปลี่ยนใคร่รู้ หรือจางห่างไม้เรียวครู ผู้คนหลายผู้ จึงเปลี่ยนเลิกปลื้มลืมดี ครูครับผมรับถึงนี่ ขอพักสักที หลังลุยก่อนหลังท่าเดียว โลกใหม่ทางลดคดเคี้ยว ทางเบี่ยงเลี่ยงเลี้ยว ไม่ไหวไม่ไหวตายจริง ผมดูรู้เห็นทุกสิ่ง ทางไทใครทิ้ง ศรัทธาฝากไว้ในครู สนามหญ้าเฉาเช้าตรู่ เสาธงคงรู้ รับความห่วงหาอาลัย อยากกลับย้อนเวียนเปลี่ยนนาย กลับเป็นเด็กชาย พร้อมเพื่อนทั้งหลายครับครู คิดถึงตอนเด็กเล็กอยู่ เคยกวาดเช็ดถู หน้าต่าง พื้น กระดานดำ ทุกเสียงทุกถ้อยทุกคำ ครูสอนยังจำ ทุกก้าวทุกกล้าฝ่าเดิน ตอนนี้อยากมากเหลือเกิน หัวใจสะเทิ้น อยากนัก! อยากกลับไปเป็นเด็กชาย
18 เมษายน 2551 15:36 น. - comment id 840276
อยากเป็นเด็กเล็กเล็กคอยออดอ้อน เล่นแอบซ่อนซุกตัวหัวร่อเขา เดินผ่านครูรู้หลีกตัวลีบเบา ยังวัยเยาว์ไร้ทุกสนุกเอย
18 เมษายน 2551 22:55 น. - comment id 840452
อยากกลับไปเป็นเด็กด้วยคนหนึ่ง เพราะเป็นวัยที่ซึ่งแสนสุขสันต์ ให้ยามนั้นมีเธอเป็นเพื่อนกัน ได้ร่วมเล่นกับฉันทุกวันไป แต่หากกลับเป็นเด็กในยุคนี้ คงต้องคิดอีกหลายทีแล้วคิดใหม่ ไหนจะเรียนพิเศษเรียนอะไรอะไร คงไม่มีเวลาให้ได้เล่นซน ไหนจะเรื่องเศรษฐกิจ ต้องคิดหนัก ไหนเรื่องแก๊งคอยลักเด็กทุกหน พ่อและแม่คงยิ่งแย่ด้วยกังวล สุดท้ายตน ขอเป็นเช่นนี้ดีกว่าเอย
19 เมษายน 2551 19:36 น. - comment id 840741
เด็กคนนั้นยังมีในวันนี้ ยังคงมีแค่เวลาที่ผ่านผัน ในความคิดยังคงอยู่อีกยาวนาน คือความฝันของเราที่เคยมี ...